Eίναι οι ψυχιατρικές διαταραχές όντως ασθένειες ή μήπως είναι διαφορετικές καταστάσεις ανάπτυξης του εγκεφάλου, οι οποίες σε συγκεκριμένα περιβαλλοντικά πλαίσια εκδηλώνουν τις δυσκολίες τους διαφορετικά, βάσει της ανάπτυξης και της εμπειρίας τους;
Μια πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Dialogues in Clinical Neuroscience & Mental Health, αναδεικνύει και άλλες διαστάσεις της ψύχωσης, συνδέοντάς τη με δυσλειτουργία στο ανοσοποιητικό σύστημα. Επιδημιολογικές μελέτες έχουν επιβεβαιώσει τη σχέση μεταξύ ψυχωτικών και αυτοάνοσων ασθενειών.
Διαφαίνεται ερευνητικά ότι πολλές απομυελινωτικές παθήσεις προκαλούν φθορά σε κοινούς νευρώνες με τη σχιζοφρένεια, όπως η μυελίνη. Με βάση τη σύγκριση της κλινικής εικόνας και της φυσιοπαθολογίας μεταξύ ανοσολογικών διαταραχών και της ψύχωσης, οι ερευνητές πλέον κάνουν λόγο για τους πολλαπλούς αιτιολογικούς παράγοντες της σχιζοφρένειας, μελετώντας το ρόλο της δυσλειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος στην εκδήλωσή της.
Βιβλιογραφικά προκύπτει ότι το ποσοστό συννοσηρότητας ανάμεσα στην πολλαπλή σκλήρυνση και τις ψυχωσικές ή συναισθηματικές διαταραχές είναι υψηλό. Ωστόσο, υπάρχουν διαφορές στη συμπτωματολογία. Η πολλαπλή σκλήρυνση εκδηλώνεται συχνότερα σε γυναίκες, σε αντίθεση με τη σχιζοφρένεια που είναι εξίσου συνήθης και στα δύο φύλα. Επίσης, σε όλους τους ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση υπάρχει διαταραχή σε συγκεκριμένους νευρώνες που μεταφέρουν πληροφορίες, ενώ στους ασθενείς με σχιζοφρένεια αυτή η διαταραχή συναντάται μόνο σε μια υποομάδα αυτών, όπου αντισώματα κατευθύνονται εναντίον των υποδοχέων NMDA.
Όσον αφορά στους γενετικούς παράγοντες, οι ασθενείς με διαταραχή σε ένα συγκεκριμένο χρωμόσωμα, (22q11DS) έχουν 30% μεγαλύτερο κίνδυνο για την εμφάνιση ψύχωσης. Παράλληλα, έχουν βρεθεί αυτοαντισώματα εναντίον του κεντρικού νευρικού συστήματος σε ασθενείς με ψύχωση, ενώ ο η ύπαρξη anti-NMDAR υποδοχέων συνδέεται άμεσα με την εκδήλωση ψυχωτικών συμπτωμάτων.
Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες είναι υψίστης σημασίας για την εκδήλωση ανοσολογικών διαταραχών. Ήδη από τη διάρκεια της εγκυμοσύνης η μόλυνση από μικρόβια όπως το τοξόπλασμα, συνδέεται με την αύξηση των πιθανοτήτων εκδήλωσης σχιζοφρένειας. Σύγχρονες έρευνες αποδεικνύουν ότι η διαταραχή της νευρωνικής σύνδεσης μεταξύ διαφορετικών περιοχών του εγκεφάλου, και όχι οι αλλοιώσεις που περιορίζονται σε ένα συγκεκριμένο κέντρο του εγκεφάλου, είναι υπεύθυνη για τα κλινικά συμπτώματα και τις γνωστικές δυσλειτουργίες που παρατηρούνται στην ψύχωση. Επιπρόσθετα, σε ασθενείς με ψύχωση αναδεικνύεται η μη ρυθμισμένη ανοσοαπόκριση και συγκεκριμένα η τάση των αντισωμάτων να στρέφονται ενάντια του νευρικού συστήματος.
Προκύπτει, λοιπόν το ερώτημα του κατά πόσο οι ψυχιατρικές διαταραχές είναι όντως ασθένειες, ή διαφορετικές καταστάσεις ανάπτυξης του εγκεφάλου, οι οποίες σε συγκεκριμένα περιβαλλοντικά πλαίσια εκδηλώνουν τις δυσκολίες τους διαφορετικά, βάσει της ανάπτυξης και της εμπειρίας τους. Επανεξετάζοντας την ψύχωση μέσα από αυτό το πρίσμα, φαίνεται ότι το περιγραφόμενο σύνδρομο δυσκινησίας στην ψύχωση αναδεικνύει το ότι είναι αποτέλεσμα ανοσολογικής διαταραχής, η οποία αποτελεί μια εξελικτική και δια βίου ανοσολογική δυσλειτουργία.
Πηγή: Is psychosis, at least in part, an immune-related dysmyelination disease?
Απόδοση: Γλυκερία Αποστολοπούλου, Ψυχολόγος
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
