Μία έρευνα παρουσιάζει για πρώτη φορά μία πολύ ισχυρή ένδειξη για την ύπαρξη βιολογικής διαφοράς μεταξύ ψυχοπαθών και μη ψυχοπαθών.
Νευροεπιστήμονες από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Nanyang, τη Σιγκαπούρη (NTU Singapore), το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, έχουν δείξει την ύπαρξη βιολογικής διαφοράς μεταξύ ψυχοπαθών και μη ψυχοπαθών.
Χρησιμοποιώντας σαρώσεις μαγνητικής τομογραφίας (MRI), διαπίστωσαν ότι μια περιοχή του προμετωπιαίου φλοιού, γνωστή ως ραβδωτό σώμα, ήταν κατά μέσο όρο 10% μεγαλύτερη σε ψυχοπαθή άτομα σε σύγκριση, συγκριτικά με μια ομάδα ελέγχου ατόμων που είχαν λιγότερα ή καθόλου ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά.
Οι ψυχοπαθείς, ή εκείνοι με ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά, ορίζονται γενικά ως άτομα που έχουν εγωκεντρική και αντικοινωνική προσωπικότητα. Αυτό συνήθως χαρακτηρίζεται από έλλειψη μεταμέλειας για τις πράξεις τους, έλλειψη ενσυναίσθησης για τους άλλους και συχνά εγκληματικές τάσεις.
Το ραβδωτό, το οποίο αποτελεί μέρος της πρόσθιας υποφλοιικής περιοχής του εγκεφάλου που περιέχει ολόκληρο τον εγκέφαλο, συντονίζει πολλαπλές πτυχές της γνωστικής λειτουργίας, συμπεριλαμβανομένου τόσο του σχεδιασμού του κινητικού σχεδιασμού όσο και το σχεδιασμό των επιλεγμένων δράσεων, της λήψης αποφάσεων, των κινήτρων, της ενίσχυσης και της αντίληψης ανταμοιβής.
Προηγούμενες μελέτες έχουν πράγματι καταδείξει ένα υπερβολικά ενεργό ραβδωτό στους ψυχοπαθείς, αλλά δεν έχουν καθορίσει οριστικά τον αντίκτυπο του μεγέθους του στη συμπεριφορά. Η νέα μελέτη αποκαλύπτει μια σημαντική βιολογική διαφορά μεταξύ των ατόμων που έχουν ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά και εκείνων που δεν έχουν.
Όλα τα άτομα με ψυχοπαθή χαρακτηριστικά δεν καταλήγουν να παραβιάζουν το νόμο και δεν πληρούν όλοι οι εγκληματίες τα κριτήρια για ψυχοπάθεια, ωστόσο υπάρχει σαφής συσχέτιση. Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η ψυχοπάθεια συνδέεται με πιο βίαιη συμπεριφορά.
Η κατανόηση του ρόλου της βιολογίας στην αντικοινωνική και εγκληματική συμπεριφορά μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση των υφιστάμενων θεωριών συμπεριφοράς, καθώς και στην επικαιροποίηση της έρευνας για τις θεραπευτικές επιλογές.
Για τη διεξαγωγή της μελέτης τους, οι νευροεπιστήμονες σάρωσαν τον εγκέφαλο 120 συμμετεχόντων στις Ηνωμένες Πολιτείες και τους πήραν συνέντευξη χρησιμοποιώντας αναθεωρημένη λίστα ελέγχου ψυχοπάθειας, ένα εργαλείο ψυχολογικής αξιολόγησης για τον προσδιορισμό της παρουσίας ψυχοπαθητικών χαρακτηριστικών σε διάφορα άτομα.
Η επίκουρη καθηγήτρια Ολίβια Τσόι από τη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του αναφερόμενου πανεπιστημίου, νευροεπιστήμονας και συγγραφέας της παρούσας μελέτης, δήλωσε: Τα αποτελέσματα της μελέτης μας βοηθούν στην προώθηση των γνώσεων μας σχετικά με το τι υποκινεί την αντικοινωνική συμπεριφορά, όπως η ψυχοπάθεια.
Ο καθηγητής Αντριάν Ρέιν από τα Τμήματα Εγκληματολογίας, Ψυχιατρικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, ο οποίος συνυπέγραψε τη μελέτη, δήλωσε: Καθώς τα βιολογικά χαρακτηριστικά, όπως το μέγεθος του ραβδωτού, μπορούν να κληρονομηθούν στο παιδί από τον γονέα, αυτά τα ευρήματα υποστηρίζουν περαιτέρω τις νευροαναπτυξιακές προοπτικές της ψυχοπάθειας, δηλαδή ότι ο εγκέφαλος αυτών των παραβατών δεν αναπτύσσεται φυσιολογικά καθ’ όλη την παιδική και εφηβική ηλικία.
Ο καθηγητής Ρόμπερτ Σάγκ από τη Σχολή Εγκληματολογίας, Ποινικής Δικαιοσύνης και Διαχείρισης Έκτακτης Ανάγκης του Κρατικού Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια που επίσης συνυπέγραψε τη μελέτη, δήλωσε: Η χρήση της λίστας ελέγχου ψυχοπάθειας που επανεξετάζεται σε ένα καθολικό δείγμα παραμένει μια νέα επιστημονική προσέγγιση, βοηθώντας μας να κατανοήσουμε τα ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά σε άτομα που δεν βρίσκονται σε αναμορφωτήρια και φυλακές, αλλά μάλλον σε εκείνους που βρίσκονται ανάμεσα μας.
Τονίζοντας τη σημασία του έργου της αυτής της ερευνητικής ομάδας, η αναπληρώτρια καθηγήτρια Άντρεα Γκλέν από το Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα, η οποία δεν συμμετέχει στην έρευνα, δήλωσε: Αναπαράγοντας και επεκτείνοντας την προηγούμενη έρευνα, αυτή η μελέτη αυξάνει την βεβαιότητα μας ότι η ψυχοπάθεια συνδέεται με δομικές διαφορές στο ραβδωτό, μια περιοχή του εγκεφάλου που είναι σημαντική σε ποικίλες διαδικασίες σημαντικές για τη γνωστική και κοινωνική λειτουργία. Θα χρειαστούν περαιτέρω μελέτες για την κατανόηση των παραγόντων που μπορεί να συμβάλουν σε αυτές τις διαρθρωτικές διαφορές.
Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Psychiatric Research.
Διαβάστε σχετικά: 7 σημάδια της ψυχοπαθητικής προσωπικότητας
Μεγαλύτερο ραβδωτό, μεγαλύτερη ανάγκη για διέγερση
Μέσα από αναλύσεις της μαγνητικής τομογραφίας και των αποτελεσμάτων από τις συνεντεύξεις για αξιολόγηση των ψυχοπαθητικών χαρακτηριστικών, οι ερευνητές συνέδεσαν το μεγαλύτερο μέγεθος ραβδωτού με την αυξημένη ανάγκη για διέγερση μέσω συγκινήσεων και ενθουσιασμού, και τη μεγαλύτερη πιθανότητα παρορμητικών συμπεριφορών.
Το ραβδωτό είναι μέρος των βασικών γαγγλίων, το οποίο αποτελείται από συστάδες νευρώνων βαθιά στο κέντρο του εγκεφάλου. Τα βασικά γάγγλια λαμβάνουν σήματα από τον εγκεφαλικό φλοιό, ο οποίος ελέγχει τη γνωστική λειτουργία, την κοινωνική συμπεριφορά και τη διάκριση των αισθητηριακών πληροφοριών που αφορούν την προσοχή.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ωστόσο, η κατανόηση όσον αφορά το ραβδωτό έχει επεκταθεί, παρέχοντας στοιχεία ότι η περιοχή συνδέεται με δυσκολίες στην κοινωνική συμπεριφορά. Παρ’ όλα αυτά, οι προηγούμενες μελέτες δεν είχαν εξετάσει μέχρι πρότινος το κατά πόσο παρατηρείται το ίδιο σε ενήλικες γυναίκες με ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά.
Οι νευροεπιστήμονες λένε ότι κατά τη μελέτη τους με 120 άτομα, εξέτασαν 12 γυναίκες και παρατήρησαν, για πρώτη φορά, ότι η ψυχοπάθεια συνδέθηκε με ένα μεγαλύτερο ραβδωτό και στις γυναίκες, εκτός από τους άντρες. Κατά την ανάπτυξη, το ραβδωτό συνήθως γίνεται μικρότερο καθώς ωριμάζει ένα παιδί, υποδηλώνοντας ότι η ψυχοπάθεια θα μπορούσε να σχετίζεται με διαφορές στον τρόπο ανάπτυξης του εγκεφάλου.
Ο καθηγητής Άστ Τσόι σημειώνει: Εξακολουθεί να απαιτείται καλύτερη κατανόηση της ανάπτυξης του ραβδωτού. Πολλοί παράγοντες είναι πιθανό να εμπλέκονται στο γιατί ένα άτομο είναι πιο πιθανό να έχει ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά συγκριτικά με ένα άλλο άτομο. Η ψυχοπάθεια μπορεί να συνδεθεί με μια δομική ανωμαλία στον εγκέφαλο, που μπορεί να είναι αναπτυξιακής φύσης. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι το περιβάλλον μπορεί επίσης να έχει επιπτώσεις στη δομή του ραβδωτού.
Ο καθηγητής Ρέιν πρόσθεσε: Πάντα γνωρίζαμε ότι τα άτομα με ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά προσπαθούν πολύ να αναζητούν διεγερτικές ανταμοιβές, συμπεριλαμβανομένων εγκληματικών δραστηριοτήτων που περιλαμβάνουν χρήματα, σεξουαλικές πράξεις και ναρκωτικές ουσίες. Τώρα ανακαλύπτουμε μια νευροβιολογική βάση αυτής της παρορμητικής και διεγερτικής συμπεριφοράς μέσω της διερεύνησης του ραβδωτού, μια βασική περιοχή του εγκεφάλου που εμπλέκεται στη διέγερση.
Οι επιστήμονες ελπίζουν να διεξαγάγουν περαιτέρω έρευνα για να ανακαλύψουν τα αίτια της μεγέθυνσης του ραβδωτού σε άτομα με ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά.
Απόδοση: Κατερίνα Κακουλάκη, Ειδικευόμενη Σχολική Ψυχολόγος
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
