Μια νέα μελέτη από το The Lancet Planetary Journal δείχνει ότι έως και το 60% των ενηλίκων μπορεί να εμφανίσουν Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες (ΔΜΤΣ) έως και 6 μήνες μετά από μια πυρκαγιά. Τουλάχιστον το 25% των πληγέντων μπορεί επίσης να εμφανίσει μείζονα καταθλιπτική ή αγχώδη διαταραχή.
Οι ερευνητές λένε ότι η επίδραση των πυρκαγιών στην ψυχική υγεία μπορεί να παραμείνει για χρόνια, αν δεν αντιμετωπιστεί. Αλλά επειδή οι επιπτώσεις στην ψυχική υγεία συχνά δεν είναι τόσο ορατές όσο οι επιπτώσεις στη σωματική υγεία, μπορεί να είναι πιο δύσκολο να εντοπιστούν και να αντιμετωπιστούν.
Οι δασικές πυρκαγιές έχουν βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες ψυχολογικές επιπτώσεις στους πληγέντες, στους πρώτους που φτάνουν για να βοηθήσουν αλλά και στο κοινό. Εντός 3-6 μηνών από τις πυρκαγιές, το 24-60% των ενηλίκων επιζώντων μπορεί να εμφανίσει συμπτώματα διαταραχής μετατραυματικού στρες, το 25-33% μπορεί να εμφανίσει μείζονα καταθλιπτική διαταραχή και το 25-33% μπορεί να εμφανίσει αγχώδεις διαταραχές. Η ψυχική ανθεκτικότητα, δηλαδή η ικανότητα διαχείρισης δυσμενών εμπειριών, μειώνεται μετά την έκθεση σε πυρκαγιές.
Το οικολογικό άγχος, που χαρακτηρίζεται από συντριπτικά συναισθήματα αδυναμίας, απελπισίας, φόβου και απόγνωσης μπροστά στην κλιματική αλλαγή και τις περιβαλλοντικές απειλές, γίνεται όλο και πιο διαδεδομένο μεταξύ των νεότερων γενεών που ανησυχούν για το μέλλον τους σε έναν πλανήτη που θερμαίνεται. Η έκθεση σε τραυματικές πυρκαγιές μπορεί να επιδεινώσει το οικολογικό άγχος και την κλιματική θλίψη στα παιδιά και τους νέους.
Παρόλο που η ψυχολογική δυσφορία τείνει να υποχωρεί με την πάροδο του χρόνου, τα συμπτώματα μπορεί να επιμένουν για χρόνια μετά την καταστροφή. Παρά την επιβάρυνση αυτή, η ψυχική υγεία συχνά δεν έχει προτεραιότητα στην ετοιμότητα και την αντιμετώπιση καταστροφών. Ο εποχικός χαρακτήρας των πυρκαγιών μπορεί να οδηγήσει σε επαναλαμβανόμενες εκθέσεις και αυξημένες επιβαρύνσεις της ψυχικής υγείας.
Ο κίνδυνος που σχετίζεται με τις πυρκαγιές και ο βαρύς καπνός μπορεί να οδηγήσει σε μείωση σημαντικών οικονομικών και βιοποριστικών δραστηριοτήτων που βασίζονται στη γη, όπως η αλιεία και η συλλογή φρούτων. Τα καμένα τοπία που προκύπτουν από σοβαρές περιόδους πυρκαγιών μπορούν να επηρεάσουν τις πρακτικές των ανθρώπων που βασίζονται στη γη και την ψυχική υγεία ευρύτερα.
Οι συγγραφείς της μελέτης λένε ότι οι δημόσιοι φορείς χρειάζεται οπωσδήποτε να έρχονται κοντά στους πληγέντες και να ελέγχουν την ψυχική υγεία τους. Είναι μία από τις πολιτικές που συνιστούν οι ερευνητές σχετικά με το πώς οι κυβερνήσεις μπορούν να προετοιμάσουν τα συστήματα υγείας για τις πυρκαγιές.
Πρακτικά, αυτό που μπορεί να γίνει είναι να πηγαίνουν ψυχολόγοι στα σχολεία και στους χώρους εργασίας και να ενεργοποιούν τους πληγέντες αναζητώντας περιπτώσεις ψυχικής ασθένειας.
Άλλες προτάσεις περιλαμβάνουν τη διευκόλυνση των ψυχολόγων και ψυχιάτρων να ακολουθούν τους πληγέντες πέρα από τα όρια των επαρχιών, την επέκταση της τηλε-περίθαλψης, την προσαρμογή των πολιτικών διαχείρισης καταστροφών των νοσοκομείων στις κλιματικές αλλαγές και την επένδυση σε κοινοτικά προγράμματα που βοηθούν σε στρεσογόνες καταστάσεις όπως οι ασφαλιστικές απαιτήσεις και η στέγαση.
Όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές: «Η πυρκαγιά μπορεί να διαρκέσει ώρες και ημέρες. Η ανάρρωση από τα ψυχικά τραύματα διαρκεί συνήθως χρόνια».
Έρευνα: The Lancet Planetary Health
Απόδοση – Επιμέλεια: PsycholgyNow.gr
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
