Η γλώσσα που μιλάμε διαμορφώνει τη συνδεσιμότητα στον εγκέφαλό μας, η οποία μπορεί να αποτελεί τη βάση του τρόπου που σκεφτόμαστε.
Επιστήμονες του Ινστιτούτου Max Planck για τις Ανθρώπινες Γνωστικές και Εγκεφαλικές Επιστήμες στη Λειψία βρήκαν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η γλώσσα που μιλάμε διαμορφώνει τη συνδεσιμότητα στον εγκέφαλό μας, η οποία μπορεί να αποτελεί τη βάση του τρόπου που σκεφτόμαστε..
Με τη βοήθεια της μαγνητικής τομογραφίας, οι ερευνητές κοίταξαν βαθιά μέσα στους εγκεφάλους της γερμανικής και αραβικής μητρικής γλώσσας και ανακάλυψαν διαφορές στην καλωδίωση των γλωσσικών περιοχών του εγκεφάλου.
Η Ξέχου Γουέι, η οποία είναι διδακτορική φοιτήτρια στην ερευνητική ομάδα, συνέκρινε τις εγκεφαλικές τομογραφίες 94 φυσικών ομιλητών δύο πολύ διαφορετικών γλωσσών και έδειξε ότι η γλώσσα με την οποία μεγαλώνουμε διαμορφώνει την καλωδίωση στον εγκέφαλο. Δύο ομάδες φυσικών ομιλητών της γερμανικής και της αραβικής γλώσσας αντίστοιχα σαρώθηκαν σε ένα μηχάνημα μαγνητικής τομογραφίας (MRI).
Οι εικόνες υψηλής ανάλυσης όχι μόνο δείχνουν την ανατομία του εγκεφάλου, αλλά επιτρέπουν επίσης να εξαχθεί η συνδεσιμότητα μεταξύ των περιοχών του εγκεφάλου χρησιμοποιώντας μια τεχνική που ονομάζεται απεικόνιση διάχυσης. Τα δεδομένα έδειξαν ότι οι αξονικές συνδέσεις της λευκής ουσίας του γλωσσικού δικτύου προσαρμόζονται στις απαιτήσεις και τις δυσκολίες επεξεργασίας της μητρικής γλώσσας.
Διαβάστε σχετικά: Γιατί είναι δύσκολο να μάθουμε μια νέα γλώσσα ως ενήλικες;
Οι μητρικοί ομιλητές της αραβικής γλώσσας παρουσίασαν ισχυρότερη συνδεσιμότητα μεταξύ του αριστερού και του δεξιού ημισφαιρίου από ό,τι οι φυσικοί ομιλητές της γερμανικής γλώσσας, εξήγησαν οι ερευνητές. Αυτή η ενίσχυση διαπιστώθηκε επίσης μεταξύ των σημασιολογικών γλωσσικών περιοχών και μπορεί να σχετίζεται με τη σχετικά πολύπλοκη σημασιολογική και φωνολογική επεξεργασία στα αραβικά.
Όπως ανακάλυψαν οι ερευνητές, οι μητρικοί ομιλητές της γερμανικής γλώσσας παρουσίασαν ισχυρότερη συνδεσιμότητα στο γλωσσικό δίκτυο του αριστερού ημισφαιρίου. Υποστηρίζουν ότι τα ευρήματά τους μπορεί να σχετίζονται με την πολύπλοκη συντακτική επεξεργασία της γερμανικής γλώσσας, η οποία οφείλεται στην ελεύθερη σειρά των λέξεων και στη μεγαλύτερη απόσταση εξάρτησης των στοιχείων της πρότασης.
Η συνδεσιμότητα του εγκεφάλου διαμορφώνεται από τη μάθηση και το περιβάλλον κατά την παιδική ηλικία, γεγονός που επηρεάζει την επεξεργασία και τη γνωστική συλλογιστική στον εγκέφαλο των ενηλίκων. Η μελέτη μας παρέχει νέες γνώσεις για το πώς ο εγκέφαλος προσαρμόζεται στις γνωστικές απαιτήσεις, δηλαδή το δομικό γλωσσικό συνδετικό σώμα διαμορφώνεται από τη μητρική γλώσσα, δήλωσαν.
Πρόκειται για μια από τις πρώτες μελέτες που καταγράφουν διαφορές μεταξύ των εγκεφάλων ανθρώπων που μεγάλωσαν με διαφορετικές μητρικές γλώσσες και θα μπορούσε να δώσει στους ερευνητές έναν τρόπο να κατανοήσουν τις διαπολιτισμικές διαφορές επεξεργασίας στον εγκέφαλο.
Έρευνα: Xuehu Wei et al, Native language differences in the structural connectome of the human brain, NeuroImage (2023). DOI: 10.1016/j.neuroimage.2023.119955
Απόδοση – Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
