Οι διαφορές των φύλων, διαφαίνονται και στο αποτέλεσμα που ζητούν από την ψυχοθεραπεία.
Μια νέα μελέτη διαπιστώνει ότι οι γυναίκες και οι άνδρες τείνουν να αναζητούν διαφορετικά αποτελέσματα στην ψυχοθεραπεία. Σε γενικές γραμμές, οι γυναίκες επιθυμούν περισσότερο χρόνο για να μιλήσουν για τα συναισθήματά τους, ενώ οι άνδρες ζητούν μια γρήγορη λύση.
Για τη μελέτη, οι ερευνητές ζήτησαν από 20 έμπειρους θεραπευτές (κλινικούς ψυχολόγους, συμβουλευτικούς ψυχολόγους και ψυχοθεραπευτές) να πουν αν είχαν εντοπίσει διαφορές μεταξύ των φύλων σε όλες τις πτυχές της θεραπευτικής τους δουλειάς. Κάθε ένας από τους θεραπευτές ανέφερε ότι είχε παρατηρήσει διαφορές μεταξύ των φύλων σε μία ή περισσότερες πτυχές της θεραπείας και το γενικό μήνυμα ήταν ότι - σε γενικές γραμμές - οι άνδρες ψάχνουν για μια γρήγορη λύση, ενώ οι γυναίκες θέλουν να μιλήσουν για τα συναισθήματά τους.
«Ένα από τα ενδιαφέροντα ευρήματα ήταν ότι το 80% των θεραπευτών έδειξαν απροθυμία να μιλήσουν ευθέως για τις διαφορές των δύο φύλων που εντόπιζαν στις ανάγκες των θεραπευόμενων τους», δήλωσε ο ερευνητής Dr. John Barry από το University College του Λονδίνου. «Αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στην κουλτούρα της πανεπιστημιακής κοινότητας, όπου οι συζητήσεις σχετικά με τις ομοιοτήτες των φύλων είναι περισσότερο αποδεκτές από τις συζητήσεις που έχουν να κάνουν με τις διαφορές των φύλων».
Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι η ψυχολογία «θα μπορούσε να είναι πιο αποτελεσματική στη θεραπεία αν είχε λάβει περισσότερο υπ’ όψιν της τις διαφορές μεταξύ των φύλων».
Σε μια δεύτερη μελέτη, η Louise Liddon, από το Πανεπιστήμιο Northumbria και η ομάδα της, ζήτησε από 347 άτομα να μοιραστούν ποιο είδος θεραπείας θα ήθελαν αν χρειάζονταν βοήθεια.
Οι άνδρες και οι γυναίκες σε αυτή την ομάδα, οι μισοί εκ των οποίων δήλωσαν ότι έχουν ήδη λάβει κάποια μορφή θεραπείας, έδειξαν πολλές ομοιότητες ως προς τις προτιμήσεις τους, αλλά και κάποιες βασικές διαφορές. Για παράδειγμα, οι άνδρες ήταν πιο πιθανό να έχουν μια προτίμηση για τη θεραπεία που περιλάμβανε, μεταξύ άλλων, την προσφορά και τη λήψη συμβουλών μέσα σε μια άτυπη ομάδα. Οι γυναίκες ήταν πιο πιθανό να προτιμούν την ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία, όπου η συζήτηση επικεντρώνεται σε συναισθήματα και γεγονότα του παρελθόντος.
Υπήρχαν πολύ ενδιαφέρουσες διαφορές ως προς τις στρατηγικές αντιμετώπισης. Οι γυναίκες παρηγορούνταν περισσότερο από τους άνδρες με το φαγητό, ενώ οι άνδρες έβρισκαν περισσότερη παρηγοριά σε σχέση με τις γυναίκες στο σεξ ή στην πορνογραφία.
«Παρά το γεγονός ότι οι άνδρες παρουσιάζουν τρεις έως τέσσερις φορές μεγαλύτερο ποσοστό αυτοκτονίας απ’ ό,τι οι γυναίκες, οι άνδρες δεν αναζητούν ψυχολογική βοήθεια τόσο πολύ», δήλωσε ο Barry. «Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή οι τύποι θεραπείας που προσφέρονται είναι λιγότερο ελκυστικοί για τους άνδρες, επειδή πολλές ψυχολογικές παρεμβάσεις έχουν να κάνουν περισσότερο με τη συζήτηση παρά με τον καθορισμό λύσεων».
«Είναι πιθανό ότι οι άνδρες επωφελούνται όσο και οι γυναίκες με το να μιλούν για τα συναισθήματά τους, αλλά αν ο στόχος της θεραπείας είναι η συζήτηση των συναισθημάτων τους, τότε μερικοί άντρες μπορεί να αποθαρρύνονται. Η μελέτη μας διαπίστωσε ότι οι άνδρες είχαν περισσότερες πιθανότητες από τις γυναίκες να υποστηρίξουν ότι υπάρχει έλλειψη διαθέσιμων θεραπειών για το αντρικό φύλο».
Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από την Dr. Katie Holloway στο Πανεπιστήμιο του Portsmouth και τους συνεργάτες της, παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο του Συλλόγου British Psychological Society’s Division of Clinical Psychology στο Liverpool.
Πηγή: British Psychological Society
Απόδοση – Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
