Η ζωή στην πόλη είναι γνωστός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη μιας ψυχικής διαταραχής, ενώ η ζωή κοντά στη φύση είναι σε μεγάλο βαθμό ευεργετική για την ψυχική υγεία και τον εγκέφαλο.
Μετά από μία ώρα περπάτημα στη φύση, η δραστηριότητα στις περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στην επεξεργασία του στρες μειώνεται.
Αυτό είναι το εύρημα μιας πρόσφατης μελέτης της Ομάδας Λίζ Μέιτνερ για την Περιβαλλοντική Νευροεπιστήμη στο Ινστιτούτο Max Planck για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη, που δημοσιεύθηκε σε επιστημονικό περιοδικό μοριακής ψυχιατρικής.
Η ζωή στην πόλη είναι γνωστός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη μιας ψυχικής διαταραχής, ενώ η ζωή κοντά στη φύση είναι σε μεγάλο βαθμό ευεργετική για την ψυχική υγεία και τον εγκέφαλο.
Μια κεντρική περιοχή του εγκεφάλου που εμπλέκεται στην επεξεργασία του στρες, η αμυγδαλή, έχει αποδειχθεί ότι ενεργοποιείται λιγότερο κατά τη διάρκεια του στρες σε ανθρώπους που ζουν σε αγροτικές περιοχές, σε σύγκριση με εκείνους που ζουν σε πόλεις, υποδηλώνοντας τα πιθανά οφέλη της ζωής στη φύση. Αλλά μέχρι στιγμής το πρόβλημα της κότας και του αυγού δεν μπορούσε να διαχωριστεί, δηλαδή αν η φύση προκάλεσε πραγματικά τις επιπτώσεις στον εγκέφαλο ή αν τα συγκεκριμένα άτομα επέλεξαν να ζήσουν σε αγροτικές ή αστικές περιοχές, λένε οι ερευνητές.
Διαβάστε σχετικά: Πώς η κλιματική αλλαγή επηρεάζει την Ψυχική μας Υγεία;
Για την εξεύρεση αιτιωδών στοιχείων, οι ερευνητές από την Ομάδα Λίζ Μέιτνερ για την Περιβαλλοντική Νευροεπιστήμη εξέτασαν σε 63 υγιείς εθελοντές την εγκεφαλική δραστηριότητα σε περιοχές που εμπλέκονται στην επεξεργασία του στρες πριν και μετά από μια ώρα περπάτημα στο δάσος ή σε έναν εμπορικό δρόμο με κίνηση στο Βερολίνο, χρησιμοποιώντας λειτουργική απεικόνιση μαγνητικού τομογράφου (fMRI). Τα αποτελέσματα της μελέτης αποκάλυψαν ότι η δραστηριότητα στην αμυγδαλή μειώθηκε μετά τη βόλτα στη φύση, υποδηλώνοντας ότι η φύση προκαλεί ευεργετικές επιδράσεις στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με το στρες.
Τα αποτελέσματα υποστηρίζουν την πιθανή θετική σχέση μεταξύ της φύσης και της υγείας του εγκεφάλου, αλλά αυτή είναι η πρώτη μελέτη που αποδεικνύει την αιτιώδη σχέση. Είναι ενδιαφέρον ότι η εγκεφαλική δραστηριότητα μετά τον αστικό περίπατο σε αυτές τις περιοχές παρέμεινε σταθερή και δεν παρουσίασε αυξήσεις, γεγονός που αντιτίθεται σε μια κοινή άποψη ότι η αστική έκθεση προκαλεί πρόσθετο άγχος, εξηγεί η Σιμόνε Κούν, επικεφαλής της Ομάδας Λίζ Μέιτνερ για την Περιβαλλοντική Νευροεπιστήμη.
Οι συγγραφείς δείχνουν ότι η φύση έχει θετικό αντίκτυπο στις περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στην επεξεργασία του στρες και ότι αυτό μπορεί ήδη να παρατηρηθεί μετά από μόλις μια ώρα περπάτημα. Αυτό συμβάλλει στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο το φυσικό περιβάλλον διαβίωσης επηρεάζει τον εγκέφαλο και την ψυχική υγεία.
Ακόμη και μια σύντομη έκθεση στη φύση μειώνει τη δραστηριότητα της αμυγδαλής, υποδηλώνοντας ότι μια βόλτα στη φύση θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως προληπτικό μέτρο κατά της ανάπτυξης προβλημάτων ψυχικής υγείας και της πρόληψης των δυνητικά μειονεκτικών επιπτώσεων της διαμονής σε πόλη στον εγκέφαλο.
Τα αποτελέσματα συμβαδίζουν με μια προηγούμενη μελέτη του 2017 που έδειξε ότι οι κάτοικοι των πόλεων που ζούσαν κοντά στο δάσος είχαν φυσιολογικά υγιέστερη δομή αμυγδαλής και επομένως ήταν πιθανώς σε καλύτερη θέση να αντιμετωπίσουν το άγχος. Αυτή η νέα μελέτη επιβεβαιώνει και πάλι τη σημασία που έχει για τις πολιτικές αστικού σχεδιασμού η δημιουργία πιο προσβάσιμων χώρων πρασίνου στις πόλεις, προκειμένου να ενισχυθεί η ψυχική υγεία και η ευημερία των πολιτών.
Προκειμένου να διερευνηθούν οι ευεργετικές επιδράσεις της φύσης σε διαφορετικούς πληθυσμούς και ηλικιακές ομάδες, οι ερευνητές εργάζονται επί του παρόντος σε μια μελέτη που εξετάζει πώς ένας περίπατος μίας ώρας σε φυσικό έναντι αστικού περιβάλλοντος, επηρεάζει το άγχος στις μητέρες και τα μωρά τους.
Απόδοση: Κατερίνα Κακουλάκη, Εκπαιδευτική/Σχολική Ψυχολόγος
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
