Οι εφηβικές ψυχωσικές εμπειρίες συνδέονται με την ατμοσφαιρική ρύπανση

ΨNowTeam

Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας!

Νέα έρευνα από το Βασιλικό Κολέγιο του Λονδίνου δείχνει τη συσχέτιση μεταξύ της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και των ψυχωσικών εμπειριών στην εφηβεία.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό JAMA Psychiatry, παρέχει μια πιθανή εξήγηση γιατί η ανατροφή σε πόλεις αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση ψύχωσης. Αυτή είναι η πρώτη φορά που οι ερευνητές συνδέουν την γεωγραφική ατμοσφαιρική ρύπανση με δεδομένα από ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα νέων στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι ψυχωσικές εμπειρίες, όπως το άκουσμα φωνών και η έντονη παράνοια, είναι οι λιγότερο ακραίες μορφές συμπτωμάτων που αντιμετωπίζουν τα άτομα με ψυχωσικές διαταραχές όπως η σχιζοφρένεια. Ενώ οι ψυχωσικές εμπειρίες είναι πιο συχνές στην εφηβεία από ό,τι στην ενηλικίωση, οι νέοι που αναφέρουν ότι βιώνουν ψυχωσικές εμπειρίες είναι πιθανότερο να αναπτύξουν ψυχωσικές διαταραχές, καθώς και άλλα προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως και να προβούν σε απόπειρες αυτοκτονίας.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ψυχωσικές εμπειρίες ήταν ιδιαίτερα συχνές σε εφήβους με υψηλότερη έκθεση στο διοξείδιο του αζώτου (NO₂), σε πρωτοξείδια του αζώτου (NOx) και σε πολύ μικρά αιωρούμενα σωματίδια της ύλης (PM2,5), ακόμη και μετά την έρευνα γνωστών παραγόντων κινδύνου για την εμφάνιση ψύχωσης. Τα πρωτοξείδια του αζώτου και τα αιωρούμενα σωματίδια της ύλης ευθύνονται κατά 60% για τη συσχέτιση μεταξύ της διαβίωσης σε αστικό περιβάλλον και των ψυχωσικών εμπειριών σε εφήβους.

Η επικεφαλής συγγραφέας Dr. Joanne Newbury, από το Ινστιτούτο Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας & Νευροεπιστήμης (IoPPN) στη Μεγάλη Βρετανία, λέει: Διαπιστώσαμε ότι οι ψυχωτικές εμπειρίες ήταν πιο συχνές σε εφήβους που ζουν σε αστικές περιοχές. Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να οφείλεται για τη σύνδεση μεταξύ της διαβίωσης σε πόλεις και της εμφάνισης ψυχωσικών εμπειριών.

Οι ερευνητές προσθέτουν: Οι ψυχωσικές διαταραχές είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν και προκαλούν ένα τεράστιο πρόβλημα στα άτομα που τις εμφανίζουν, στις οικογένειες τους, στα συστήματα υγείας και στην κοινωνία γενικότερα. Μέσω της βελτίωσης της κατανόησής μας για το τι οδηγεί σε ψυχωσικές εμπειρίες στην εφηβεία, μπορούμε να προσπαθήσουμε να τις αντιμετωπίσουμε έγκαιρα και να αποτρέψουμε την ανάπτυξη ψυχωσικών διαταραχών και άλλων σοβαρών προβλημάτων ψυχικής υγείας.

Η έρευνα χρησιμοποίησε δεδομένα από τη μελέτη E-Risk, που χρηματοδοτήθηκε από το Συμβούλιο Ιατρικής Έρευνας στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην οποία συμμετείχαν 2.232 παιδιά που γεννήθηκαν στην Αγγλία και την Ουαλία. Νέοι ηλικίας 18 ετών αξιολογήθηκαν για τυχόν ψυχωσικές εμπειρίες μέσω ιδιωτικών συνεντεύξεων, απαντώντας σε ερωτήσεις όπως ακούς φωνές που οι άλλοι δεν ακούν; και έχεις σκεφτεί ποτέ ότι σε παρακολουθούν ή σε κατασκοπεύουν;.

Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν σχετικά με τις ψυχωσικές εμπειρίες συνδέθηκαν με ωριαίες εκτιμήσεις ατμοσφαιρικής ρύπανσης σε σημεία πλέγματος 20 x 20 μέτρων σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο, που χρηματοδοτήθηκαν με επιχορήγηση από το Συμβούλιο Έρευνας Φυσικού Περιβάλλοντος, το Συμβούλιο Ιατρικών Ερευνών και την Υπηρεσία Επιστημόνων. Συνδυάζοντας τις διευθύνσεις των σπιτιών τους με δύο πρόσθετες τοποθεσίες όπου οι νέοι περνούσαν σημαντικό χρόνο στην ηλικία των 17 ετών, οι ερευνητές μπόρεσαν να μοντελοποιήσουν με ακρίβεια την έκθεσή τους στην ατμοσφαιρική ρύπανση μέσα σε ένα χρόνο.

Ο Frank Kelly, Καθηγητής Περιβαλλοντικής Υγείας στο Βασιλικό Κολέγιο του Λονδίνου είπε: Τα παιδιά και οι νέοι είναι πιο ευάλωτοι στις επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην υγεία λόγω της νεανικότητας του εγκεφάλου και του αναπνευστικού τους συστήματος. Δεδομένου ότι το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει σε πόλεις μέχρι το 2050, η αποκάλυψη των μηχανισμών που συνδέουν τη ζωή στο αστικό περιβάλλον με την εμφάνιση ψύχωσης θα πρέπει να αποτελεί επείγουσα προτεραιότητα των συστημάτων υγείας.

Οι ερευνητές αναφέρουν ότι χρειάζεται να γίνουν επιπλέον μελέτες για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους που να εντοπίζουν τη συσχέτιση μεταξύ της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και των ψυχωσικών εμπειριών. Χρειάζεται επίσης να μελετηθεί εάν υπάρχουν βιολογικοί μηχανισμοί που να συνδέουν την ατμοσφαιρική ρύπανση με τις ψυχωσικές εμπειρίες των εφήβων καθώς και να αποκλειστούν ενδεχόμενοι συγχυτικοί παράγοντες όπως η ηχορύπανση.