PsychologyNow Team

Νέα προσέγγιση στη διάγνωση των ψυχικών διαταραχών

Νέα προσέγγιση στη διάγνωση των ψυχικών διαταραχών

PsychologyNow Team
κεφάλι με σκάλες και πατώματα στο εσωτερικό του

Μία νέα προσέγγιση για τη διάγνωση των ψυχικών διαταραχών θα μπορούσε να είναι η εναλλακτική λύση στο DSM-5.


Μια κοινοπραξία ψυχιάτρων και ψυχολόγων από πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο, με επικεφαλείς ερευνητές από τα Stony Brook University, University of Minnesota και το Πανεπιστήμιο της Notre Dame, έχει προτείνει μια νέα προσέγγιση για τη διάγνωση των ψυχικών διαταραχών.

Η προσέγγιση που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Journal of Abnormal Psychology”, είναι ένα σύστημα ταξινόμησης ενός ευρέως φάσματος ψυχιατρικών διαταραχών που βασίζονται σε επιστημονικά στοιχεία, σε συμπτώματα ασθενειών και στη μειωμένη λειτουργικότητα. Το διαγνωστικό σύστημα απευθύνεται στις θεμελιώδεις αδυναμίες της πέμπτης έκδοσης (που εκδόθηκε το 2013) του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου των Ψυχικών Διαταραχών (DSM-5), τον οδηγό των κλινικών γιατρών και των ερευνητών για τις ψυχικές ασθένειες.

hitop

Η διάγνωση της ψυχικής ασθένειας είναι σημαντική γιατί καθορίζει ποια θεραπεία θα πρέπει να λάβει ένας ασθενής, καθοδηγείτις ερευνητικές προσπάθειες και χρησιμοποιείται από τις φαρμακευτικές εταιρείες για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων. Η πρόσφατα αναπτυγμένη διαγνωστική προσέγγιση ονομάζεται Hierarchical Taxonomy of Psychopathology (HiTOP). Στην έρευνα, με τίτλο «The Hierarchical Taxonomy of Psychopathology (HiTOP): A Dimensional Alternative to Traditional Nosologies», η ομάδα των ψυχιάτρων και των ψυχολόγων προχωρεί στην ταξινόμηση της ψυχοπαθολογίας, πέρα ​​από τα παραδοσιακά διαγνωστικά συστήματα.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς έχουν καταγραφεί τα ουσιαστικά στοιχεία που δείχνουν τις σημαντικές αλλαγές στον τρόπο που η ψυχική ασθένεια έχει κατηγοριοποιηθεί, αλλά το DSM-5 προσφέρει μόνο μέτριες βελτιώσεις δημιουργώντας δυσαρέσκεια στην ερευνητική κοινότητα. Το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας των ΗΠΑ (NIMH) δημιούργησε επίσης ένα εναλλακτικό μοντέλο για την καθοδήγηση των προσπαθειών της έρευνας για την ψυχική υγεία. Όμως αυτή η προσέγγιση, επίσης, ήταν αμφιλεγόμενη, καθώς επικεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό στη νευροβιολογία και πολύ λιγότερο στη διερεύνηση θεμάτων που είναι σημαντικά για την καθημερινή ψυχιατρική φροντίδα, όπως η πρόγνωση για την πορεία της ασθένειας και η επιλογή της θεραπείας.

Όπως εξηγούν οι ερευνητές, το DSM μπορεί να είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθεί στην καθημερινή πρακτική. «Είναι σαν τον φορολογικό κώδικα των ΗΠΑ. Μπορείτε να χαθείτε στην πολυπλοκότητα του περιεχομένου του και να μην βρείτε έναν συναρπαστικό ή ακριβή τρόπο για να κατανοήσετε τον ασθενή σας».

«Το σύστημα HiTOP δημιουργήθηκε για την αντιμετώπιση των περιορισμών που σήμερα μαστίζουν την ψυχιατρική διάγνωση», λένε οι συγγραφείς της έρευνας. «Κατ’ αρχάς, το σύστημα αυτό προτείνει να προσεγγίσουμε τις ψυχικές διαταραχές, ως φάσματα. Δεύτερον, χρησιμοποιεί εμπειρικά στοιχεία για να καταλάβουμε την επικάλυψη μεταξύ αυτών των διαταραχών και ταξινομεί τις διαφορετικές πτυχές των ασθενών με μια δεδομένη διαταραχή».

Για παράδειγμα, οι ερευνητές εξηγούν ότι οι ψυχικές διαταραχές είναι δύσκολο να κατηγοριοποιηθούν, καθώς βρίσκονται σε ένα συνεχές μεταξύ της παθολογίας και της κανονικότητας, όπως το βάρος και η πίεση του αίματος. Για αυτό το λόγο, είναι απαραίτητη η προσέγγιση του φάσματος. Οι διαγνώσεις είναι ασταθείς όταν εφαρμόζεται ένα τεχνητό όριο για τη διάκριση της ψυχικής ασθένειας από την υγεία, καθώς ένα σύμπτωμα μπορεί να αλλάξει τη διάγνωση από παρούσα σε απούσα. Αφήνει, επίσης χωρίς θεραπεία, μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων με συμπτώματα που δεν φθάνουν το όριο, παρόλο που υποφέρουν από σημαντική βλάβη.

Επίσης, η συννοσηρότητα με άλλες διαγνώσεις του DSM-5, παρουσιάζεται με εκπληκτική συχνότητα, στιγματίζοντας τους περισσότερους ασθενείς με πάνω από μία ψυχική διαταραχή. Εκτενή στοιχεία δείχνουν ένα υποκείμενο μοτίβο πολλών σημαντικών φασμάτων που προκαλούν αυτή την συννοσηρότητα. Επιπλέον, οι διαγνωστικές κατηγορίες είναι τόσο περίπλοκες που συχνά δύο ασθενείς με την ίδια διάγνωση δεν μοιράζονται μεταξύ τους ούτε ένα ίδιο σύμπτωμα.

«Η προτεινόμενη λύση του συστήματος HiTOP σε αυτά τα βασικά προβλήματα είναι η ταξινόμηση των ψυχικών ασθενειών σε πολλαπλά επίπεδα ιεραρχίας: το ευρύ επίπεδο περιλαμβάνει το μεγαλύτερο φάσμα και το συγκεκριμένο επίπεδο αντανακλά τις σφιχτά δεμένες διαστάσεις στο εσωτερικό τους. Αυτή η προσέγγιση επιτρέπει στους γιατρούς και τους ερευνητές να επικεντρωθούν λεπτομερώς σε πιο εξειδικευμένα συμπτώματα ή να αξιολογήσουν ευρύτερα προβλήματα, όπως είναι απαραίτητο», εξηγούν οι ερευνητές.

Ένα καλό παράδειγμα αυτής της νέας ταξινόμησης είναι η διαταραχή κοινωνικού άγχους, η οποία θεωρείται μια κατηγορία στο DSM-5. Το μοντέλο HiTOP περιγράφει το κοινωνικό άγχος ως βαθμολογούμενη διάσταση, που κυμαίνεται από τους ανθρώπους που βιώνουν ήπια δυσφορία σε λίγες κοινωνικές καταστάσεις (δηλαδή, όταν δίνει κανείς μια ομιλία μπροστά σε ένα μεγάλο ακροατήριο) μέχρι εκείνους που είναι εξαιρετικά φοβισμένοι στις περισσότερες περιπτώσεις. Το σύστημα HiTOP αναγνωρίζει ότι τα κλινικά επίπεδα του κοινωνικού άγχους είναι πιο έντονα, αλλά όχι ριζικά διαφορετικά από την συνηθισμένη κοινωνική δυσφορία.

Επίσης, το HiTOP δεν αντιμετωπίζει το κοινωνικό άγχος ως ένα ενιαίο πρόβλημα, αλλά αναγνωρίζει σημαντικές διαφορές μεταξύ των διαπροσωπικών φόβων (δηλαδή, συνάντηση νέων ανθρώπων) και των φόβων απόδοσης (δηλαδή, η παρουσία μπροστά σε ένα ακροατήριο). Επιπλέον, τα άτομα με κοινωνικό άγχος είναι επιρρεπή σε άλλες ανησυχίες και την κατάθλιψη και το μοντέλο HiTOP περιγράφει ένα ευρύ φάσμα που ονομάζεται «εσωτερίκευση», το οποίο καταγράφει τη συνολική σοβαρότητα των προβλημάτων αυτών.

Σε γενικές γραμμές, οι συγγραφείς τονίζουν ότι το HiTOP συμμορφώνεται με τα σημερινά επιστημονικά στοιχεία, αντί να στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στις αποφάσεις της επιτροπής (η προσέγγιση που χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία του DSM-5). Κατά την αξιολόγηση των ψυχικών διαταραχών, η προσέγγιση HiTOP συμπεριλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με κοινές γενετικές ευπάθειες, περιβαλλοντικούς παραγόντες κινδύνου και νευροβιολογικές ανωμαλίες, όπως οι διαφορές στην εγκεφαλική δραστηριότητα μεταξύ των ασθενών και των υγιών ατόμων.


Πηγή: University of Minnesota

Απόδοση – Επιμέλεια: Psychologynow.gr

Κάντε like στην σελίδα μας στο Facebook 
Ακολουθήστε μας στο Twitter 

Βρείτε μας στα...