Όταν θυμόμαστε κάτι από το παρελθόν μας, συχνά ξαναζούμε ολόκληρο το επεισόδιο που το δημιούργησε. Μια νέα μελέτη αποκάλυψε πώς συμβαίνει αυτό στον εγκέφαλο.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Communications δείχνει ότι όταν κάποιος προσπαθεί να θυμηθεί μια συγκεκριμένη πτυχή ενός γεγονότος του παρελθόντος, για παράδειγμα όταν συνάντησε κάποιον την προηγούμενη ημέρα, μια απεικόνιση ολόκληρου του γεγονότος μπορεί να επανενεργοποιηθεί στον εγκέφαλο, συμπεριλαμβανομένων πρόσθετων πληροφοριών όπως το πού ήταν και τι έκαναν.
Η ανάκληση ενός παρελθοντικού γεγονότος μας επιτρέπει να βυθιστούμε στην εμπειρία. Όταν θυμόμαστε ένα προηγούμενο γεγονός από τη ζωή μας, έχουμε την ικανότητα να ξαναβυθιστούμε στην εμπειρία, εξηγεί ο Δρ. Άινταν Χόρνερ του Ινστιτούτου Γνωστικής Νευροεπιστήμης, ο οποίος είναι ο κύριος συγγραφέας της μελέτης.
Θυμόμαστε σε ποιο δωμάτιο βρισκόμασταν, τη μουσική που έπαιζε, το πρόσωπο με το οποίο μιλούσαμε και τι λέγαμε, δήλωσε ο Χόρνερ.
Οι αναμνήσεις αποθηκεύονται σε διαφορετικά μέρη του εγκεφάλου
Ο Χόρνερ εξηγεί ότι από τη στιγμή που βιώνουμε ένα συγκεκριμένο γεγονός, όλες οι διαφορετικές πτυχές του αντιπροσωπεύονται σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου. Ωστόσο, όταν ανακαλούμε το γεγονός σε μεταγενέστερο χρόνο, είμαστε σε θέση να θυμόμαστε όλες αυτές τις διαφορετικές πτυχές μαζί ως σύνολο.
Ο ιππόκαμπος είναι θεμελιώδης στη διαδικασία ανάκτησης των αναμνήσεων, δεδομένου ότι εκεί δημιουργείται η σύνδεση μεταξύ όλων αυτών των διαφορετικών πτυχών με τρόπο ώστε να μπορεί να ανακτηθεί ολόκληρο το γεγονός.
Η έρευνα έδειξε ότι οι συσχετίσεις που δημιουργούνται μεταξύ των διαφόρων πτυχών του γεγονότος επέτρεψαν την ανάκτηση όλων των εμπλεκόμενων πτυχών.
Για παράδειγμα, όταν θυμόμαστε κάτι που έχουμε βιώσει, συχνά είμαστε σε θέση να ανακαλέσουμε και άλλες λεπτομέρειες, όπως τι κάναμε ή πού βρισκόμασταν. Αυτό σημαίνει ότι ολόκληρο το γεγονός μπορεί να “ξαναζήσουμε” στο σύνολό του.
Χρησιμοποιώντας λειτουργική απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (fMRI), οι ερευνητές απέδειξαν ότι οι διάφορες πτυχές ενός γεγονότος όταν το άτομο το φαντάζεται αντανακλώνται από τη δραστηριότητα σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου.
Όταν οι συμμετέχοντες στη μελέτη ρωτήθηκαν για μια συγκεκριμένη πτυχή ενός γεγονότος του παρελθόντος, η δραστηριότητα στον ιππόκαμπο συσχετίστηκε με την επανενεργοποίηση των άλλων περιοχών. Αυτή η επανενεργοποίηση αντιστοιχούσε σταθερά με ολόκληρο το γεγονός που ανακαλείτο στο μυαλό.
Διαβάστε σχετικά: Πώς τα τωρινά συναισθήματά μας επηρεάζουν τις ευτυχισμένες αναμνήσεις του παρελθόντος
Ο ρόλος του ιππόκαμπου στο σχηματισμό της μνήμης
Ο Neil Burgess, ένας από τους άλλους συγγραφείς αυτής της επιστημονικής μελέτης, εξηγεί ότι η μελέτη αυτή υποστηρίζει το υπολογιστικό μοντέλο σχετικά με το πώς πιστεύεται ότι λειτουργεί η μνήμη. Σύμφωνα με αυτό το μοντέλο, όταν θέλουμε να θυμηθούμε κάτι που συνέβη στο παρελθόν, ο ιππόκαμπος επιτρέπει σε διαφορετικούς τύπους πληροφοριών να ενωθούν προκειμένου να φανταστούν και να απεικονιστούν ως ένα συνεκτικό γεγονός.
Επιπλέον, παρέχει μια θεμελιώδη θεώρηση της ικανότητάς μας να θυμόμαστε τι έχει συμβεί και μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε πώς αποτυγχάνει αυτή η διαδικασία σε άτομα με Αλτσχάιμερ ή διαταραχή μετατραυματικού στρες.
Η μελέτη αυτή είναι η πρώτη που παρέχει αποδείξεις για τη διαδικασία σχηματισμού μνήμης στον ανθρώπινο ιππόκαμπο. Είναι επίσης η πρώτη που τη συνδέει με το καθημερινό φαινόμενο της ανάμνησης πραγμάτων που συνέβησαν στο παρελθόν.
Απόδοση: Νικολέτα Παπαβίδη – Ψυχολόγος
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
