Ο τρόπος με τον οποίο θυμάται και επεξεργάζεται κανείς την παιδική κακοποίηση ή/και παραμέληση έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στη μετέπειτα ψυχική υγεία από ό,τι η ίδια η εμπειρία.
Νέα έρευνα του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης (IoPPN) του King’s College του Λονδίνου και του City University της Νέας Υόρκης, που δημοσιεύθηκε στο JAMA Psychiatry, διαπίστωσε ότι ο τρόπος με τον οποίο θυμάται και επεξεργάζεται κανείς την παιδική κακοποίηση ή/και παραμέληση έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στη μετέπειτα ψυχική υγεία από ό,τι η ίδια η εμπειρία.
Οι συγγραφείς προτείνουν ότι, ακόμη και ελλείψει τεκμηριωμένων αποδείξεων, οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι μπορούν να χρησιμοποιούν τις αυτοαναφερόμενες εμπειρίες κακοποίησης και παραμέλησης των ασθενών για να εντοπίζουν όσους κινδυνεύουν να αναπτύξουν ψυχικά προβλήματα και να παρέχουν έγκαιρες παρεμβάσεις.
Οι ερευνητές διεξήγαγαν μια μεγάλη διαχρονική μελέτη που ακολούθησε 1.196 συμμετέχοντες έως την ηλικία των 40 ετών για να διερευνήσουν πώς οι εμπειρίες παιδικής κακοποίησης ή/και παραμέλησης (κακομεταχείρισης) επηρεάζουν την ανάπτυξη συναισθηματικών διαταραχών στην ενήλικη ζωή.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι νεαροί ενήλικες που αναδρομικά αυτοαναφέρθηκαν σε εμπειρίες κακομεταχείρισης στην παιδική ηλικία πριν από την ηλικία των 12 ετών είχαν μεγαλύτερο αριθμό καταθλιπτικών ή αγχωδών επεισοδίων κατά την επόμενη δεκαετία από εκείνους που δεν θυμόντουσαν κακομεταχείριση, ακόμη και αν είχαν επίσημο δικαστικό φάκελο.
Αντίθετα, οι συμμετέχοντες που είχαν επίσημη καταγραφή κακομεταχείρισης στην παιδική ηλικία, αλλά καμία αναδρομική ανάκληση της εμπειρίας, είχαν παρόμοιο αριθμό επεισοδίων συναισθηματικής διαταραχής στην ενήλικη ζωή με εκείνους που δεν είχαν εμπειρία κακομεταχείρισης.
Διαβάστε σχετικά: Η παιδική κακοποίηση επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου
Οι συγγραφείς, δήλωσαν: Η μελέτη μας αποκαλύπτει ότι ο τρόπος με τον οποίο ένα άτομο αντιλαμβάνεται και θυμάται τις εμπειρίες παιδικής κακοποίησης ή παραμέλησης έχει μεγαλύτερες επιπτώσεις στις μελλοντικές συναισθηματικές διαταραχές από ό,τι η ίδια η εμπειρία.
Τα ευρήματα δείχνουν ότι, ακόμη και ελλείψει τεκμηριωμένων αποδείξεων κακοποίησης στην παιδική ηλικία, οι ειδικοί ψυχικής υγείας μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις πληροφορίες που παρέχουν οι πελάτες τους για να εντοπίσουν εκείνους που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για μεταγενέστερες δυσκολίες ψυχικής υγείας. Τα ευρήματα υποδηλώνουν επίσης ότι οι έγκαιρες παρεμβάσεις που βοηθούν στην αντιμετώπιση των αναμνήσεων κακοποίησης ή/και παραμέλησης μπορεί να αποτρέψουν τα συναισθηματικά προβλήματα αργότερα.
Οι συμμετέχοντες ερωτήθηκαν σχετικά με τις αναδρομικές εμπειρίες τους που ανέφεραν οι ίδιοι αναδρομικά για την παιδική κακομεταχείριση και την τρέχουσα και παρελθούσα ψυχική τους υγεία. Στη συνέχεια ερωτήθηκαν εκ νέου για να μετρήσουν την πορεία των συμπτωμάτων κατάθλιψης και άγχους.
Περαιτέρω αναλύσεις αποκάλυψαν ότι η συσχέτιση μεταξύ των αυτοαναφερόμενων εμπειριών παιδικής κακοποίησης και του μεγαλύτερου αριθμού μεταγενέστερων επεισοδίων άγχους και κατάθλιψης εξηγείται εν μέρει από την τρέχουσα και παρελθούσα ψυχική υγεία των συμμετεχόντων, η οποία αναφέρθηκε κατά την πρώτη συνέντευξη. Οι συγγραφείς εξηγούν ότι αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι οι συναισθηματικές διαταραχές μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τις αναμνήσεις, καθιστώντας τους συμμετέχοντες πιο πιθανό να ανακαλέσουν αρνητικά γεγονότα.
Η καλύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι αναμνήσεις της παιδικής κακοποίησης διατηρούνται και επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου, καθώς και του τρόπου με τον οποίο οι αναμνήσεις επηρεάζουν την καθημερινή λειτουργικότητα, θα μπορούσε να προσφέρει νέες γνώσεις για την ανάπτυξη αποτελεσματικών παρεμβάσεων.
Έρευνα: Andrea Danese et al, Associations Between Objective and Subjective Experiences of Childhood Maltreatment and the Course of Emotional Disorders in Adulthood, JAMA Psychiatry (2023). DOI: 10.1001/jamapsychiatry.2023.2140
Απόδοση – Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
