Τα ασυνήθιστα συμπτώματα που παρατηρούνται στις λειτουργικές νευρολογικές διαταραχές προκαλούν σύγχυση σε ασθενείς και γιατρούς. Ακολουθώντας μια προσέγγιση αποκατάστασης μπορούμε να τα κατανοήσουμε καλύτερα και να λάβουμε τη βοήθεια που χρειαζόμαστε.
Φανταστείτε ότι ξυπνάτε ένα πρωί και ανακαλύπτετε ότι δεν βλέπετε. Για τους περισσότερους ανθρώπους, αυτό το γεγονός θα αποτελούσε κρίση, όμως για μερικούς, θεωρείται απλώς ασυνήθιστο. Η ποιότητα της αντίδρασης ενός ατόμου σε μια ξαφνική απώλεια της σωματικής λειτουργικότητας είναι ένα χαρακτηριστικό που οι νευρολόγοι και οι ψυχολόγοι επισημαίνουν όταν κάνουν διάγνωση για λειτουργική νευρολογική διαταραχή (FND).
Αυτές οι διαταραχές, αν και ασυνήθιστες, παρουσιάζονται σε έναν μικρό αλλά σημαντικό αριθμό ανθρώπων. Ωστόσο, πολλοί δυσκολεύονται να βρουν τη βοήθεια που χρειάζονται για να διαχειριστούν τα συμπτώματά τους.
Ένα από τα ενδιαφέροντα και χαρακτηριστικά στοιχεία της λειτουργικής νευρολογικής διαταραχής είναι η ασυνέπεια στην παρουσίαση των συμπτωμάτων. Για παράδειγμα, ένα άτομο που είναι τυφλό δεν θα αντιδράσει όταν ένα αντικείμενο πλησιάζει το πρόσωπό του. Δεν θα μετακινήσει τα κεφάλι του γιατί πολύ απλά δεν βλέπει το αντικείμενο να έρχεται.
Στην απώλεια όρασης λόγω λειτουργικής νευρολογικής διαταραχής, όμως, το νευρικό σύστημα παραμένει άθικτο. Το άτομο που βιώνει τύφλωση θα μετακινήσει αντανακλαστικά το κεφάλι του για να αποφύγει το αντικείμενο που πλησιάζει.
Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα τέτοιων συμπτωμάτων. Ένα άτομο με παράλυση στα πόδια μπορεί να έχει την ικανότητα να περπατάει προς τα πίσω, όχι όμως προς τα εμπρός. Κάποιος που παρουσιάζει ανεξέλεγκτα τινάγματα στο σώμα του όταν στέκεται ή περπατά μπορεί να είναι ικανός να τρέξει με ομαλό και ήρεμο τρόπο.
Ένας ασθενής που δεν μπορεί να σταθεί εξαιτίας συμπτωμάτων που μοιάζουν με εγκεφαλικό μπορεί να βρει μόνος την ισορροπία του αν κάποιος τον σπρώξει ξαφνικά. Κάποιος που δεν μπορεί να γράψει καθαρά γιατί το χέρι του τρέμει μπορεί να τα καταφέρνει να βάζει τους φακούς επαφής του χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Διαβάστε σχετικά: Τι είναι καλό να κάνουμε και τι να μην κάνουμε όταν κάποιος μας μιλά για την ψυχική του ασθένεια
Η ιστορία της διαταραχής
Πολλοί ασθενείς με λειτουργική νευρολογική διαταραχή δεν αισθάνονται άνετα με την ιστορία της πάθησής τους. Χάρη στη συμβολή του νευρολόγου Ζαν-Μαρτέν Σαρκό, ο όρος «διαταραχή μετατροπής» (conversion disorder) αντικατέστησε τον όρο «υστερία» στις αρχές του 19ου αιώνα.
Ο όρος «υστερία» προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «υστέρα», που σημαίνει μήτρα. Στην εποχή της αρχαίας Ελλάδας, κάθε ανεξήγητο σωματικό και συναισθηματικό σύμπτωμα στις γυναίκες αποδιδόταν στην «περιπλανώμενη μήτρα». Αργότερα, ο Φρόιντ ανέπτυξε την «ομιλητική θεραπεία» για τις διαταραχές μετατροπής, με βάση τη θεωρία του για τη διαρκή σύγκρουση.
Σύμφωνα με τη θεωρία του Φρόιντ, υπάρχουν τρία στοιχεία της διαταραχής μετατροπής:
- Τα συμπτώματα αρχίζουν να αναπτύσσονται έπειτα από μια εσωτερική συναισθηματική σύγκρουση.
- Τα συμπτώματα επιτρέπουν στον ασθενή να αποφύγει κάποια δραστηριότητα που σχετίζεται με τη σύγκρουση.
- Τα συμπτώματα οδηγούν στην παροχή επιπλέον συναισθηματικής υποστήριξης από τους άλλους.
Είχε δίκιο ο Φρόιντ;
Η επίλυση της εσωτερικής σύγκρουσης απαιτεί να αναγνωριστούν και να εκφραστούν οι δύο αντικρουόμενες επιθυμίες και τα σχετικά συναισθήματα. Όταν η υποκείμενη ένταση αποκαλύπτεται, δεν υπάρχει πια η ανάγκη το μυαλό μας να δημιουργεί τα προστατευτικά συμπτώματα. Αυτή η θεώρηση της λειτουργικής νευρολογικής διαταραχής είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ψυχοδυναμικής θεωρίας. Ωστόσο, δεν γίνεται καλά αποδεκτή από τους περισσότερους ασθενείς ούτε πλήρως κατανοητή από τους επαγγελματίες υγείας.
Στην πραγματικότητα, η υπόθεση ότι η φύση αυτών των συμπτωμάτων είναι ψυχολογική μπορεί να προκαλέσει αναστάτωση στον ασθενή. Όταν βιώνουμε μια σωματική δυσκολία, όπως μια μερική παράλυση ή ένα πρόβλημα ομιλίας, το τελευταίο που θέλουμε να ακούσουμε είναι ότι τα συμπτώματά μας δεν είναι αληθινά.
Αν αντιμετωπίζετε μια λειτουργική νευρολογική διαταραχή, μπορείτε να βρείτε βοήθεια. Αναζητήστε πληροφορίες για τους διαφορετικούς τύπους αυτής της διαταραχής, για το πώς διαχωρίζεται από άλλες διαταραχές και για την προσέγγιση αποκατάστασης που ακολουθείται για τη διαχείριση των συμπτωμάτων.
Όταν οι πιο προφανείς πιθανότητες έχουν αποκλειστεί, είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε ότι μια μάταιη αναζήτηση επιπλέον διαγνώσεων ίσως δεν αξίζει τον χρόνο και τα χρήματά σας. Είναι καλύτερα να εστιάσετε στα πράγματα που λειτουργούν.
Αυτά είναι οι δραστηριότητες που σας επιτρέπουν να συνεχίσετε, να διαχειριστείτε το στρες, να μείνετε συνδεδεμένοι με τους ανθρώπους και τις καταστάσεις που είναι σημαντικά για σας. Μην αφήσετε τη λειτουργική νευρολογική διαταραχή να σας εμποδίσει να προχωρήσετε.
Απόδοση: Ισμήνη Τσοχαλή, επιμελήτρια κειμένων
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
