Καθώς εκατομμύρια άνθρωποι επηρεάζονται από καταστροφικά γεγονότα ετησίως εκδηλώνοντας ΔΜΤΣ, οι ερευνητές στρέφονται σε νέες θεραπείες καθώς δεν επαρκούν οι υπάρχουσες.
Σήμερα, οι επιστήμονες αναφέρουν αποτελέσματα από μια κλινική δοκιμή φάσης 3 ενός ψυχεδελικού φαρμάκου, της 3,4 μεθυλενοδιοξυμεθαμφεταμίνης (MDMA), γνωστή και ως «έκσταση» ή «Μόλι», σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία για τη θεραπεία του PTSD.
Τα προκαταρκτικά στοιχεία τους υποδηλώνουν ότι η θεραπεία λειτουργεί ακόμα και σε ασθενείς με δύσκολη αντιμετώπιση, όπως εκείνοι με διαταραχές χρήσης ναρκωτικών ή αλκοόλ.
Πρόσφατα, υπάρχει ένα κύμα ενδιαφέροντος και έρευνας σχετικά με τη χρήση ψυχεδελικών φαρμάκων, όπως η μεσκαλίνη, η ψιλοκυβίνη και το MDMA, για τη θεραπεία ψυχιατρικών διαταραχών.
Ωστόσο, η ιδέα ότι τέτοιες ενώσεις θα μπορούσαν να ενισχύσουν την ψυχοθεραπεία δεν είναι νέα, λέει η διδάκτωρ Τζένιφερ Μίτσελ, η κύρια ερευνήτρια του έργου, η οποία παρουσίασε την εργασία στη συνάντηση. Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1970, ορισμένοι ψυχίατροι χρησιμοποιούσαν το MDMA για να ενισχύσουν την ψυχοθεραπεία, παρά την έλλειψη επίσημων κλινικών δοκιμών ή την έγκριση του Οργανισμού Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA).
Το MDMA είναι πραγματικά ενδιαφέρον, γιατί δημιουργεί ενσυναίσθηση, λέει η Μίτσελ. Προκαλεί την απελευθέρωση ωκυτοκίνης στον εγκέφαλο, η οποία δημιουργεί συναισθήματα εμπιστοσύνης και εγγύτητας που μπορούν πραγματικά να βοηθήσουν σε ένα θεραπευτικό περιβάλλον.
Επιπλέον, μελέτες σε ζώα δείχνουν ότι το MDMA μπορεί να βοηθήσει στην «επανεδραίωση» ή στην επεξεργασία των αναμνήσεων του φόβου σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται αμυγδαλή. Παρά το μικρό κοινό του ναρκωτικού στην ψυχιατρική κοινότητα, η άνοδος της δημοτικότητάς του ως ναρκωτικού του δρόμου – ακολουθούμενη από αναφορές για υπερβολικές δόσεις και θανάτους – ώθησε το FDA να καταστήσει το MDMA παράνομο στις ΗΠΑ το 1985.
Η Μίτσελ και οι συνεργάτες της αναρωτήθηκαν, αν το MDMA θα μπορούσε να αυξήσει την αποτελεσματικότητα της ψυχοθεραπείας για τη θεραπεία της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες, μιας εξουθενωτικής κατάστασης που χαρακτηρίζεται από αμνησία, αναδρομές στο παρελθόν και εφιάλτες που σχετίζονται με ένα τραυματικό γεγονός.
Άτομα με PTSD έχουν υψηλότερο κίνδυνο κατάθλιψης, άγχους, διαταραχών χρήσης ουσιών και αυτοκτονίας. Οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs), τα θεραπευτικά πρώτης γραμμής για τη διαταραχή, είναι αποτελεσματικοί μόνο στους μισούς περίπου ασθενείς, λέει η Μίτσελ. Και πολλά άτομα με PTSD είτε αποτυγχάνουν να ανταποκριθούν, είτε σταματούν να πηγαίνουν στις συνεδρίες ψυχοθεραπείας.
Διαβάστε σχετικά: Ψυχικό Τραύμα: Πως μάς επηρεάζει και το διαχειριζόμαστε; (1ο μέρος)
Έτσι, η ομάδα συγκέντρωσε 90 άτομα με σοβαρή Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες στην πρώτη φάση 3, τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη θεραπείας υποβοηθούμενη από MDMA για τη θεραπεία αυτής της διαταραχής.
Σε προηγούμενες μελέτες φάσης 2, οι ερευνητές είχαν καθορίσει τη βέλτιστη από του στόματος δόση MDMA, η οποία συνίστατο σε μια πλήρη δόση, ακολουθούμενη από μισή δόση μια ώρα αργότερα. Στη δοκιμή φάσης 3, οι συμμετέχοντες παρακολούθησαν μια οκτάωρη ψυχοθεραπεία μετά τη μισή δόση. Αυτή η διαδικασία επαναλήφθηκε δύο φορές, με διαφορά ενός μήνα κάθε φορά, επιπλέον της εβδομαδιαίας συνεδρίας.
Δύο μήνες μετά την τελευταία συνεδρία, περίπου τα δύο τρίτα των ατόμων που έλαβαν θεραπεία υποβοηθούμενη από MDMA δεν πληρούσαν πλέον τα διαγνωστικά κριτήρια για PTSD, σε σύγκριση με το ένα τρίτο αυτών που έλαβαν θεραπεία με επιπλέον εικονικό φάρμακο.
Οι παρενέργειες του MDMA, όπως το σφίξιμο των γνάθων και η ναυτία, ήταν ελάχιστες και δεν υπήρχαν σημάδια εθισμού. Το μέγεθος της επίδρασης της θεραπείας με MDMA είναι μεγαλύτερο από αυτό με SSRIs που έχουν διερευνηθεί, υποδηλώνοντας ότι το MDMA είναι πολύ καλύτερο θεραπευτικό για τη Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες, λέει η Μίτσελ.
Η ομάδα εγγράφει επί του παρόντος συμμετέχοντες για μια δοκιμή δεύτερης φάσης 3, και αν όλα πάνε καλά, αναμένει ότι η θεραπεία με MDMA για την αντιμετώπιση της PTSD θα μπορούσε να εγκριθεί από τον FDA ήδη από το 2023.
Πρόσφατα, οι ερευνητές ολοκλήρωσαν, επίσης, μια μελέτη σχετικά με το εάν η θεραπεία με τη βοήθεια του MDMA είναι εξίσου αποτελεσματική σε ορισμένες υποομάδες που δεν ανταποκρίνονται στην παραδοσιακή θεραπεία του PTSD, όπως εκείνες με διαταραχές χρήσης ναρκωτικών ή αλκοόλ. Φαίνεται σίγουρα εξίσου αποτελεσματικό σε άτομα που συνήθως δεν ανταποκρίνονται στη θεραπεία, επομένως είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που πιστεύουμε ότι η θεραπεία με MDMA θα είναι μια αποτελεσματική θεραπεία σε αυτόν τον δυσπρόσιτο πληθυσμό, λέει η Μίτσελ.
Για να μάθουν πόσο καιρό μπορεί να διαρκέσει η θεραπεία, οι ερευνητές αναλύουν τώρα μακροπρόθεσμα δεδομένα από τη δοκιμή φάσης 3. Τα άτομα στη δοκιμή φάσης 2 ήταν καλύτερα για χρόνια, λέει η Μίτσελ. Φαινόταν να έχουν αποκτήσει νέα οπτική για τη ζωή και να ασχολούνται περισσότερο.
Καθώς οι κοινωνικές τους δεξιότητες δημιουργήθηκαν εκ νέου, ήταν πιο ευτυχισμένοι με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, σημειώνει ότι τα άτομα στη δοκιμή φάσης 3 είχαν πιο σοβαρά συμπτώματα Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες, επομένως η θεραπεία τους μπορεί να μην είναι τόσο ανθεκτική.
Παρά αυτά τα πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα, η Μίτσελ τονίζει ότι τα άτομα με PTSD δεν πρέπει να προσπαθήσουν να αυτοθεραπευτούν με MDMA. Αν το MDMA κριθεί νόμιμο, αυτό δε σημαίνει ότι είναι ασφαλές, λέει. Μπορεί να είναι ένα πολύ ισχυρό εργαλείο, αλλά πρέπει να έχει τη σωστή δόση στο σωστό πλαίσιο με το σωστό σύστημα υποστήριξης.
Έρευνα: Durable improvements in PTSD following MDMA-assisted therapy, ACS Spring 2022. acs.digitellinc.com/acs/live/22/page/677
Απόδοση: Ανδριανάκη Σοφία – Μετάφραση ξενόγλωσσων άρθρων
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
