psychologist-banner-2
banner2
thumb

Ψυχολόγοι ανέλυσαν 6 εκατομμύρια tweets και είδαν πώς φανερώνεται η κατάθλιψη στα social media

- Social Media
18 Απριλίου 2021

Ποια ήταν τα ευρήματα των ψυχολόγων όταν ανέλυσαν 6 εκατομμύρια tweets για την κατάθλιψη;


Μια βασική πτυχή της γνωσιακής συμπεριφοριστικής ψυχοθεραπείας είναι η πρόκληση «γνωστικών διαστρεβλώσεων», ανακριβών τρόπων σκέψεων που συχνά επηρεάζουν τα άτομα με κατάθλιψη. Τέτοιες διαστρεβλώσεις θα μπορούσαν να είναι η λήψη γρήγορων συμπερασμάτων, η καταστροφολογία, η ασπρόμαυρη σκέψη ή η αυτο-κατηγορία – και μπορούν να δημιουργήσουν έντονη απελπισία σε όσους τις βιώνουν.

Αλλά πώς εντοπίζουμε τη γνωστική διαστρέβλωση σε άτομα με κατάθλιψη, εκτός μέσω των αυτο-αναφορών; Μια καινούρια μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Nature Human Behaviour, διερευνά τις γνωστικές διαστρεβλώσεις στο διαδίκτυο, διαπιστώνοντας ότι τα άτομα με κατάθλιψη έχουν υψηλότερα επίπεδα παραμόρφωσης στη γλώσσα που χρησιμοποιούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Ψυχολόγοι από το Πανεπιστήμιο Bloomington της Ιντιάνα εξέτασαν 6 εκατομμύρια tweets από 7.349 διαφορετικούς λογαριασμούς του Twitter. Μερικοί από αυτούς είχαν δημοσιεύσει προηγουμένως ότι είχαν διαγνωσθεί με κατάθλιψη και μερικοί συλλέχθηκαν τυχαία. Οι ψυχολόγοι ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για τη συχνότητα με την οποία αυτά τα tweets περιείχαν 241 φράσεις, τις οποίες θεωρούσαν «δομικά στοιχεία» διαφόρων γνωστικών διαστρεβλώσεων που σχετίζονται με την κατάθλιψη.

Για παράδειγμα, η φράση «όλοι πιστεύουν» θεωρήθηκε μέρος της «τηλεπαθητικής» διαστρέβλωσης, στην οποία τα άτομα πιστεύουν ότι ξέρουν τι σκέφτονται οι άλλοι. Άλλες γνωστικές διαστρεβλώσεις συμπεριλαμβάνουν την καταστροφολογία, την υπεργενίκευση και την παράβλεψη θετικών εμπειριών.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα άτομα που έγραψαν tweets για τη διάγνωση της κατάθλιψης, χρησιμοποιούσαν πολύ περισσότερες φράσεις γνωστικών διαστρεβλώσεων από εκείνους της τυχαίας αναφοράς. Αυτό ίσχυε για σχεδόν όλα τα 12 είδη γνωστικών διαστρεβλώσεων, εκτός από τη μαντεία (προβλέπω ένα αρνητικό αποτέλεσμα), την τηλεπάθεια και την καταστροφολογία, οι οποίες δε διέφεραν σημαντικά μεταξύ των δύο ομάδων.


Διαβάστε σχετικά: Η γλώσσα της κατάθλιψης στα κοινωνικά δίκτυα


Τα είδη διαστρέβλωσης που ήταν πιο συνηθισμένα στην ομάδα κατάθλιψης σε σύγκριση με την ομάδα τυχαία διάλεξης ήταν η προσωποποίηση (παίρνω κάτι προσωπικά) και ο συναισθηματικός συλλογισμός (μπερδεύω το συναίσθημα με το γεγονός).

Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι η κατάθλιψη μπορεί να εντοπιστεί μέσω της γλώσσας – ειδικά διαδικτυακά, όπου οι άνθρωποι μπορεί να είναι πιο ανοιχτοί ως προς το τι σκέφτονται ή νιώθουν. Η ομάδα προτείνει, επίσης, ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν να έχουν επίδραση στον τρόπο με τον οποίο παρέχεται η γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία: ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούνται συγκεκριμένα είδη γλώσσας μπορεί να αντανακλά συγκεκριμένες γνωστικές διαστρεβλώσεις και, επομένως, να παρέχει καλύτερη εικόνα για μια στοχευμένη, σχετική θεραπεία.

Αλλά, ενώ όλα τα δεδομένα ήταν ανώνυμα, η ομάδα αναγνωρίζει ότι η συλλογή δεδομένων ψυχικής υγείας από χρήστες κοινωνικών δικτύων δημιουργεί περίπλοκα ηθικά ζητήματα: κάποιοι χρήστες εξέφρασαν έντονη ενόχληση για τη χρήση των προσωπικών τους πληροφοριών χωρίς τη συναίνεσή τους.

Η ομάδα προτείνει ότι στο μέλλον οι «αυτοματοποιημένες παρεμβάσεις» για την κατάθλιψη μπορεί να στοχεύουν άτομα που χρησιμοποιούν τέτοιου είδους γλώσσα στα κοινωνικά δίκτυα – αλλά όταν τόσα πολλά άτομα χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να εκφραστούν και να βρουν έναν χώρο και μια κοινότητα υποστήριξης, τέτοιες παρεμβάσεις μπορεί να μην είναι επιθυμητές.

Τίθενται, επίσης, ερωτήματα σχετικά με την αυτο-δημοσίευση των ατόμων με κατάθλιψη. Πρώτον, οι ψυχολόγοι δεν μπορούσαν να επαληθεύσουν τη διάγνωση. Δεύτερον, μπορεί να υπήρχαν πολλοί στην τυχαία ομάδα με αντίστοιχη διάγνωση, οι οποίοι, όμως, απλώς ποτέ δε σκέφτηκαν ή δεν ήθελαν να τη δημοσιεύσουν.

Παρόλο που χιουμοριστικά tweets είχαν αφαιρεθεί (π.χ. «Αυτό το επεισόδιο του Game of Thrones μου εξασφάλισε μία διάγνωση κατάθλιψης»), η γλώσσα ψυχικής ασθένειας συχνά υιοθετείται ή χρησιμοποιείται με υπερβολικό τρόπο – μετά από πολιτικές ήττες, για παράδειγμα. H εξέταση των λεπτομερειών της διαδικτυακής επικοινωνίας μπορεί, επίσης, να προσφέρει διαφορετικές και ενδιαφέρουσες απαντήσεις.


Sof Andr
Έρευνα: Individuals with depression express more distorted thinking on social media

Απόδοση: Ανδριανάκη Σοφία – Επιμέλεια και μετάφραση ξενόγλωσσων άρθρων
Πηγή

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Παρακολούθηση σχολίων
Ειδοποίηση για
2 Σχόλια
Νεότερο
Το πιο παλιό Περισσότεροι ψήφοι
Inline Feedbacks
Δείτε όλα τα σχόλια
Ανώνυμος
3 χρόνια πριν

Η κατάθλιψη και τα ποσοστά αυτής έχουν αυξηθεί. Η συσχέτιση των social εξυπηρετεί την αύξηση, όταν τα φίλτρα, από το τι πλασάρει ,η κάθε πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, μπερδεύουν την λογική αντίληψη. Πλέον θεωρούμε φυσιολογικό, ό,τι επαναλαμβάνεται. Το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων, το βιώνει αυτό και ειδικά οι νεότερες γενιές. Έχει εκλείψει η ανάγκη για δημιουργία, συναντάω προσωπικά, μία τάση αντιγραφής ιδεών, επηρεασμένη κυρίως από τον αριθμό των views / likes. Ειδικά στα βίντεο του you tube ,συναντάω μία κουραστική ομοιότητα. Στο άρθρο, οι ψυχολόγοι που συμμετείχαν, δεν μπορούσαν να κάνουν διάγνωση, για το αν ο χρήστης, όντως έχει κατάθλιψη, ή περνάει μία περίοδο στην οποία είναι απελπισμένος από κάτι πού τον δυσκολεύει και προβληματίζει. Πρίν λίγα χρόνια, είδα ένα άρθρο, το οποίο παρομοιαζε την κατάθλιψη, ως σύμπτωμα και όχι ώς ασθένεια, χωρίς επιστημονική έρευνα και τεκμηριωμένη. Κάτι που το βρίσκω λογικό και αναφερόταν σε αυτό το άρθρο ήταν η πρόταση: εάν έρθει στον δρόμο σου η κατάθλιψη, αγκάλιασε την, ήρθε για να σου δείξει ότι τόσα χρόνια, κάτι έκανες “λάθος “. Πώς θα ακούγεται στο άκουσμα αυτό, ένας που πάσχει από κατάθλιψη; . Δυστυχώς οι ρυθμοί της κοινωνίας, οι επιρροές από την την τηλεόραση/ social, τα δήθεν πρότυπα που προάγουν αυτά είναι ότι συνέχεια πρέπει ( αν είναι δυνατόν), να είσαι in, μέσα στην μόδα ,να ακολουθείς την μάζα, για να είσαι, είμαι, είναι αρεστός. Τραγικό αν αναλογιστω προσωπικά, τα πόσα likes, έχει ένας traper, σε σχέση με μία συνέντευξη που έμμεσα δίνει προβληματισμούς ,ιδέες, έμπνευση για να γεννηθεί μία καινούργια οπτική, σε σκέψη και πράξεις. Ένα απλό παράδειγμα είναι αυτό, αλλά γεγονός σε μία καθημερινότητα δύσκολη, από πολλές απόψεις για τους περισσότερους ανθρώπους

Ανώνυμος
3 χρόνια πριν

Το σκεπτικό μου στο σχολιασμό του παραπάνω κειμένου είναι πιο πολυ “επιστημονικής ανάλυσης” της γλώσσας και της χρήσης της έτσι οπως χρησιμοποιείται σε διαφορα πεδία. πχ της μεταγλώσσας. Εχει, θεωρώ, σχέση και με την κριτική ανάλυση λόγου που προωθείται στο σχολείο, δηλ στο πως φανερωνονται σχέσεις εξουσίας μέσα από τη χρήση/ανάλυση της γλώσσας. Γιατί και η έρευνα, ιδιαίτερα στην ιατρική, της ψυχολογίας, κτλ αποτελέι μια μορφή εξουσίας (ιδιαίτερα στο βαθμό που είναι στρατευμένη, με σκοπό το κέρδος, κοκ), πάνω μας, ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιεί μη ουδέτερους σημασιολογικά όρους, γιατί επηρεάζει ή θα επηρεάσει αύριο την καθημερινότητά μας ή μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τα κέντρα εξουσίας ποικιλοτρόπως εναντίον μερίδας ατόμων.
ή από άτομα του άμεσου κοινωνικού περιβάλλοντός μας, ακομα και ως μορφη μπουλιν. Κάπως έτσι λχ πέρασε στο καθημερινό μας λεξιλόγιο από τη μεταγλώσσα της ψυχολογίας η λέξη “τοξικός”.