Είναι συναρπαστικό το πώς οι σύγχρονοι κοσμικοί άνθρωποι τροποποιούν και αναπροσανατολίζουν ιδέες από παλαιότερες πνευματικές πρακτικές για να προσεγγίσουν υπαρξιακά ερωτήματα για το θάνατο και το νόημα της ζωής.
Νέα έρευνα υποστηρίζει, ότι οι παραφυσικές πεποιθήσεις για την ύπαρξη εξωγήινης νοημοσύνης, συνδέονται με την ανάγκη να βρούμε νόημα στη ζωή.
Η μελέτη που διεξήχθη σε ένα δείγμα 1.146 ανθρώπων στις ΗΠΑ, εξέτασε το ψυχολογικό κίνητρο πίσω από την πίστη ότι τα ΑΤΙΑ, είναι διαστημόπλοια από άλλους κόσμους και ότι η κυβέρνησή τους έχει στοιχεία για την ύπαρξη εξωγήινων νοημόντων όντων, αλλά τα αποκρύπτει.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι αυτές οι παραφυσικές πεποιθήσεις για τους εξωγήινους, ήταν τουλάχιστον εν μέρει υποκινούμενες από την ανάγκη για την εύρεση νοήματος στη ζωή. Η έλλειψη νοήματος και η επιθυμία για την ανακάλυψή του, συνδέονταν με μεγαλύτερη πίστη στην ύπαρξη εξωγήινων, αυξάνοντας πειραματικά την ανάγκη για αυξημένη νοηματοδότηση γύρω από παραφυσικές πεποιθήσεις για την ύπαρξη εξωγήινων. Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι άθεοι και οι αγνωστικιστές, ανέφεραν μεγαλύτερη πίστη στην ύπαρξη εξωγήινων, η οποία με τη σειρά της συνδέεται με την έλλειψη νοήματος.
Ο Clay Routledge, συγγραφέας της έρευνας, αναφέρει για το ενδιαφέρον του γύρω από αυτό το θέμα:
«Αυτό που βρίσκω συναρπαστικό και σημαντικό, δεν είναι η συγκεκριμένη άτυπη πίστη όπως η πίστη στην ύπαρξη των ΑΤΙΑ, αλλά η βασική γνωστική και υποκινητική φύση του πνευματικού νου και η εστίαση σε έναν τομέα όπως είναι η εξωγήινη νοημοσύνη, μας βοηθά να την αποκαλύψουμε. Έρευνες που χρησιμοποιούν τις παραδοσιακές απόψεις για τη θρησκευτικότητα, όπως το θρήσκευμα, ο εκκλησιασμός, ακόμα και η πίστη στον Θεό, δείχνουν ότι ο δυτικός κόσμος γενικότερα, γίνονται όλο και λιγότερο θρησκευτικός και πιο κοσμικός.
Ωστόσο, υπάρχουν καλοί λόγοι για να αμφιβάλλουμε ότι αυτό είναι απολύτως αληθές. Σίγουρα, λιγότεροι άνθρωποι πηγαίνουν στην εκκλησία ή θεωρούν τους εαυτούς τους ως θρήσκους, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ασχολούνται λιγότερο με θρησκευτικές και πνευματικές δραστηριότητες ή έχουν λιγότερη ανάγκη από τα ψυχολογικά οφέλη που παρέχουν αυτές οι δραστηριότητες.
Για παράδειγμα, υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι ορισμένες μη-θρησκευτικές πεποιθήσεις που έχουν σχέση με τη μαγεία, όπως η πίστη στην υπερφυσική ενέργεια, σε υπερφυσικούς παράγοντες και υπερφυσικές δυνάμεις, στην πραγματικότητα αυξάνονται, καθώς υπάρχει ένα γενικότερο ενδιαφέρον για το παραφυσικό. Έτσι, μία πιθανότητα είναι, ότι οι άνθρωποι που εγκαταλείπουν την παραδοσιακή θρησκεία δεν γίνονται όλο και πιο κοσμικοί, αλλά αντ’ αυτού, στρέφονται σε άλλου τύπου θρησκευτικά πιστεύω και ενδιαφέροντα για να ασχοληθούν με τις πνευματικές τους ανάγκες.
Συνεπής με αυτή την ιδέα είναι η έρευνα από τη γνωστική επιστήμη της θρησκείας που προτείνει, ότι οι θρησκευτικές και πνευματικές πεποιθήσεις προέρχονται, εν μέρει, από υποβόσκοντα γνωστικά χαρακτηριστικά. Έτσι, για παράδειγμα, μερικοί άνθρωποι τείνουν να είναι πιο διαισθητικοί στοχαστές, ενώ άλλοι τείνουν να είναι πιο ορθολογικοί. Είναι πραγματικά λίγο πιο περίπλοκο από αυτό, αλλά η βασική ιδέα είναι ότι οι άνθρωποι ποικίλλουν φυσικά στο βαθμό που προτιμούν να βασίζονται στη διαισθητική ή περισσότερο στην αναλυτική σκέψη. Οι άνθρωποι που έχουν την τάση να είναι πιο διαισθητικοί έχουν περισσότερο την τάση να είναι πνευματικοί και θρησκευτικοί.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι εγκαταλείπουν μια θρησκευτική πεποίθηση ή ταυτότητα.
Η απόφαση ότι πλέον δεν βρίσκετε ενδιαφέρον στη θρησκεία σας ή στη συγκεκριμένη πίστη, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν έχετε πλέον εκ φύσεως μια πνευματική τάση. Σημαίνει απλώς ότι δεν επιλέγετε πλέον μια συγκεκριμένη πίστη. Στην πραγματικότητα, κατά τη δική μου έρευνα, διαπιστώνω ότι τα ίδια γνωστικά χαρακτηριστικά που προβλέπουν το επίπεδο της πνευματικότητας μεταξύ των πιστών, ομοίως προβλέπουν και το επίπεδο της μη-θρησκευτικής πνευματικότητας μεταξύ των άθεων. Ομοίως, μεταξύ των άθεων, τα χαρακτηριστικά αυτά προβλέπουν μια σειρά άτυπων ή μη παραδοσιακών θρησκευτικών πεποιθήσεων .
Αλλά η γνωστική αρχιτεκτονική που διευκολύνει την πνευματικότητα και τη θρησκευτικότητα ή τα θρησκευτικά πιστεύω και ενδιαφέροντα, είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας. Οι κινητήριες διαδικασίες έχουν επίσης σημασία. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι τείνουν να στρέφονται προς τη θρησκεία, όταν βιώνουν στρες, άγχος, απώλεια, ή αβεβαιότητα.
Η πίστη των ανθρώπων είναι μια σταθεροποιητική δύναμη, ιδιαίτερα όταν απειλείται η αίσθηση του νοήματος στη ζωή τους.
Έτσι, φαίνεται να υπάρχουν ορισμένες γνωστικές διαδικασίες που σχετίζονται με τη θεωρία του νου, την ανακάλυψη της αυτενέργειας και του διαισθητικού τρόπου σκέψης, που παρέχουν τη βάση για την πνευματικότητα και τη θρησκεία και τα ψυχολογικά κίνητρα, όπως η ανάγκη για νόημα, που πυροδοτούν την αξιοποίηση αυτών των γνωστικών διεργασιών.
Παρ’ όλο ότι το γεγονός του αν κάποιος αναγνωρίζει τον εαυτό του ως θρήσκο ή όχι, σίγουρα επηρεάζει την επιλογή του συγκεκριμένου πιστεύω στο οποίο καταφεύγει προκειμένου να επιβεβαιώσει την ύπαρξη νοήματος, αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι οι μη θρησκευόμενοι άνθρωποι δεν χρησιμοποιούν τις ίδιες βασικές γνωστικές διαδικασίες για τη δημιουργία νοήματος στη ζωή τους.
Προηγούμενες έρευνες έχουν βρει μια αρνητική συσχέτιση μεταξύ της θρησκευτικότητας και των παραφυσικών πεποιθήσεων για την ύπαρξη εξωγήινης νοημοσύνης. Επαναλάβαμε αυτές τις επιδράσεις μέσω μιας σειράς μελετών και διαπιστώσαμε ότι οι άθεοι, είναι πιο πιθανό να έχουν εμπειρικές, μη υποστηριζόμενες πεποιθήσεις για την ύπαρξη εξωγήινης νοημοσύνης απ’ ό,τι οι θρησκευόμενοι. Έτσι, το μεγάλο ερώτημα είναι: γιατί;
Αν οι άθεοι απορρίπτουν την πίστη στον Θεό, γιατί πιστεύουν, ή τουλάχιστον κάποιοι από αυτούς, ότι υπάρχουν νοήμοντα εξωγήινα όντα που παρακολουθούν τις ζωές των ανθρώπων (αυτά είναι τα είδη των παραφυσικών πεποιθήσεων που μετρήσαμε σχετικά με την ύπαρξη εξωγήινης νοημοσύνης);
Σε αυτή την έρευνα κοιτάξαμε το κίνητρο της κατανόησης της σημασίας της ζωής. Ανακάλυψαμε ενδείξεις που υποστηρίζουν ένα μοντέλο στο οποίο η χαμηλή θρησκευτικότητα (και ο αθεϊσμός) συσχετίστηκαν με τη χαμηλή αντίληψη του νοήματος και την υψηλή επιθυμία για την εύρεση νοήματος (αυτό που ονομάζεται αναζήτηση νοήματος) και αυτή η επιθυμία για εύρεση νοήματος με τη σειρά της προέβλεψε την πίστη στην ύπαρξη εξωγήινης νοημοσύνης. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι που δεν έβρισκαν νόημα μέσα στη θρησκεία, ήταν ευάλωτοι σε ελλείψεις νοήματος και αυτές οι ελλείψεις τους οδήγησαν να καταφύγουν στην αναζήτηση μη παραδοσιακών πηγών νοήματος.
Γιατί συγκεκριμένα σε πεποιθήσεις για την ύπαρξη εξωγήινης νοημοσύνης; Ένας από τους λόγους που η θρησκεία δίνει νόημα στη ζωή μας, είναι επειδή μας βοηθά να αισθανθούμε συνδεδεμένοι με κάτι μεγαλύτερο και πιο ανθεκτικό, ότι δεν είμαστε εδώ κατά τύχη. Οι πεποιθήσεις στην ύπαρξη εξωγήινης νοημοσύνης δεν περιέχουν συνήθως μια παραδοσιακή πίστη σε έναν δημιουργό, αλλά υποστηρίζουν ότι δεν είμαστε μόνοι στο σύμπαν. Και οι ευφυείς εξωγήινοι συχνά ερμηνεύονται ως πράκτορες που μας παρακολουθούν. Πολλές συγκεκριμένες πεποιθήσεις για την ύπαρξη εξωγήινης νοημοσύνης περιλαμβάνουν την συμμετοχή σε μια κοσμική αδελφοσύνη. Και οι πεποιθήσεις στην ύπαρξη εξωγήινης νοημοσύνης φαίνεται να είναι, στην επιφάνεια, πιο επιστημονικές, δεδομένου ότι συνήθως δεν επικαλούνται το υπερφυσικό. Αυτό τις καθιστά πιο εύπεπτες για τους άθεους. Ωστόσο, το είδος των πεποιθήσεων για την ύπαρξη εξωγήινης νοημοσύνης που μετρήθηκαν ήταν περισσότερο επιστημονικής φαντασίας παρά επιστήμης. Περιελάμβαναν την πίστη σε παρακαλουθήσεις από προηγμένα όντα, καθώς και κυβερνητικές συνωμοσίες για την απόκρυψη στοιχείων για τα ΑΤΙΑ από το κοινό.
Αν και αυτή η έρευνα ήταν για τις πεποιθήσεις για την ύπαρξη εξωγήινης νοημοσύνης, γενικότερα το εργαστήριό μου ψάχνει μια σειρά από μη-παραδοσιακές πεποιθήσεις από τις οποίες οι άνθρωποι μπορεί να έλκονται ή τουλάχιστον να ενδιαφέρονται να διερευνήσουν, επειδή δεν τους αρέσει η συμβατική θρησκεία, αλλά προσπαθούν να είναι μέρος μίας πιο ουσιαστικής και ανθεκτικής ύπαρξης, παρά μέρος μίας πρόσκαιρης και εύθραυστης ύπαρξης, εγγενής ενός βιολογικού οργανισμού. Οι άνθρωποι δημιουργούν ακόμη και νέες τεχνοθρησκείες, που λαμβάνουν ιδέες από τον μετανθρωπισμό και προσθέτουν κάποιες διαστάσεις πνευματικότητας. Είναι συναρπαστικό το πώς οι σύγχρονοι κοσμικοί άνθρωποι τροποποιούν και αναπροσανατολίζουν ιδέες από παλαιότερες πνευματικές πρακτικές για να προσέγγισουν υπαρξιακά ερωτήματα για το θάνατο και το νόημα της ζωής.
Πηγη: psypost.org
