Οι ιδιοκτήτες ζώων συντροφιάς που αναγκάζονται να αποχωριστούν τα ζώα τους σε καταστάσεις κρίσης αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα στην ευημερία και την ασφάλειά τους.
Αυτά είναι τα ευρήματα μιας νέας ανασκόπησης 27 ετών διεθνούς έρευνας, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Anthrozoös, η οποία αποκαλύπτει τους αυξημένους κινδύνους τόσο για την ασφάλεια όσο και για την ψυχολογική ευημερία όταν οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με την απειλή του αναγκαστικού αποχωρισμού από τα κατοικίδιά τους.
Τα αποτελέσματα παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που προκύπτουν από την ενδοοικογενειακή βία, την έλλειψη στέγης ή τις φυσικές καταστροφές, οι οποίες μπορεί να απειλήσουν το δεσμό μεταξύ των ανθρώπων και των κατοικίδιων ζώων τους.
Η νέα μελέτη, που δημοσιεύεται σήμερα, διεξήχθη στην Αυστραλία από την υποψήφια διδάκτορα Τζάσμιν Μοντγκόμερι του Πανεπιστημίου James Cook.
Τα αποτελέσματά μας αποκαλύπτουν ότι ο ισχυρός συναισθηματικός δεσμός μεταξύ ανθρώπων και ζώων μπορεί να οδηγήσει σε τρωτότητα και στους δύο σε συνθήκες όπου ο δεσμός αυτός απειλείται, εξηγεί η επικεφαλής συγγραφέας.
Όταν οι άνθρωποι αναγκάζονται να αποχωριστούν τους δικούς τους ανθρώπους στο πλαίσιο μιας κατάστασης κρίσης, όπως η φυσική καταστροφή, η έλλειψη στέγης ή η ενδοοικογενειακή βία, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ψυχολογική δυσφορία και να επηρεάσει πραγματικά τον κίνδυνο για την υγεία τους, καθώς και την ευημερία και την ασφάλειά τους.
Δυστυχώς, η ανασκόπηση επιβεβαίωσε επίσης ότι μια συνηθισμένη έκβαση για τα κατοικίδια ζώα σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας ήταν η κακομεταχείριση ή/και ο θάνατος.
Η ερευνητική ομάδα εξέτασε 42 μελέτες σχετικά με τον δεσμό ανθρώπου-ζώου και τις καταστάσεις αποχωρισμού σε σενάρια που αφορούσαν την ενδοοικογενειακή βία, την έλλειψη στέγης και τις φυσικές καταστροφές.
Η Μοντγκόμερι δήλωσε ότι τα ευρήματά τους υπογραμμίζουν ότι η ανησυχία για την ασφάλεια και την ευημερία των κατοικίδιων ζώων και η έλλειψη υποστήριξης είναι βασικοί παράγοντες που κάνουν τους ανθρώπους να διστάζουν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους όταν πλήττονται από ενδοοικογενειακή βία.
Διαβάστε σχετικά: Το πένθος για ένα κατοικίδιο χρειάζεται περισσότερη αναγνώριση και σεβασμό
Σε πολλές περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας, υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι οι άνθρωποι θα καθυστερήσουν να εγκαταλείψουν τη σχέση τους για να προστατεύσουν το κατοικίδιό τους, δήλωσε η ίδια.
Αυτό συμβαίνει συχνά επειδή υπάρχει έλλειψη καταφυγίων ή χώρων στέγασης που μπορούν να φιλοξενήσουν κατοικίδια ζώα ή έλλειψη εμπιστοσύνης στα επίσημα συστήματα υποστήριξης ότι δεν θα αποχωριστούν το κατοικίδιό τους.
Στις περιπτώσεις που υπάρχουν απειλές για τα κατοικίδια ζώα, τα θύματα μπορεί να δελεαστούν από τον δράστη να επιστρέψουν, γεγονός που θέτει σημαντικό κίνδυνο και για την ασφάλειά τους.
Οι φυσικές καταστροφές ήταν εξίσου προκλητικές, με την πιθανότητα ένα άτομο να επιστρέψει για το κατοικίδιό του κατά τη διάρκεια μιας περιόδου κινδύνου ή να μείνει πίσω για να προστατεύσει το κατοικίδιό του, θέτοντας τον εαυτό του και τους άλλους σε κίνδυνο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η ανασκόπηση διαπίστωσε ότι η ανθρώπινη “ανωτερότητα” και οι ανισότητες σχετικά με το ποιος είναι υπεύθυνος για την ευημερία των κατοικίδιων ζώων ήταν ενσωματωμένες στις συστημικές υποστηρίξεις για τους ανθρώπους και τα κατοικίδιά τους που χρειάζονται βοήθεια κατά τη διάρκεια μιας κρίσης.
Η Μοντγκόμερι δήλωσε ότι απαιτείται αλλαγή νοοτροπίας ώστε να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες των κατοικίδιων ζώων και οι πολυπλοκότητες που συνεπάγονται, όταν πρόκειται για τον σχεδιασμό καταστάσεων κρίσης και την παροχή υπηρεσιών που υποστηρίζουν τα θύματα σε αυτές τις περιόδους.
Συχνά, αναμένεται ότι οι άνθρωποι θα επιλέξουν τα ανθρώπινα συμφέροντα έναντι των ζώων με κάθε κόστος, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τον κοινό δεσμό ανθρώπου-ζώου, είπε.
Αυτό που πρέπει να αρχίσουμε να κάνουμε είναι να παίρνουμε πολύ σοβαρά τα κατοικίδιά μας και την αξία των κατοικίδιων ζώων μας. Και, ως συλλογικότητα στην κοινότητα, να μοιραζόμαστε αυτή την ευθύνη και να τοποθετούμε τις ανάγκες των κατοικίδιων ζώων σε εκείνους τους τομείς της ανάπτυξης πολιτικής, της νομοθεσίας, της παροχής υπηρεσιών και της στέγασης, ώστε να συμβάλλουμε στην πρόληψη απαράδεκτων αποτελεσμάτων, όπως η κακομεταχείριση ή ο θάνατος των ζώων.
Απόδοση – Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
