Ο ερχομός ενός παιδιού είναι στην πραγματικότητα ένα από τα πλέον στρεσογόνα γεγονότα σε μια σχέση. Δεν θα ήταν ωραίο αν το αναγνωρίζαμε και συζητούσαμε από πριν ορισμένους τρόπους για να στηρίξουμε τα ζευγάρια με κάποιες δεξιότητες;
Όπως ανέφερε η συνεργάτης της μελέτης Τίφανι Σίμας, MD, MPH, Med, πρόεδρος Μαιευτικής και Γυναικολογίας του ιδρύματος DonnaM. και RoberJ.Manning και καθηγήτρια μαιευτικής και γυναικολογίας: Ο ερχομός ενός παιδιού είναι στην πραγματικότητα ένα από τα πλέον στρεσογόνα γεγονότα σε μια σχέση. Δεν θα ήταν ωραίο αν το αναγνωρίζαμε και συζητούσαμε από πριν ορισμένους τρόπους για να στηρίξουμε τα ζευγάρια με κάποιες δεξιότητες;
Η Δρ. Σίμας είπε ότι ένας από τους παράγοντες κινδύνου για την μητρική περιγεννητική κατάθλιψη ήταν η ύπαρξη ενός μη υποστηρικτικού συντρόφου. Οπότε, αν μπορείς να το αντιμετωπίσεις αυτό και να το περιορίσεις, τότε υπάρχει δυνατότητα για σημαντικό θετικό όφελος εκεί.
Η μελέτη συμπεριέλαβε 10 ζευγάρια, που εντόπισε σε μια μεγαλύτερη μελέτη εγκύων που λάμβαναν εξωνοσοκομειακή φροντίδα στο Ιατρικό Κέντρο UMass Memorial και οι οποίες ολοκλήρωσαν τον Έλεγχο Σχέσης Προ-Μωρού, μια εξατομικευμένη υπηρεσία υγείας σχέσης.
Η προγεννητική εξέταση της σχέσης, που αναπτύχθηκε από την Έλεν Ντάρλινγκ, Ph.D., κύρια ερευνήτρια του Πανεπιστημίου Clark, η οποία τώρα είναι κλινική ψυχολόγος με ιδιωτικό γραφείο, δοκίμασε μια προσαρμογή της «Εξέτασης Γάμου», μια παρέμβαση που βασίζεται σε ενδείξεις δυσφορίας στη σχέση, που είχε αναπτυχθεί αρχικά από τον συνεργάτη της μελέτης Τζέιμς Κόρντοβα, Ph.D., καθηγητή ψυχολογίας και συνεργάτες στο Πανεπιστήμιο Clark.
Η εξέταση της σχέσης εστίασε στη συμμετοχή μεγάλης γκάμας ζευγαριών πριν παγιωθούν τα προβλήματα, σύμφωνα με τη Δρ. Ντάρλινγκ, έτσι ώστε να προστατεύσει από τις συνέπειες τη μητέρα, τον σύντροφο και το παιδί.
Σύμφωνα με τη Δρ. Ντάρλινγκ: Η ευημερία των στενών σχέσεών μας συνδέεται με την ψυχολογική και τη σωματική υγεία των ατόμων και την εξέλιξη του παιδιού. Οπότε, θεραπεύοντας τις σχέσεις, μπορούμε να δούμε τα αποτελέσματα σε βάθος χρόνου σε ένα ολόκληρο σύστημα. Όπως πρόσθεσε, πολλοί από τους παράγοντες κινδύνου για την επιλόχεια κατάθλιψη: μικρή ηλικία, φτώχεια, δυσάρεστα γεγονότα στη ζωή, είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν άμεσα. Όμως η δυσφορία στη σχέση και η μειωμένη κοινωνική υποστήριξη μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Διαβάστε σχετικά: Η ψυχική υγεία στην εγκυμοσύνη και μετά τη γέννα
Συνεχίζοντας η Δρ. Ντάρλινγκ ανέφερε: Αυτή είναι μια πολύ ευάλωτη περίοδος για τις σχέσεις. Σαν επιστέγασμα, είναι μια πολύ ευάλωτη περίοδος με την έννοια ότι προκύπτουν θέματα ψυχικής υγείας της μητέρας. Πριν το ελέγξουμε αυτό σε μεγαλύτερο πληθυσμό, επιθυμούσαμε να δούμε την αποδοχή, μπορούμε να προσελκύσουμε και να διατηρήσουμε ζευγάρια; Είναι αυτό κάτι για το οποίο ενδιαφέρονται τα ζευγάρια που περιμένουν παιδί;
Η εξέταση αποτελούνταν από μια αξιολόγηση μίας ώρας και ακόλουθη συνεδρία ανατροφοδότησης. Πρόσφερε εξατομικευμένη θεραπεία προσαρμοσμένη στις συγκεκριμένες ανάγκες κάθε ζευγαριού και σχεδιάστηκε για να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ εκπαιδευτικών εργαστηρίων και παραδοσιακής θεραπείας γάμου.
Τα ζευγάρια συμπλήρωσαν πολλά ερωτηματολόγια με τις δικές τους μετρήσεις κλινικών αποτελεσμάτων πριν και μετά τη συνεδρία ανατροφοδότησης και συγκεντρώθηκαν ποιοτικά στοιχεία θέτοντας ανοιχτές ερωτήσεις που ερευνούσαν την εμπειρία των συμμετεχόντων σχετικά με την παρέμβαση.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι ο έλεγχος της σχέσης πριν το μωρό ήταν ασφαλής, εφικτός και αποδεκτός από τα ζευγάρια. Τα επτά από τα εννιά ζευγάρια που συμπλήρωσαν την παρέμβαση σημείωσαν ότι η συμμετοχή τους δημιούργησε θετικά συναισθήματα. Άντρες και γυναίκες ανέφεραν ότι η παρέμβαση διευκόλυνε τη μη απειλητική συζήτηση για τη σχέση τους. Τα ζευγάρια επίσης πρόσθεσαν με ενθουσιασμό ότι η πραγματοποίηση των συνεδριών στον χώρο του γυναικολόγου τους ήταν διευκολυντική για τη συμμετοχή τους.
Ενώ το μέγεθος του δείγματος ήταν μικρό, περιορίζοντας τη δυνατότητα γενίκευσης, κατά τη διάρκεια της παρέμβασης, τα επίπεδα κατάθλιψης των γυναικών μειώθηκαν σημαντικά, ενώ η αντίληψη της υποστήριξης από τον σύντροφο αυξήθηκε σημαντικά. Οι γυναίκες επίσης επέδειξαν μέτρια μείωση στα συμπτώματα άγχους και αύξηση στην αίσθηση ασφάλειας στη σχέση τους.
Σύμφωνα με τη συνεργάτιδα της μελέτης Νάνσυ Μπιάτ, καθηγήτρια ψυχιατρικής, μαιευτικής και γυναικολογίας και επιστημών πληθυσμού και ποσοτικής υγείας στο Πανεπιστήμιο UMass Chan: Ο λόγος που αυτό είναι τόσο σημαντικό είναι γιατί όταν σκεφτόμαστε για την υγεία, πολλές φορές σκεφτόμαστε για την υγεία ως άτομα. Αλλά η υγεία πάντοτε συμβαίνει στο πλαίσιο ενός συστήματος και συχνά αυτό είναι ένα οικογενειακό σύστημα. Αυτό που είναι πρωτοποριακό σχετικά με τη δουλειά της Έλεν Ντάρλινγκ είναι ότι συνδέει τους γονείς και κάνει μια παρέμβαση που είναι εστιασμένη σε γονείς κατά τη διάρκεια μιας περιόδου που οι άνθρωποι έχουν έντονο κίνητρο να αλλάξουν. Επειδή η αλλαγή είναι δύσκολη.
Η Δρ. Μπιάτ, που ίδρυσε και ανέπτυξε το Πρόγραμμα Πρόσβασης της Μασαχουσέτης στην Παιδοψυχιατρική για Μαμάδες, είπε ότι η εξέταση της σχέσης θα μπορούσε να είναι ένας «κλιμακωτός» τρόπος να ενσωματώσουμε την εστιασμένη παρέμβαση ζευγαριών σε μαιευτικές πρακτικές λόγω της συντομίας της.
Απόδοση: Έφη Μεσιτίδου
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
