Πράγματι δεν έχεις χρόνο για θεραπεία ή απλά αποφεύγεις τη δέσμευση;

Η αποφυγή είναι μια τεχνική αυτοσυντήρησης που προκύπτει φυσιολογικά προκειμένου να αποφύγουμε τον κίνδυνο. Όταν στη θεραπεία αρχίζουμε να εμβαθύνουμε στα προβλήματα, πολλοί θεραπευόμενοι επιλέγουν να ‘’αποδράσουν’’. Με άλλα λόγια, ακυρώνουν τη συνεδρία τους.

Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε ενήμεροι για τα οφέλη της θεραπείας. Αν και δεν είναι πάντα μια ευχάριστη ή εύκολη διαδικασία, τις περισσότερες φορές η θεραπεία είναι ένα χρήσιμο εργαλείο. Μας δίνει την ευκαιρία να καταλάβουμε τους εαυτούς μας ή τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε. Μας επιτρέπει να διαχειριστούμε δύσκολα γεγονότα και να προχωρήσουμε μπροστά. Επομένως, προσπαθώ να είμαι παρατηρητικός όταν οι θεραπευόμενοί μου ακυρώνουν μία συνεδρία λέγοντας “δεν έχω καθόλου χρόνο”.

Η ζωή μπορεί να γίνει απίστευτα απαιτητική. Έχουμε υποχρεώσεις απέναντι στην εργασία μας, στο σχολείο, στις σχέσεις, στην οικογένεια και ούτω καθεξής. Δεν είναι εύκολο να βρούμε ούτε λίγο χρόνο για να καθίσουμε και να χαλαρώσουμε. Έτσι, μια συνεδρία μίας ώρας μοιάζει αδύνατη. Το καταλαβαίνω.

Ωστόσο, θα έπρεπε να υπάρχει και χρόνος για θεραπεία. Εν τέλει για κάποιο σημαντικό λόγο την προγραμματίσαμε. Όταν, λοιπόν, προκύπτει η δικαιολογία ‘’δεν έχω χρόνο για θεραπεία’’, αναρωτιέμαι αν όντως ο θεραπευόμενος έχει δυσκολία με το πρόγραμμα του, ή αν απλά αποφεύγει τη δέσμευση στην θεραπεία.

Η αποφυγή είναι μια τεχνική αυτοσυντήρησης που προκύπτει φυσιολογικά προκειμένου να αποφύγουμε τον κίνδυνο. Όταν στη θεραπεία αρχίζουμε να εμβαθύνουμε στα προβλήματα, πολλοί θεραπευόμενοι επιλέγουν να ‘’αποδράσουν’’. Με άλλα λόγια, ακυρώνουν τη συνεδρία τους.

Εσείς έχετε προσπαθήσει να αποφύγετε την θεραπεία; Αν ναι, ίσως μια από τις ακόλουθες δικαιολογίες να σας αντιπροσωπεύει:

1. Το πρόγραμμα μου είναι πολύ φορτωμένο

Αυτός είναι ένας συνηθισμένος λόγος για την αποδέσμευση από τη θεραπεία. Αλλά, αν δεν φροντίσουμε πρώτα τους εαυτούς μας, δεν θα μπορούμε να προσφέρουμε στους συντρόφους, τα παιδιά, τους γονείς, τους συνεργάτες ή τους φίλους μας. Η ιεράρχηση ως προς τη φροντίδα του εαυτού μας δεν είναι εγωισμός. Είναι απαραίτητη για την υγεία και ευεξία μας. Σε όλους μας αξίζει να αγαπάμε τον εαυτό μας. Εσύ, όσο κανένας άλλος στον κόσμο, αξίζεις την αγάπη και την στοργή σου.

2. Οι θεραπευτές το κάνουν για τα χρήματα

Μια ιδιωτική επιχείρηση είναι η πηγή κάθε εισοδήματος, αυτό είναι αλήθεια. Παρόλα αυτά, θα ήθελα να πιστεύω ότι οι θεραπευτές εργάζονται για το συμφέρον σας και θα μιλήσουν ειλικρινά για την ολοκλήρωση της θεραπείας. Χρειάζονται περισσότερες από δυο συνεδρίες για να μπει κανείς στην ουσία του προβλήματος. Προσπαθήσετε να δεσμευτείτε συναισθηματικά και οικονομικά συμμετέχοντας σε τακτικές συνεδρίες για κάποιο χρονικό διάστημα, τουλάχιστον στην αρχή της θεραπευτικής διαδικασίας.

3. Έχω αρνητική εμπειρία με τη θεραπεία

Νιώθω άσχημα όταν ακούω ανθρώπους που είχαν δυσάρεστες εμπειρίες με τη θεραπεία στο παρελθόν. Δυστυχώς, αυτές οι εμπειρίες απομακρύνουν πολλούς ανθρώπους από τη θεραπευτική διαδικασία και μπορεί να είναι δύσκολο γι’ αυτούς να δοκιμάσουν ξανά. Η εύρεση του κατάλληλου θεραπευτή είναι ιδιαίτερα σημαντική. Οι θεραπευτές χρησιμοποιούν διαφορετικές προσεγγίσεις. Μια προσέγγιση, που δούλεψε για τον αδερφό σου ή τον καλύτερο σου φίλο μπορεί να μην δουλέψει για σένα. Μίλα στον υποψήφιο θεραπευτή σου ή κανόνισε μια δοκιμαστική συνάντηση και δες πως νιώθεις. Αν αισθάνεσαι πως κάτι δεν πάει καλά, τότε συνέχισε να ψάχνεις. Αξίζει τον κόπο να βρεις τον κατάλληλο θεραπευτή.

4. Είμαι πολύ μεγάλος για να αλλάξω τώρα

Πιστεύω όντως ότι μπορούμε να μάθουμε νέες δεξιότητες και να επωφεληθούμε ψυχικά σε οποιαδήποτε ηλικία. Μπορεί να είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε, τόσο πιο απόλυτοι γινόμαστε ως προς τις πεποιθήσεις μας. Αυτό, ωστόσο, δε σημαίνει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάποιες θετικές αλλαγές όταν το θελήσουμε. Ένα άτομο, που θέλει να μάθει να παίζει κιθάρα στα 50 του χρόνια μπορεί να παρακολουθήσει μαθήματα και να εξασκήσει τις νέες δεξιότητες που μαθαίνει όπως θα έκανε ένα άτομο οποιασδήποτε ηλικίας. Οι ίδιοι κανόνες ισχύουν για την αλλαγή και την βελτίωση της συμπεριφοράς. Έχω δει ανθρώπους στα 70 τους να αναζητούν θεραπεία. Η αυτοπραγμάτωση δεν ολοκληρώνεται ποτέ!

5. Είναι πολύ επώδυνη διαδικασία

Η θεραπεία όντως δεν είναι εύκολη! Σκαλίζοντας το παρελθόν με σκοπό να βρεις πληροφορίες για την τωρινή συμπεριφορά σου μπορεί να είναι επώδυνο προκαλώντας συναισθηματική φόρτιση. Μπορεί, όμως, να λειτουργήσει θεραπευτικά και αναζωογονητικά για την ψυχική και σωματική σου υγεία. Η θεραπεία μπορεί να συγκριθεί με τη σωματική άσκηση: κάποιες φορές ανυπομονούμε γι’ αυτήν, και κάποιες δυσανασχετούμε.

Η αλλαγή είναι δύσκολη. Συμπτώματα όπως το άγχος ή η κατάθλιψη μπορεί αρχικά να επιδεινωθούν πριν παρουσιάσουν βελτίωση. Παρόλα αυτά, με συνέπεια και δέσμευση συμβαίνουν θετικές προσωπικές αλλαγές.

6. Δεν μου αρέσει να μιλάω για τα συναισθήματα μου

Μαθαίνουμε πως να επιλύουμε προβλήματα και να επικοινωνούμε με τους άλλους σε μικρή ηλικία παρακολουθώντας τους ενήλικες γύρω μας να αντιμετωπίζουν προκλήσεις. Εάν οι γονείς δεν μας έμαθαν ένα πρότυπο αποτελεσματικής επικοινωνίας ή μάς κατέκριναν όταν κλαίγαμε, νευριάζαμε ή όταν είμασταν αναστατωμένοι, τότε μπορεί να αντιμετωπίζουμε δυσκολίες στις συναναστροφές μας ως ενήλικες.

Οι άνθρωποι βιώνουν ποικίλα συναισθήματα. Είναι μη ρεαλιστικό να προσδοκούμε από τον εαυτό μας να μην νιώσει ή να μην εκφράσει τα συναισθήματα του. Ίσως είναι δύσκολο να μιλήσετε για το πως νιώθετε στην αρχή, αλλά γίνεται πιο εύκολο στην πορεία με την πάροδο του χρόνου και την εξάσκηση.

7. Το να ζητάς βοήθεια είναι σημάδι αδυναμίας

Εάν το πιστεύεις αυτό, είναι πιθανό να σου έχουν μεταφέρει ότι το να έχεις αισθήματα είναι αδυναμία. Ίσως σου έχουν πει ‘’Βούλωσε το!’’ ή ‘’Σταμάτα να κλαίς!’’ ή ‘’Γίνε άντρας!’’. Το να δέχεσαι τέτοιου είδους μηνύματα στην παιδική σου ζωή μπορεί να λειτουργήσει ως εμπόδιο στην ενήλικη ζωή. Αυτά τα μηνύματα μας αποτρέπουν από την επαφή με τα συναισθήματά μας και την επικοινωνία τους ως ενήλικες. Επομένως, το να μην είσαι ευαίσθητος είναι δική σου επιλογή ή όχι;

Το γραφείο του θεραπευτή είναι ένα μέρος όπου μπορείς να είσαι ευαίσθητος και να εκφράζεις τις σκέψεις και τα συναισθήματα σου χωρίς καμία κριτική. Είναι ένα ασφαλές μέρος όπου μπορείς να μάθεις περισσότερα για τον εαυτό σου, σχετικά με την συμπεριφορά και τα συναισθήματά σου και πώς μπορείς να τα εκφράσεις καλύτερα στους άλλους.

Ο θεραπευτής μπορεί να συνεισφέρει σε αυτήν την εμπειρία και να υποδείξει, επίσης, “σκοτεινά σημεία” από τη δική του οπτική γωνία και να σε βοηθήσει να τα εξερευνήσεις. Όταν επιτρέψεις στον εαυτό σου να βιώσει ολοκληρωτικά αυτήν την διαδικασία, θα νιώσεις ανακούφιση, υπερηφάνεια και αυτοαποδοχή.