Επιστήμονες εντόπισαν μια περιοχή του εγκεφάλου που εμπλέκεται συγκεκριμένα στην απόφασή μας να καταβάλλουμε προσπάθεια για να βοηθήσουμε τους άλλους.
Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο Current Biology, δείχνει ότι η αλτρουιστική συμπεριφορά – οι επιλογές που κάνουν οι άνθρωποι για να βοηθήσουν τους άλλους – λαμβάνει χώρα σε ένα διαφορετικό τμήμα του εγκεφάλου από εκείνο που χρησιμοποιείται για να κάνει κανείς σωματικά απαιτητικές επιλογές που βοηθούν τον εαυτό του.
Η ακριβέστερη κατανόηση του τι συμβαίνει στον εγκέφαλο όταν λαμβάνονται αυτές οι αποφάσεις, θα μπορούσε να βοηθήσει τους κλινικούς γιατρούς να αναπτύξουν προσεγγίσεις για τη θεραπεία της ψυχοπαθητικής συμπεριφοράς.
Θα μπορούσε επίσης να είναι χρήσιμη για την καλύτερη κατανόηση των λόγων για τους οποίους οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να εκτελέσουν καθημερινές συμπεριφορές βοήθειας που απαιτούν κόπο, όπως η εθελοντική εργασία, η ανακύκλωση απορριμμάτων για την επιβράδυνση της υπερθέρμανσης του πλανήτη ή η στάση για να βοηθήσουν αγνώστους.
Η περιοχή που εντοπίστηκε, η οποία ονομάζεται πρόσθια έλικα του φλοιού του προσαγωγίου (ACCg), βρίσκεται προς το μπροστινό μέρος του εγκεφάλου. Είναι γνωστό ότι παίζει ρόλο στην κοινωνική συμπεριφορά, αλλά δεν είχε προηγουμένως συνδεθεί με την καταβολή προσπάθειας για να βοηθηθούν οι άλλοι. Είναι ενδιαφέρον ότι οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το ACCg δεν ενεργοποιείται όταν τα άτομα λαμβάνουν αποφάσεις με προσπάθεια που ωφελούν μόνο τον εαυτό τους.
Από το να κρατάμε μια πόρτα ανοιχτή, μέχρι την εθελοντική προσφορά μας σε μια φιλανθρωπική οργάνωση, συχνά πρέπει να αποφασίσουμε αν μπορούμε να μπούμε στον κόπο να καταβάλουμε προσπάθεια για να βοηθήσουμε άλλους ανθρώπους, αλλά οι εγκεφαλικοί μηχανισμοί πίσω από αυτές τις πράξεις έχουν παραμείνει άγνωστοι ως τώρα, λέει η Δρ Πατρίσια Λόκγουντ, πρώτη συγγραφέας της δημοσίευσης.
Εντοπίζοντας τη συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου που ενεργοποιείται όταν οι άνθρωποι πρέπει να καταβάλουν προσπάθεια, κάναμε ένα βήμα πιο κοντά στην κατανόηση του τι ωθεί ορισμένα άτομα και όχι άλλα, να εκτελούν συχνά σωματικά απαιτητικές αποφάσεις για να βοηθήσουν ανθρώπους – ακόμη και όταν αυτό δεν ωφελεί άμεσα τους ίδιους.
Διαβάστε σχετικά: Μπορούμε να είμαστε «καλοί» αρκεί να το επιλέξουμε
Στη μελέτη, οι ερευνητές εργάστηκαν με 38 συμμετέχοντες ηλικίας μεταξύ 18 και 35 ετών. Όλοι οι συμμετέχοντες κλήθηκαν ο καθένας να συμμετάσχει σε ένα έργο λήψης αποφάσεων με προσπάθεια και να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο για την αυτοαξιολόγηση των επιπέδων ενσυναίσθησης.
Οι συμμετέχοντες έλαβαν αποφάσεις ενώ υποβλήθηκαν σε λειτουργική μαγνητική τομογραφία. Αυτό προσδιορίζει τις διάφορες περιοχές του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται ενώ οι άνθρωποι έπαιρναν αποφάσεις είτε να “εργαστούν” είτε να “ξεκουραστούν” για να βοηθήσουν τον εαυτό τους ή κάποιον άλλο.
Εάν επέλεγαν την επιλογή της «εργασίας», έπρεπε να πιέσουν μια συσκευή που μετρούσε τη δύναμη της λαβής τους. Έπρεπε να το κάνουν αυτό για αρκετή ώρα ώστε να φτάσουν σε ένα όριο, το οποίο μπορούσαν να δουν σε πραγματικό χρόνο στην οθόνη. Για κάθε απόφαση τους έλεγαν αν θα εργάζονταν για τον εαυτό τους ή για κάποιο άλλο άτομο.
Αν αποφάσιζαν να καταβάλουν προσπάθεια, έπρεπε να πιέσουν αρκετά για να φτάσουν το κατώφλι και να πάρουν την ανταμοιβή, η οποία ήταν διαφορετικός αριθμός πόντων που μετατρέπονταν σε χρήματα, είτε για τους ίδιους είτε για το άλλο ανώνυμο άτομο για το οποίο έπαιζαν.
Χρησιμοποιώντας μια νέα στατιστική τεχνική για την ανάλυση των δεδομένων, οι ερευνητές μπόρεσαν να εντοπίσουν μοτίβα στον εγκέφαλο που έδειχναν πόση προσπάθεια ήταν διατεθειμένοι να καταβάλουν. Διαπίστωσαν ότι το ACCg ήταν η μόνη περιοχή του εγκεφάλου που εμφάνιζε το μοτίβο της προσπάθειας όταν οι άνθρωποι έπαιρναν αυτές τις αποφάσεις για να βοηθήσουν κάποιον άλλο, αλλά δεν ενεργοποιείτο καθόλου όταν έπαιρναν αποφάσεις να καταβάλουν προσπάθεια για να ανταμείψουν τον εαυτό τους.
Είναι ενδιαφέρον ότι εκείνοι οι άνθρωποι που είχαν δηλώσει ότι είχαν πολύ υψηλή ενσυναίσθηση είχαν τα ισχυρότερα μοτίβα προσπάθειας στο ACCg. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι εκείνοι οι άνθρωποι που αντιπροσώπευαν την προσπάθεια πιο έντονα στο ACCg συνέχισαν επίσης να βάζουν περισσότερη δύναμη πιασίματος για να βοηθήσουν.
Το επόμενο βήμα για την ερευνητική ομάδα θα είναι να διερευνήσει τι συμβαίνει με την προσπάθεια να βοηθηθούν άτομα που έχουν υποστεί βλάβες σε αυτή την περιοχή του εγκεφάλου λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου ή άλλου εγκεφαλικού τραυματισμού.
Απόδοση: Νικολέτα Παπαβίδη – Ψυχολόγος
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
