Είναι πάντα ευεργετικό να προσπαθείτε να υποστηρίξετε ένα άτομο που βρίσκεται υπό συνθήκες άγχους. Και μια νέα μελέτη υποδεικνύει ότι η υποστήριξη θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα σημαντική για κάποιον που η γενετική του σύνθεση τον καθιστά πιο πιθανό να αναπτύξει κατάθλιψη.
Η μελέτη δείχνει τη σημασία της κοινωνικής υποστήριξης στην αναχαίτιση του κινδύνου εμφάνισης συμπτωμάτων κατάθλιψης γενικά, χρησιμοποιώντας δεδομένα από δύο πολύ διαφορετικές ομάδες ανθρώπων υπό άγχος: νέους γιατρούς στο πιο έντονο έτος εκπαίδευσης και ηλικιωμένους ενήλικες των οποίων οι σύζυγοι πέθαναν πρόσφατα.
Η μεγαλύτερη όμως επίδραση παρατηρήθηκε σε όσους είχαν τις περισσότερες γενετικές παραλλαγές που αυξάνουν τον κίνδυνο κατάθλιψης.
Η εργασία χρησιμοποιεί ένα μέτρο γενετικού κινδύνου που ονομάζεται πολυγονιδιακό σκορ κινδύνου, το οποίο βασίζεται σε δεκαετίες έρευνας σχετικά με το ποιες μικροσκοπικές παραλλαγές σε συγκεκριμένα γονίδια συνδέονται με τον κίνδυνο κατάθλιψης.
Σε σύγκριση με τα άτομα της μελέτης που είχαν χαμηλή βαθμολογία πολυγονιδιακού κινδύνου κατάθλιψης, οι γιατροί και οι χήρες με υψηλότερη βαθμολογία κινδύνου είχαν υψηλότερα ποσοστά κατάθλιψης αφού έχασαν την κοινωνική υποστήριξη, αλλά είχαν επίσης χαμηλότερα ποσοστά κατάθλιψης όταν κέρδιζαν κοινωνική υποστήριξη κατά τη διάρκεια στρεσογόνων περιόδων.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο American Journal of Psychiatry από ομάδα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, υποδηλώνει ότι θα μπορούσαν να γίνουν περισσότερα για τη στόχευση της κοινωνικής υποστήριξης σε εκείνους που μπορούν να επωφεληθούν περισσότερο.
Διαβάστε σχετικά: Κατάθλιψη – Κάποια χαρακτηριστικά
Γονίδια, άγχος και κοινωνική σύνδεση
Τα δεδομένα μας δείχνουν μεγάλη μεταβλητότητα στο επίπεδο της κοινωνικής υποστήριξης που έλαβαν τα άτομα κατά τη διάρκεια αυτών των στρεσογόνων περιόδων και πώς αυτή άλλαζε με την πάροδο του χρόνου, δήλωσε η πρώτη συγγραφέας Τζέννιφερ Κλίρι. Ελπίζουμε ότι αυτά τα ευρήματα, τα οποία ενσωματώνουν μετρήσεις γενετικού κινδύνου καθώς και μετρήσεις κοινωνικής υποστήριξης και καταθλιπτικών συμπτωμάτων, φωτίζουν τις αλληλεπιδράσεις γονιδίου-περιβάλλοντος και συγκεκριμένα τη σημασία της κοινωνικής σύνδεσης στον κίνδυνο κατάθλιψης.
Οι ερευνητές προσθέτουν ότι ακόμη και καθώς η γενετική έρευνα αποκαλύπτει περισσότερες παραλλαγές του DNA που σχετίζονται με την ευπάθεια στην κατάθλιψη, η μάθηση του τρόπου με τον οποίο η παραλλαγή αυτή οδηγεί στην κατάθλιψη είναι ζωτικής σημασίας.
Η περαιτέρω κατανόηση των διαφορετικών γενετικών προφίλ που σχετίζονται με την ευαισθησία στην απώλεια κοινωνικής υποστήριξης, τον ανεπαρκή ύπνο, το υπερβολικό εργασιακό στρες και άλλους παράγοντες κινδύνου θα μπορούσε να μας βοηθήσει να αναπτύξουμε εξατομικευμένη καθοδήγηση για την πρόληψη της κατάθλιψης, δήλωσε. Εν τω μεταξύ, τα ευρήματα αυτά επιβεβαιώνουν πόσο σημαντικές είναι οι κοινωνικές σχέσεις, η κοινωνική υποστήριξη και η ατομική ευαισθησία στο κοινωνικό περιβάλλον ως παράγοντες ευεξίας και πρόληψης της κατάθλιψης.
Έρευνα: Jennifer L. Cleary, Yu Fang, Laura B. Zahodne, Amy S.B. Bohnert, Margit Burmeister, Srijan Sen. Polygenic Risk and Social Support in Predicting Depression Under Stress. American Journal of Psychiatry, 2023; DOI: 10.1176/appi.ajp.21111100
Απόδοση – Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
