Η μελέτη είναι η πρώτη που εξετάζει τον ρόλο που η κάθε πρακτική σίτισης μπορεί να παίζει στη συναισθηματική διατροφή, καθώς και τον ρόλο του φύλου του γονιού.
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν χρησιμοποιήσει κάποια στιγμή το φαγητό ως έναν τρόπο για να αντέξουν μια δύσκολη περίοδο. Γνωστό ως συναισθηματική διατροφή, για κάποιους αυτό μπορεί να είναι μια απολύτως κατάλληλη στρατηγική για τη διαχείριση των άσχημων συναισθημάτων, αλλά για άλλους μπορεί να γίνει ένας προβληματικός τρόπος για να τα βγάλουν πέρα σε μια δύσκολη κατάσταση.
Μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον εξέτασε την αλληλεπίδραση μεταξύ του τρόπου που οι γονείς ταΐζουν τα παιδιά τους και της συναισθηματικής διατροφής από γονείς και παιδιά, καθώς και την επιρροή που έχει το φύλο του γονιού σε αυτή τη συσχέτιση. Ο στόχος τους ήταν να κατανοήσουν καλύτερα πώς αναπτύσσεται η συναισθηματική διατροφή στο παιδί και να μαζέψουν πληροφορίες γα παρεμβάσεις που θα αποτρέπουν τέτοιες συμπεριφορές από το να γίνονται ανθυγιεινές.
Η μελέτη κατέγραψε απαντήσεις γονιών από το Όρεγκον σχετικά με το πόσο συχνά εκείνοι και το παιδί τους κάνουν συναισθηματική διατροφή. Στη συνέχεια, οι ερευνητές εξέτασαν τρεις διαφορετικές πρακτικές σίτισης που χρησιμοποιούν τυπικά οι γονείς με τα παιδιά τους και τι ρόλο μπορεί να παίζουν.
Αυτές οι πρακτικές περιλαμβάνουν τον περιορισμό του φαγητού του παιδιού, ή περιοριστική σίτιση, τη χρησιμοποίηση του φαγητού για να αλλάξουν τα συναισθήματα του παιδιού, γνωστό ως συναισθηματική ρύθμιση, και τη χρησιμοποίηση του φαγητού για να τιμωρήσουν ή να επιβραβεύσουν τη συμπεριφορά του παιδιού, ή αλλιώς εργαλειακή σίτιση.
Θέλαμε να συγκρίνουμε τους διαφορετικούς τρόπους που οι γονείς ταΐζουν τα παιδιά τους και να δούμε αν αυτές οι πρακτικές σίτισης εξηγούν ως ένα βαθμό τη σύνδεση ανάμεσα στη συναισθηματική διατροφή γονιού και παιδιού, είπε η Σέινα Τρεβίνο, μεταπτυχιακή φοιτήτρια και κύρια συγγραφέας της μελέτης.
Αυτή η σύνδεση ανάμεσα στη συναισθηματική διατροφή γονιού και παιδιού έχει παρατηρηθεί στη βιβλιογραφία εδώ και καιρό, κι έτσι ψάχναμε να δούμε, γενικά, πώς οι γονείς ταΐζουν το παιδί τους και πώς αυτό επηρεάζει τη σχέση ανάμεσα στη συναισθηματική διατροφή γονιού και παιδιού.
Ακόμα κι αν αυτή η σύνδεση έχει προηγουμένως αναγνωριστεί, η μελέτη είναι η πρώτη που εξετάζει τον ρόλο που η κάθε πρακτική σίτισης μπορεί να παίζει στη συναισθηματική διατροφή, καθώς και τον ρόλο του φύλου του γονιού.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι, συνολικά, η περιοριστική σίτιση ήταν η μόνη πρακτική σίτισης που συνέδεε τη συναισθηματική διατροφή γονιού και παιδιού. Σε σχέση με τις μητέρες, ο περιορισμός του φαγητού του παιδιού και η συναισθηματική διατροφή της μητέρας ήταν οι κύριοι παράγοντες που επηρέαζαν την τάση του παιδιού να τρώει συναισθηματικά. Για τους πατέρες, ωστόσο, και οι τρεις τύποι πρακτικών σίτισης βρέθηκαν να παίζουν ρόλο στη συναισθηματική διατροφή των παιδιών.
Η μελέτη, στην οποία συμμετείχαν 324 μητέρες και 86 πατέρες, είναι περισσότερο μια πρώιμη διερευνητική ματιά στο θέμα, λόγω της έλλειψης συμμετοχής από πατέρες.
Το κύριο συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι η συναισθηματική διατροφή και οι πρακτικές σίτισης λειτουργούν διαφορετικά για τις μητέρες και τους πατέρες, και ότι αυτό θα πρέπει να επηρεάσει την έρευνα σε αυτό το πεδίο, είπε η Τρεβίνο.
Διαβάστε σχετικά: Η διατροφή στην παιδική ηλικία έχει επίδραση για μια ζωή
Ένα άλλο εύρημα που προέκυψε και χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση είναι ότι οι πρακτικές σίτισης του πατέρα έμοιαζαν να είναι πιο σημαντικές στη σχέση ανάμεσα στη συναισθηματική διατροφή του παιδιού και τη συναισθηματική διατροφή του γονιού από τις πρακτικές της μητέρας, ενώ οι μητέρες τραβούν το μεγαλύτερο μέρος του ενδιαφέροντος σε αυτό το πεδίο.
Οι ερευνητές, ωστόσο, σημειώνουν ότι δεν είναι βλαβερά όλα τα είδη συναισθηματικής διατροφής. Το πρόβλημα προκύπτει όταν οι άνθρωποι βασίζονται υπερβολικά σε αυτόν τον τύπο διατροφής ως τρόπο αντιμετώπισης των συναισθημάτων τους.
Ένας από τους λόγους που επιλέξαμε τις πρακτικές σίτισης ως πιθανό μεσολαβητή για να εξηγήσουμε αυτή τη σχέση της συναισθηματικής διατροφής είναι επειδή μπορείς να εκπαιδεύσεις τους γονείς να αλλάξουν τον τρόπο που ταΐζουν τα παιδιά τους και να έχουν επίγνωση γι’ αυτά τα πράγματα. Ευελπιστούμε να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό το μοντέλο για να μειώσουμε την ανθυγιεινή συναισθηματική διατροφή, επηρεάζοντας τους τρόπους σίτισης που χρησιμοποιούν οι γονείς, συμπλήρωσε η Τρεβίνο.
Έρευνα: Shaina D. Trevino et al, Parent Gender Affects the Influence of Parent Emotional Eating and Feeding Practices on Child Emotional Eating, Frontiers in Psychology (2021).
Απόδοση – Επιμέλεια: Ισμήνη Τσοχαλή, επιμελήτρια κειμένων
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
