Για όλες τις μητέρες του κόσμου ❤️.
Το γνώριζες ότι δεν θα είχες αρκετό ύπνο, ότι για κάποιο διάστημα δεν θα κυκλοφορούσες δημόσια και ότι θα ήσουν σπίτι φορώντας άνετα ρούχα και σουτιέν θηλασμού. Επίσης, γνώριζες ότι θα ήσουν υπεύθυνη για μια νέα ζωή που ήρθε στον κόσμο, ενώ θα ανάρρωνες από το να δώσεις σε αυτό το μωρό ζωή. Το γνώριζες ότι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
Αυτό που δεν γνώριζες όμως είναι το τι πραγματικά σημαίνει να μην έχεις αρκετό ύπνο. Να βρίσκεις τον εαυτό σου να κουνιέσαι, ακόμα και όταν το μωρό δεν είναι πια στην αγκαλιά σου. Να φοβάσαι τη νύχτα.
Δεν γνώριζες τι σημαίνει να κρατάς ένα μόλις ταϊσμένο μωρό όρθιο για 15 λεπτά αφού το τάισες, για να ελαχιστοποιήσεις τον εμετό, ενώ προσπαθούσες απεγνωσμένα να μείνεις ξύπνια για να μην σου πέσει.
Δεν γνώριζες πόσο απομονωτικό θα μπορούσε να ήταν το σπίτι σου. Δεν γνώριζες πόσο θα μπορούσες να ποθήσεις ένα μωρό, αλλά αντιλαμβανόσουν ότι όλοι στην οικογένειά σου και όλοι οι φίλοι σου είναι έξω ένα Σαββατόβραδο διασκεδάζοντας, ενώ εσύ κοιτάζεις τους ίδιους τοίχους που κοίταζες τις τελευταίες τρεις βδομάδες.
Δεν γνώριζες πως το ρολόι του σαλονιού θα ήταν η πιο στενή συντροφιά σου, κοιτάζοντάς το πάντα και προσευχόμενη να είναι η σωστή ώρα: Η ώρα που τελικά μπορείς να ταΐσεις ξανά το μωρό σου, επειδή δεν γνωρίζεις πώς αλλιώς να το σταματήσεις από το να κλαίει. Η ώρα που το μωρό έφαγε αρκετά και που μπορείς να αφήσεις ένα αναστεναγμό ανακούφισης. Η ώρα που η οικογένεια σε επισκέπτεται ή η ώρα που ο άντρας σου τελικά επιστρέφει σπίτι από τη δουλειά.
Δεν γνώριζες πως θα ένιωθες όταν οριακά τα καταφέρνεις, ελπίζοντας να διασχίσεις την υπεραγορά πριν το μωρό ξυπνήσει, ενώ φοράς μια μπλούζα που δεν αντιλήφθηκες καν ότι έκανε εμετό πάνω της και ακούγοντας μια γυναίκα με καλές προθέσεις να σου λέει πόσο της λείπουν αυτές οι μέρες.
Διαβάστε σχετικά: Υποστηρίζοντας τη νέα μητέρα
Δεν γνώριζες ότι θα μπορούσες ποτέ να είσαι αναγκασμένη να βάλεις τις φωνές σε ένα γλυκύτατο ξένο που σου χαμογελάει και σου κτυπάει ελαφρά τον ώμο. Δεν γνώριζες πόσο ένοχη θα ένιωθες κάθε φορά που κάποιος σου λέει να απολαμβάνεις κάθε λεπτό. Δεν γνώριζες όταν διάβαζες όλα αυτά τα βιβλία για τον θηλασμό που πραγματικά θα έμπλεκες τον εαυτό σου. Δεν γνώριζες ότι θα ένιωθες τις θηλές σου σαν φωτιά και ότι θα έδειχναν ακόμα χειρότερες, πριν ακόμα το μωρό συμπλήρωνε 24 ώρες ζωής. Δεν γνώριζες πόση ώρα θα έπαιρνε στο μωρό για να γαντζωθεί και να φάει ίσως για 6 λεπτά ή ίσως και 37 λεπτά.
Δεν το γνωρίζεις ότι μια μέρα θα πας για ύπνο και μετά θα ξυπνήσεις έκπληκτη στις πέντε το πρωί φοβισμένη ότι κάτι άσχημο έχει συμβεί, μόνο για να ρίξεις μια ματιά μέσα στην κούνια του μωρού σου και να το δεις να κοιμάται ήρεμα ή ότι σύντομα αυτό το μικρούτσικο μωρό θα μοιάζει σχεδόν πολύ μεγάλο γι’ αυτή τη μικρή κούνια δίπλα από το κρεβάτι σου. Δεν το γνωρίζεις ότι μια μέρα, όχι και τόσο μακριά από τώρα, αυτό το μωρό θα κοιμηθεί από μόνο του μέσα στην κούνια, στο δωμάτιό του και ότι θα περάσεις τα πρώτα σου βράδια επικεντρωμένη πάνω σ’ αυτή τη μικρή κοιλίτσα που σηκώνεται πάνω – κάτω και να διερωτάσαι πώς τόσο ξαφνικά το μωρό σου είναι τόσο μεγάλο, που έχει το δικό του δωμάτιο.
Δεν το γνωρίζεις ότι μια μέρα θα είσαι στην κουζίνα μαγειρεύοντας, τραγουδώντας αφηρημένα μόνη σου, με το ένα μάτι στραμμένο πάνω στην κουνιστή καρέκλα δίπλα σου και ξαφνικά θα ακούσεις ένα γέλιο – ένα πραγματικό γέλιο – και θα είναι ο καλύτερος θόρυβος που θα ακούσεις ποτέ. Δεν το γνωρίζεις ότι θα τραγουδήσεις αυτό το τραγούδι ξανά και ξανά προσπαθώντας να αναδημιουργήσεις αυτό το μικρό γέλιο. Δεν το γνωρίζεις ότι θα έχεις εκατοντάδες βίντεο του μωρού σου στο τηλέφωνό σου, χωρίς να κάνει εντελώς τίποτα, που τα έχεις πάρει με την ελπίδα να καταγράψεις εκείνη τη στιγμή αλλά και άλλες τόσες ξανά και ξανά.
Δεν το γνωρίζεις ότι μια μέρα θα κοιτάζεις το ενός χρονών παιδί σου, που κάποτε νόμιζες ότι ποτέ δεν θα άφηνε τον θηλασμό και θα σκέφτεσαι ότι ίσως να είναι ώρα να σταματήσεις, αλλά δίχως να ξέρεις αν είσαι πραγματικά έτοιμη για αυτό.
Δεν το γνωρίζεις ότι μια μέρα, αν και ήσουν αρκετά σίγουρη πως δεν θα μπορούσες να εμπλέξεις ξανά τον εαυτό σου σε οτιδήποτε από αυτά, θα συνειδητοποιήσεις ότι είστε μια όμορφη τριμελής οικογένεια.
Ακόμη, δεν το γνωρίζεις ότι μια μέρα, θα κάθεσαι σε μια καφετέρια, τόσο ανακουφισμένη που κατάφερες να έχεις δύο ώρες ησυχίας και ανάπαυσης, για τον εαυτό σου, για να γράψεις, αλλά εν τέλει να αποσπάται η προσοχή σου από ένα βρέφος τριών μόλις μηνών που πίνει το γάλα του, δίπλα σου, που τα τρελά σκούρα μαλλιά του μοιάζουν τόσο πολύ με τo δικό σου μωρό σε αυτή την ηλικία, που θα σε κάνει σχεδόν να δακρύσεις. Τέλος, δεν το γνωρίζεις ότι σχεδόν θα έλεγες στην μητέρα του ότι σου λείπουν αυτές οι μέρες…!
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
