Πόσες φορές έχουμε αναλογιστεί αν είμαστε ευτυχισμένοι; Πόσες φορές έχουμε κάνει ένα βήμα πίσω και έχουμε αφιερώσει την προσοχή μας στο να κατανοήσουμε τον τρόπο που ζούμε και σχετιζόμαστε, τον τρόπο που περνάμε την καθημερινότητά μας; Άραγε υπάρχει αυτό που ονομάζουμε ευτυχία και αν ναι είναι μία έννοια αντικειμενική ή αφορά τον καθένας μας ξεχωριστά; Τι σημαίνει τελικά ευτυχία;
Από την στιγμή που δημιουργήθηκαν οι ανθρώπινες κοινωνίες η έννοια ευτυχία απασχόλησε τον νου μας. Πολλές θεωρίες και ερμηνείες γύρω από εκείνη άρχισαν να παίρνουν ζωή. Αρχικά επικράτησε η άποψη πως οι άνθρωποι και οι κοινωνίες διαμορφώθηκαν σύμφωνα με τη θεϊκή βούληση καθώς το ανθρώπινο είδος εξορίστηκε από τον Παράδεισο και έμεινε καταδικασμένο να περιμένει μια πολλά υποσχόμενη ευτυχία στη μεταθανάτια ζωή, για όσους είναι εκλεκτοί να διαβούν τις πύλες του Παραδείσου.
Επομένως οι ανθρώπινες κοινωνίες δεν μπορούν και δεν πρέπει να αλλάξουν μορφή. Όμως με την άφιξη του Διαφωτισμού και την άνθηση των σκεπτόμενων πνευμάτων της εποχής η άποψη αυτή ξεκίνησε να αναθεωρείται με αποτέλεσμα αυτά τα «ανθρώπινα συμβόλαια» με τη θεϊκή υπόσταση να τίθενται υπό αλλαγές σύμφωνα με τις επιταγές των εκάστοτε κοινωνικών αναγκών, με την ανάγκη για επιστημονική έρευνα να κατέχει σημαντική θέση στις προτεραιότητες της εποχής.
Σήμερα ο όρος ευτυχία έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον στους τομείς της έρευνας και της ψυχολογίας. Ήδη από το 1940 ξεκίνησε το ερευνητικό έργο προσανατολισμένο στη γνώμη του κοινού περί του τι σημαίνει ευτυχία. Περαιτέρω διερεύνηση της ευτυχίας σχετίστηκε με έννοιες όπως η οικογενειακή ζωή, η εργασία, η ψυχική υγεία, το αίσθημα του απολαμβάνειν μέση στη ζωή περί το 1950 και 1960.
Νέες έννοιες ήρθαν στο προσκήνιο της ψυχολογίας όπως η Θετική Ψυχολογία που πάει ένα βήμα παρακάτω από την ψυχική ασθένεια και εστιάζει το ενδιαφέρον σε τομείς όπως η ευτυχία, η αυτονομία, η αποδοχή του εαυτού, η αυτοσυμπόνοια, το άνοιγμα στις δυνατότητες και δεξιότητες του καθενός μας.
Διαβάστε σχετικά: Τελικά πόσο ευτυχισμένοι είμαστε;
Τι σημαίνει όμως τελικά το να είναι κανείς ευτυχισμένος; Σχετίζεται με τις επιλογές μας και με το κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο που έχουμε μεγαλώσει ή μήπως είναι κάτι τυχαίο;
Σε πρόσφατη έρευνα 521 Αμερικανοί και Κορεάτες συμμετέχοντες, συνδυασμός δηλαδή του Δυτικού και Ανατολικού τρόπου ζωής, ερωτήθηκαν ποιες τρεις λέξεις έρχονται στο μυαλό τους όταν ακούν τη λέξη ευτυχία.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα το μεγαλύτερο ποσοστό στις απαντήσεις των Κορεάτων κατείχε η λέξη «οικογένεια», καθώς η ανατολικότροπη κουλτούρα εστιάζει περισσότερο στις σχέσεις με τους άλλους, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό στις απαντήσεις των Αμερικανών κατείχε η λέξη «χαμόγελο», καθώς στον Δυτικό κόσμο δίνεται περισσότερη βάση στον ατομικιστικό τρόπο ζωής.
Το πιο ενδιαφέρον εύρημα όμως ήταν άλλο. Φάνηκε πως είτε ζώντας μέσα σε ένα πλαίσιο κολεκτιβισμού είτε ζώντας μέσα σε ένα πλαίσιο ατομικισμού οι άνθρωποι που συσχέτιζαν την ευτυχία με την έννοια του σχετίζεσθαι, της κοινωνικής επαφής και συσχέτισης δηλαδή, ένιωθαν τελικά περισσότερο ευτυχισμένοι.
Η απάντηση λοιπόν φαίνεται να βρίσκεται στις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους, εκεί κρύβεται η πολυπόθητη ευτυχία. Πόσο εύκολο είναι όμως να βρούμε την ισορροπία ανάμεσα σε οικογένεια, εργασία, υποχρεώσεις, ενδιαφέροντα, προσωπικό χρόνο και πάει λέγοντας;
Η λέξη που μου έρχεται είναι Αφύπνιση. Τι θα γινόταν αν σταματούσες να συμβιβάζεσαι στο να ζεις μία ζωή μισή και μέτρια δίνοντας χώρο μόνο στην απόκτηση υλικών αγαθών, αμελώντας την φροντίδα του εαυτού σου και των ανθρώπων γύρω σου; Τι θα γινόταν αν σταματούσες να βρίσκεις καθημερινά δικαιολογίες να αναβάλλεις όσα θες αλλά φοβάσαι και δεν τολμάς να κάνεις; Τι θα γινόταν αν στις προτεραιότητες σου έβαζες την ψυχική και σωματική σου υγεία και τον ποιοτικό χρόνο με δικούς σου ανθρώπους;
Πως θα γίνει αυτό θα με ρωτήσεις σε μια κοινωνία που ενθαρρύνει το να ζεις για να δουλεύεις, να πληρώνεις λογαριασμούς και να είσαι σωστός πολίτης. Σύμφωνοι, και αυτά μέρος της διαδικασίας είναι όμως απάντησε μου εσύ στο εξής:
Αν μέσα σου δεν αισθάνεσαι ευτυχισμένος, αν νιώθεις μοναξιά και έχεις αποκοπεί από τους ανθρώπους γύρω σου, αν ξυπνάς και αντί να θες να αδράξεις τη μέρα περνάς τουλάχιστον 8 ώρες σε μια δουλειά που ίσα που ανέχεσαι και αδημονείς να περάσει ο χρόνος να κλειστείς πάλι στο καβούκι σου τότε ζεις πραγματικά ή απλά υπάρχεις;
Η ευτυχία είναι προσωπική υπόθεση και επιλογή τους καθενός για αυτό βρες αυτά που αγαπάς, μοιράσου τα με ανθρώπους που μαζί τους νιώθεις ο εαυτός σου και επίτρεψε στον εαυτό σου να είναι ευτυχισμένος στο σήμερα, στο τώρα.
Βιβλιογραφία:
- Shin J.E, Suh E.M, Eom K., Kim Heejung S. (2018) What does “happiness” prompt your mind? Culture, word choice and experienced happiness. Singapore Management University
- Veenhoven, R. (2018) Co-development of happiness Research: Addition to ‘Fifty Years After the Social Indicator Movement’. Διαθέσιμο στον διαδικτυακό ιστότοπο https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5816120/
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
