Η ταινία παρουσιάζει τους αγώνες των ανθρώπων που είναι παγιδευμένοι σε ένα σώμα που δεν είναι δικό τους, ενώ παρέχει μία κατανόηση της ψυχολογίας των διεμφυλικών προσώπων.
Η επέμβαση αλλαγής φύλου είχε πρώτη φορά επιχειρηθεί στη δεκαετία του 1920, ωστόσο μόλις πριν λίγα χρόνια, μια ταινία ασχολήθηκε με το συγκεκριμένο θέμα και κρίθηκε αποδεκτή. Η ταινία Το Κορίτσι από τη Δανία, βασισμένη σε μια αληθινή ιστορία, είναι μια εξαιρετική ιστορία αγάπης, αφοσίωσης και επαναστατικής συμπεριφοράς.
Η Λίλη Έλμπε (γεννημένη ως άνδρας Αϊναρ Βέγκενερ) ήταν ζωγράφος από τη Δανία. Υποφέροντας από σωματική και ψυχολογική δυσφορία, πίστευε ότι είχε προσδιοριστεί εσφαλμένα ως άντρας. Υποβλήθηκε σε μια πρώιμη εγχείρηση επαναπροσδιορισμού φύλου το 1930, σοκάροντας την τοπική κοινωνία.
Η ταινία ξεκινά στην Κοπεγχάγη το 1926. Ο Αϊναρ είναι ένας επιτυχημένος καλλιτέχνης, παντρεμένος με τη ζωγράφο Γκέρντα. Μια μέρα, ένα μοντέλο της Γκέρντα έχει αργήσει και ζητά από τον Einar να ποζάρει αυτός στη θέση του μοντέλου, φορώντας τις μεταξωτές κάλτσες και τα λαμπερά παπούτσια μίας χορεύτριας. Αυτό πυροδοτεί μια κρίση ταυτότητας φύλου, που κορυφώνεται με τον Έιναρ να μεταμορφώνεται στη Λίλη. Μπορεί ένα ζευγάρι μεταξωτές κάλτσες να σε κάνει διεμφυλικό; Όχι.
Το περιστατικό προέρχεται από ένα από τα απομνημονεύματα που συντάχθηκε από τα ημερολόγια της Λίλη, μετά το θάνατό της. Στα απομνημονεύματα, παρουσιάζεται ως ένα μέρος μιας αλυσίδας γεγονότων παρά ως την αποφασιστική στιγμή που οδηγεί στη μεταμόρφωση του Αϊναρ στη Λίλη, παρόλο που όπως και στην ταινία, αυτή ήταν η στιγμή που έλαβε το νέο της όνομα.
Η ταινία συμπυκνώνει τις πέντε χειρουργικές επεμβάσεις στις οποίες υπεβλήθη η πραγματική Λίλη, σε δύο: μία για να αφαιρέσει τα αρσενικά μέρη του σώματός της και μία για να δημιουργήσει τα θηλυκά μέρη. Μετά την πρώτη επέμβαση, κατά την οποία η Λίλη είχε αφαιρέσει τους όρχεις της, ακυρώνεται ο γάμος της με τη Γκέρντα.
Η ταινία επεκτείνει τη σχέση τους, αφήνοντας εκτός και τους δύο επόμενους άνδρες συντρόφους τους. Στην πραγματική ζωή, η Γκέρντα είχε ήδη ξαναπαντρευτεί προτού η Λίλη υποβληθεί στην τελευταία της επέμβαση.
Το Κορίτσι από τη Δανία απεικονίζει το ταξίδι, τους αγώνες και τις διακρίσεις που οι διεμφυλικοί άνθρωποι περνούσαν στο παρελθόν αλλά και που εξακολουθούν να περνούν ακόμη και σήμερα. Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό δράμα με το οποίο ταυτίζονται τόσα πολλά άτομα από την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα.
Για τα άτομα που δεν κατανοούν τι περνούν τα διεμφυλικά άτομα, αυτή η ταινία παρουσιάζει τις δυσκολίες των ανθρώπων που είναι παγιδευμένοι σε ένα σώμα που δεν είναι δικό τους και δίνει μια καλύτερη κατανόηση του τι περνούν. Αν και ο κόσμος της ιατρικής έχει αλλάξει δραματικά από τη δεκαετία του ’90, τα πράγματα που παραμένουν ίδια είναι το συναισθηματικό και εσωτερικό ταξίδι ενός διεμφυλικού ατόμου.
Η ταινία, αν και επικεντρώνεται σε ένα διεμφυλικό άτομο, εστιάζει επίσης στο σεξισμό και στους ρόλους των φύλων που ήταν πολύ αυστηροί εκείνη την εποχή. Και οι δύο σύντροφοι ήταν ζωγράφοι, ωστόσο ο Αϊναρ ήταν πάντα στο προσκήνιο ως καλύτερος ζωγράφος, μόνο και μόνο επειδή ήταν άντρας. Η Γκέρντα αρχίζει να έχει επιτυχία μόνο όταν αρχίζει να ζωγραφίζει τη Λίλη.
Οι πολιτικές και ιατρικές απόψεις εκείνη την εποχή ήταν παράλογες, καθώς βλέπουμε στην ταινία τον Αϊναρ / Λίλη να διαγιγνώσκεται με ψυχικές ασθένειες και να υποβάλλεται σε δυσάρεστες θεραπείες, ενώ σε αυτό το χρονικό διάστημα ο Αϊναρ θα μπορούσε ακόμη και να είχε πάει στη φυλακή για την «πάθηση» του.
Το Κορίτσι από τη Δανία δεν τελειώνει με ένα χαρούμενο τέλος, επειδή πρόκειται για μια τραγική ιστορία όπου μια γυναίκα έπρεπε να θυσιάσει πολλά πράγματα για να είναι αυτή που πραγματικά ήταν. Η διάκριση απέναντι στα διεμφυλικά άτομα είναι ένα πρόβλημα που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η ταινία, αν και διαδραματίστηκε πριν από 100 χρόνια, σχετίζεται περισσότερο με τα σημερινά ζητήματα από ό, τι άλλες ταινίες που κυκλοφορούν τώρα.
Η ταινία αντιπροσωπεύει την ευαισθητοποίηση και την κατανόηση για τα διεμφυλικά άτομα, απεικονίζοντας μια θετική εικόνα του πόσο γενναίος είναι όποιος έχει περάσει από αυτήν τη διαδικασία, και ελπίζει να κάνει τη διαφορά στις απόψεις των ανθρώπων για τη διεμφυλική κοινότητα.