Μια ομάδα διεθνών επιστημόνων ανακάλυψαν τα γονίδια που συσχετίζονται με την ανάπτυξη της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής – υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ), της διαταραχής αυτιστικού φάσματος, της διπολικής διαταραχής, της μείζονος κατάθλιψης και της σχιζοφρένειας.
Η συνεργατική έρευνα η οποία διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ και το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ μελέτησε περισσότερα από 400.000 άτομα προκειμένου να καθοριστούν τα γονίδια που είναι υπεύθυνα για την ανάπτυξη αυτών των πέντε ψυχιατρικών ασθενειών.
Πριν από αυτήν την ανάλυση, γνωρίζαμε ότι πολλές ψυχιατρικές ασθένειες συνδέονταν μεταξύ τους εξαιτίας της κληρονομικής τους φύσης, υποστηρίζει ο Καθηγητής Ψυχιατρικής Κρίστελ Μίντελντορπ του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ
Μπορεί να βλέπουμε μέλη της ίδιας οικογενείας να έχουν ψυχικές ασθένειες, αλλά όχι απαραίτητα την ίδια ασθένεια.
Ερευνήσαμε εάν μια συγκεκριμένη ομάδα γονιδίων εμπλέκεται στην ανάπτυξη διαταραχών όπως της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής – υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ), της διαταραχής αυτιστικού φάσματος, της διπολικής διαταραχής, της μείζονος κατάθλιψης και της σχιζοφρένειας.
Πρόκειται για γονίδια τα οποία συμμετέχουν στην ίδια βιολογική οδό ή δραστηριοποιούνται στο ίδιο είδος ιστού.
Τα γονίδια τα οποία εκφράζονται δυναμικά στον εγκέφαλο έδειξαν ότι επηρεάζουν την ανάπτυξη διαφόρων ασθενειών, ενώ μερικά από αυτά συσχετίστηκαν με όλες τις ασθένειες που μελετήσαμε.
Τα ευρήματα δείχνουν ότι υπάρχει μια ομάδα γονιδίων που αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης και των πέντε προαναφερόμενων ψυχιατρικών ασθενειών.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτό συμβαίνει εξαιτίας των βιολογικών οδών που μοιράζονται αυτά τα γονίδια στον εγκέφαλο.
Βρήκαμε ότι υπάρχουν κοινοί βιολογικοί μηχανισμοί που δρουν σε όλες τις διαταραχές και που όλοι τους υποδεικνύουν στις λειτουργίες των εγκεφαλικών κυττάρων, προσθέτουν.
Οι συνάψεις παίζουν ουσιαστικό ρόλο καθώς αποτελούν το σημείο σύνδεσης ανάμεσα στα εγκεφαλικά κύτταρα.
Βρήκαμε επίσης ότι τα γονίδια τα οποία είναι ιδιαίτερα δραστήρια στον εγκέφαλο διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο, ενώ τα γονίδια που είναι δραστήρια σε άλλους ιστούς δεν παίζουν κάποιον ιδιαίτερο ρόλο, δηλώνουν οι ερευνητές.
Τα ευρήματα αυτά αποτελούν ένα σημαντικό πρώτο βήμα για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων που ενδέχεται να είναι αποτελεσματικά για ένα μεγάλο φάσμα ασθενών, ασχέτως της ακριβής τους διάγνωσης, δηλώνουν.
Αυτή η γνώση θα μας φέρει πιο κοντά στην ανάπτυξη όλο και περισσότερων αποτελεσματικών και εξατομικευμένων φαρμάκων.
Πηγή: sciencedaily.com
Απόδοση: Αναστάσιος Γρατσάκης
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
