Πρόκειται για την πρώτη μελέτη που ανέλυσε την επίδραση της κατάθλιψης στον εργασιακό χώρο σε μία σειρά από χώρες που διαφέρουν τόσο πολιτισμικά όσο και στην οικονομική τους ανάπτυξη.
Νέα ερευνητικά δεδομένα αποκαλύπτουν ότι όλο και περισσότερες χώρες – παρά τις πολιτισμικές και οικονομικές διαφορές τους- έρχονται αντιμέτωπες με το φαινόμενο της κατάθλιψης στον εργασιακό χώρο, γεγονός που πλήττει ποικιλοτρόπως χιλιάδες επιχειρήσεις ανά τον κόσμο.
Μελετώντας οχτώ χώρες που διαφέρουν ως προς τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά και το ΑΕΠ, οι ερευνητές από το London School of Economics and Political Science (LSE) αναφέρουν ότι η κατάθλιψη στοιχίζει συνολικά σε Βραζιλία, Καναδά, Κίνα, Ιαπωνία, Κορέα, Μεξικό, Νότια Αφρική και ΗΠΑ περισσότερα από 220 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας που διεξήχθη μεταξύ 8000 υπαλλήλων που εργάζονται σε αυτές τις χώρες, οι εργαζόμενοι υψηλότερου μορφωτικού επιπέδου ασκούν την αρνητικότερη επίδραση, εάν συνεχίσουν να εργάζονται μετά την εμφάνιση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων. Αυτό συμβαίνει, καθώς συχνά κατέχουν διευθυντικές θέσεις με αποτέλεσμα να προκαλούνται βραχυπρόθεσμα αλυσιδωτές επιπτώσεις.
Πρόκειται για την πρώτη μελέτη που ανέλυσε την επίδραση της “κατάθλιψης στον εργασιακό χώρο” σε μία σειρά από χώρες που διαφέρουν τόσο πολιτισμικά όσο και στην οικονομική τους ανάπτυξη.
Τα ευρήματα έρχονται να προστεθούν σε αυτά της εξίσου σημαντικής ευρωπαϊκής έρευνας γύρω από την κατάθλιψη στον εργασιακό χώρο, που διεξήχθη τον Μάρτιο του 2014 από τους ίδιους ερευνητές, σηματοδοτώντας, έτσι, την επείγουσα ανάγκη να δοθεί περισσότερη έμφαση στην πρόληψη της ψυχικής ασθένειας.
Η επικεφαλής της έρευνας Dr Sara Evans-Lacko δήλωσε ότι το τεράστιο χρηματικό κόστος της κατάθλιψης -λόγω της απώλειας της παραγωγικότητας που αυτή συνεπάγεται- πρόκειται να συνεχίσει να αυξάνεται εάν δεν μπει στη λίστα προτεραιοτήτων κυβερνήσεων και εργοδοτών.
Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology», αποκαλύπτει επίσης ότι:
- Κατά μέσο όρο το 1% του ΑΕΠ μίας χώρας χάνεται εξαιτίας της επιστροφής στη δουλειά εργαζομένων που πάσχουν από κατάθλιψη πριν να υποχωρήσουν τα καταθλιπτικά συμπτώματα. Το συνολικό κόστος στις οχτώ προαναφερθείσες χώρες ανέρχεται σε 220 δισεκατομμύρια ευρώ.
- Αντίθετα, στην Ιαπωνία οι εργαζόμενοι επιλέγουν τη λύση της συστηματικής απουσίας εξαιτίας του φόβου απόλυσης σε περίπτωση που αποκαλυφθεί η καταθλιπτική τους συμπεριφορά.
- Το κόστος των εργαζομένων που επιστρέφουν στη δουλειά τους ενώ πάσχουν ακόμη από κατάθλιψη είναι πέντε με δέκα φορές μεγαλύτερο από αυτών που παραμένουν σε άδεια μέχρι την πλήρη ανάρρωση τους.
- Οι ΗΠΑ (75,5 δισεκατομμύρια ευρώ) και η Βραζιλία (56 δισεκατομμύρια ευρώ) έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά απώλειας παραγωγικότητας εξαιτίας της συστηματικής παρουσίας στη δουλειά εργαζομένων που υποφέρουν από καταθλιπτικά συμπτώματα.
- Λιγότερο από το 10% των ερωτηθέντων σε Κίνα (6.4%) και Νότια Κορέα (7.4%) ανέφεραν ότι είχαν διαγνωσθεί στο παρελθόν με κατάθλιψη σε αντίθεση με τον Καναδά (περισσότερο από από 20%), τις ΗΠΑ (22.7%) και τη Νότια Αφρική (25.6%), όπου καταγράφηκαν υψηλότερα ποσοστά.
- Τα χαμηλότερα ποσοστά απώλειας παραγωγικότητας που καταγράφηκαν στις ασιατικές χώρες αποδίδονται εν μέρει στην απροθυμία αυτών των λαών να μιλήσουν ανοιχτά για θέματα ψυχικής υγείας. Ως εκ τούτου, τα πραγματικά ποσοστά σε ό,τι αφορά την Κίνα και τη Νότια Κορέα εικάζουμε ότι είναι υψηλότερα.
- Η Ιαπωνία, ωστόσο, έχει το υψηλότερο κόστος αδράνειας που σχετίζεται με την παρατεταμένη περίοδο αποχής από τη δουλειά των υπαλλήλων που πάσχουν από κατάθλιψη, με το 22% των ατόμων να παίρνει άδεια για 21 ή παραπάνω μέρες (κοστίζοντας 12,5 δισεκατομμύρια ευρώ). Αυτό υποδηλώνει ότι οι υπάλληλοι εξακολουθούν να εργάζονται μέχρι τη σημαντική επιδείνωση των καταθλιπτικών τους συμπτωμάτων.
- Ο επιπολασμός της κατάθλιψης στη Νότια Αφρική (25.6%) είναι περίπου δύο φορές υψηλότερος από τον μέσο όρο (15.7%) που καταγράφηκε στις οχτώ αυτές χώρες.
- Η κατάθλιψη αποτελεί την κύρια αιτία αναπηρίας στον κόσμο, με τους πάσχοντες να φτάνουν τα 350εκατομμύρια ανθρώπους, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
«Τα εν λόγω ευρήματα υποδηλώνουν ότι η κατάθλιψη συνιστά ένα ζήτημα που χρήζει παγκόσμιας προσοχής, ανεξάρτητα από την οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας, του εθνικού εισοδήματος ή των πολιτισμικών της χαρακτηριστικών» δηλώνει η Dr Evans-Lacko. «Η ολοένα και μεγαλύτερη ανάπτυξη της ψυχικής ασθένειας σε παγκόσμιο επίπεδο δείχνει, ακόμη, ότι το μέγεθος του προβλήματος φαίνεται να μεγαλώνει».
Τα ερευνητικά δεδομένα παρέχουν λεπτομερείς πληροφορίες για παγκόσμια προγράμματα στον χώρο εργασίας που πρέπει να εφαρμοστούν προκειμένου να αντιμετωπιστούν ζητήματα ψυχικής υγείας, προσθέτει η Dr Evans-Lacko. «Παρεμβάσεις υποστήριξης των εργαζομένων που πάσχουν από κατάθλιψη πρέπει να αναπτυχθούν, να προσαρμοστούν, να υλοποιηθούν και να αξιολογηθούν σε όλες τις χώρες προκειμένου να μειωθεί το υψηλό κόστος της κατάθλιψης στον εργασιακό χώρο».
Πηγή: London School of Economics
Βρείτε την έρευνα εδώ
Απόδοση – Επιμέλεια: Ερμίνα Φιλέρη, Φοιτήτρια Ψυχολογίας
