Οι ψυχολόγοι του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια υποστηρίζουν ότι τα άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή παρουσιάζουν σημαντικές αλλαγές στον εγκέφαλό τους καθώς και βελτίωση των συμπτωμάτων τους όταν αντιμετωπίζονται με μια ειδική ψυχοθεραπευτική προσέγγιση.
Στη μελέτη που δημοσιεύτηκε στo journal Translational Psychiatry, τα άτομα με ΙΨΔ υποβλήθηκαν σε καθημερινές συνεδρίες Γνωστικής Συμπεριφοριστικής Θεραπείας, με σκοπό να μάθουν να αντιμετωπίζουν πιο λειτουργικά τις ιδεοψυχαναγκαστικές συμπεριφορές τους αλλά και με σκοπό να μειωθεί το αίσθημα δυσφορίας που βιώνουν. Μέσα σε ένα μήνα είχε ενισχυθεί σημαντικά η νευρωνική σύνδεση μεταξύ των περιοχών του εγκεφάλου τους, γεγονός που ενδέχεται να αντανακλά στο ό,τι οι συμμετέχοντες απέκτησαν νέες μη καταναγκαστικές συμπεριφορές και νέα μοτίβα σκέψης.
Τα αποτελέσματα της έρευνας ενισχύουν την υπόθεση ότι η ΓΣΘ συνδράμει πράγματι στη θεραπεία της διαταραχής, από την οποία πάσχουν περισσότεροι από έναν στους 50 ανθρώπους στο δυτικό πολιτισμό. Η μελέτη θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει στη σύλληψη μελλοντικών θεραπειών που να είναι ταχύτερες ή πιο αποτελεσματικές, πράγμα που θα μειώσει το κόστος υγειονομικής περίθαλψης.
Οι αλλαγές φάνηκαν να αντισταθμίζουν και όχι να διορθώνουν την υποκείμενη δυσλειτουργία του εγκεφάλου, δήλωσε ο Δρ. Τζέιμι Φέσνερ, διευθυντής του Προγράμματος Ψυχαναγκαστικής Διαταραχής Ενηλίκων στο Semel Institute for Neuroscience and Human Behavior στο UCLA. Ο συγγραφέας της μελέτης αποφάνθηκε: Τα ευρήματα ανοίγουν την πόρτα για μελλοντική έρευνα, νέους στόχους θεραπείας και νέες προσεγγίσεις.
Η ΙΨΔ είναι μια ψυχιατρική διαταραχή στην οποία το άτομο κατακλύζεται από σκέψεις που δύσκολα μπορεί να ελέγξει και που έχουν την τάση να επανεμφανίζονται. Ταυτόχρονα, το άτομο έχει την τάση να επαναλαμβάνει συμπεριφορές ξανά και ξανά. Τα πιο κοινά συμπτώματα της διαταραχής περιλαμβάνουν φόβο για μικρόβια ή τυχόν μολύνσεις, ανεπιθύμητες ή επιθετικές σκέψεις και παρορμήσεις για τη καθαριότητα ή παρορμήσεις που ωθούν το άτομο να ελέγξει και να βάλει τα πράγματα σε τάξη. Συνήθως θεραπεύεται με φαρμακευτική αγωγή, ψυχοθεραπεία ή συνδυασμό αυτών των δύο.
Σε αυτή τη νέα μελέτη, οι ψυχολόγοι του UCLA αξιολόγησαν 43 άτομα με ΙΨΔ που έλαβαν εντατική θεραπεία ΓΣΘ (είτε αμέσως είτε μετά από αναμονή διάρκειας τεσσάρων εβδομάδων) και 24 άτομα που δεν έπασχαν από ΓΣΘ τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως ομάδα ελέγχου.
Όλοι οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε μαγνητικές σαρώσεις του εγκεφάλου με fMRI: Οι ασθενείς με ΙΨΔ υποβλήθηκαν σε εγκεφαλική σάρωση πριν και μετά από τέσσερις εβδομάδες θεραπείας. Εκείνοι που δεν είχαν ΙΨΔ και συνεπώς δεν μπήκαν σε θεραπεία, υποβλήθηκαν ομοίως σε εγκεφαλική σάρωση πριν αλλά και μετά τις τέσσερις εβδομάδες.
Όταν οι επιστήμονες συνέκριναν τις «πριν» και «μετά» εγκεφαλικές σαρώσεις των συμμετεχόντων που δέχθηκαν τη ΓΣΘ, παρατήρησαν αύξηση της συνδεσιμότητας (που ενδέχεται να συνεπάγεται μεγαλύτερη επικοινωνία) μεταξύ της παρεγκεφαλίδας και του ραβδωτού σώματος και μεταξύ της παρεγκεφαλίδας και του προμετωπιαίου φλοιού.Οι μαγνητικές τομογραφίες των ατόμων που δεν έπασχαν από ΙΨΔ δεν παρουσίασαν αλλαγές. Αλλαγές δεν παρουσίασαν εξίσου και οι άνθρωποι με ΙΨΔ που περίμεναν τέσσερις εβδομάδες για τη θεραπεία τους. Οι ενδείξεις αυτές αποδεικνύουν ότι οι αλλαγές στον εγκέφαλο δεν συμβαίνουν αυθαίρετα με το πέρασμα του χρόνου.
Οι ψυχολόγοι ερευνητές της μελέτης, δήλωσαν: Αυτά τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να μεταδώσουν ένα αίσθημα ελπίδας αλλά και να ενθαρρύνουν τους ασθενείς με ΙΨΔ, καθώς τους παρέχονται ενδείξεις ότι η παροχή ΓΣΘ έχει ως αποτέλεσμα αλλαγές στον εγκέφαλο που δύνανται να μετρηθούν και που συσχετίζονται με μειωμένα συμπτώματα.
Πηγή: Mechanisms of cognitive-behavioral therapy for obsessive-compulsive disorder involve robust and extensive increases in brain network connectivity.
Απόδοση: Χρυσοβέργη Σωτηρία, Φοιτήτρια του τμήματος Ψυχολογίας ΕΚΠΑ
