Η παρατεταμένη κοινωνική απομόνωση και οι αλλαγές στην εργασία κατά τη διάρκεια του πρώτου λοκντάουν συνδέθηκαν με σημαντικές αλλαγές στα μοτίβα σκέψης μας.
Το πρώτο λοκντάουν προκάλεσε τεράστια αναστάτωση στην κοινωνική και εργασιακή ζωή των ανθρώπων. Στο πλαίσιο μελέτης, οι ερευνητές ανέλυσαν μοτίβα σκέψης για να δουν τι επίδραση είχαν αυτές οι αλλαγές στον τρόπο που σκεφτόμαστε καθημερινά.
Οι ερευνητές έστελναν γραπτά μηνύματα στους συμμετέχοντες, σε τυχαίες στιγμές μέσα στη μέρα, για μία εβδομάδα, ρωτώντας τους τι σκέφτονταν εκείνη τη στιγμή και τι έκαναν. Έπειτα, σύγκριναν τα μοτίβα σκέψης από αυτή τη βάση δεδομένων με μια ανάλογη βάση δεδομένων που δημιουργήθηκε πριν το λοκντάουν.
Κανονικά οι άνθρωποι περνούν πολύ χρόνο στην καθημερινή τους ζωή σκεπτόμενοι άλλους ανθρώπους και κάνοντας σχέδια για το μέλλον. Βρήκαμε ότι και τα δύο αυτά μοτίβα σκέψης διαταράχτηκαν κατά τη διάρκεια του λοκντάουν, δήλωσε η κύρια συγγραφέας της μελέτης Μπροντέ Μακιούιν.
Βρήκαμε ότι η σκέψη για το μέλλον μειώθηκε συνολικά κατά το λοκντάουν, και φαινόταν να επανέρχεται στα προηγούμενα επίπεδα όταν οι άνθρωποι ασχολούνταν ενεργά με τη δουλειά. Γνωρίζουμε ότι οι σκέψεις για το μέλλον σχετίζονται γενικά με θετικά αποτελέσματα ψυχικής υγείας, άρα το γεγονός ότι αυτός ο τύπος σκέψης μειώθηκε κατά το λοκντάουν ίσως μας βοηθά να εξηγήσουμε κάποιες από τις αρνητικές συναισθηματικές αλλαγές που καταγράφηκαν εκείνη την περίοδο.
Επίσης, οι άνθρωποι ήταν μόνοι πολύ περισσότερο κατά τη διάρκεια του λοκντάουν. Και όταν ήταν μόνοι, είχαν την τάση να σκέφτονται άλλους ανθρώπους λιγότερο απ’ ό,τι πριν το λοκντάουν. Όμως, στις λίγες περιπτώσεις που μπορούσαν να αλληλεπιδράσουν, σκέφτονταν περισσότερο τους άλλους ανθρώπους απ’ ό,τι πριν το λοκντάουν.
Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι το πόσο σκεφτόμαστε τους άλλους ανθρώπους εξαρτάται από το πόσο αλληλεπιδρούμε μαζί τους: σκεφτόμαστε κοινωνικά και ζούμε σε έναν κοινωνικό κόσμο. Σε παρατεταμένες περιόδους κοινωνικής απομόνωσης, μειώνουμε την ποσότητα του χρόνου που σκεφτόμαστε τους άλλους και, όταν συμμετέχουμε σε κοινωνική αλληλεπίδραση, αυτό προκαλεί μια μεγαλύτερη αύξηση στις κοινωνικές μας σκέψεις, συμπλήρωσε η ερευνήτρια.
Η Δρ Τζούλια Ποέριο, συγγραφέας της μελέτης και λέκτορας Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Έσσεξ, δήλωσε:
Η μελέτη μας ήταν η πρώτη που κατέγραψε τις συστηματικές αλλαγές που προέκυψαν σε μοτίβα σκέψης κατά την πανδημία. Τα ευρήματα είναι συναρπαστικά γιατί δείχνουν πόσο σημαντικό είναι το εξωτερικό περιβάλλον μας και οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις για τη διαμόρφωση αυτού που συμβαίνει εσωτερικά.
Διαβάστε σχετικά: Η αυτοφροντίδα και η αγάπη του εαυτού μας κατά την πανδημία COVID-19
Επίσης, υποδηλώνουν ότι η αλλαγή του εξωτερικού κόσμου μας μπορεί να είναι ένας τρόπος για να αλλάξουμε τα δυσπροσαρμοστικά μοτίβα σκέψης που απασχολούν τόσο τη ζωή μας.
Εκτός από τις αλλαγές στην κοινωνική σκέψη και τη σκέψη για το μέλλον, οι ερευνητές βρήκαν ότι οι μεγαλύτεροι ενήλικες (55-78 ετών) είχαν πιο λεπτομερείς σκέψεις κατά τις εικονικές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις τους, σε σύγκριση με εκείνες που γίνονταν από κοντά, κατά τη διάρκεια του λοκντάουν. Αυτή η αύξηση στις λεπτομερείς σκέψεις των μεγαλύτερων σε ηλικία, κατά τη διάρκεια διαδικτυακών αλληλεπιδράσεων, μπορεί να συνδεθεί με το φαινόμενο της «κόπωσης του Ζoom».
Τα ευρήματα της μελέτης υπογραμμίζουν τον σημαντικό ρόλο που παίζει η κοινωνική και εργασιακή ζωή μας στη διαμόρφωση του τι σκεφτόμαστε και πώς σκεφτόμαστε κάθε μέρα.
Έρευνα: The impact of social isolation and changes in work patterns on ongoing thought during the first COVID-19 lockdown in the United Kingdom, PNAS (2021).
Επιμέλεια - Απόδοση: Ισμήνη Τσοχαλή, επιμελήτρια κειμένων
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
