Αν έχετε φίλους που αγχώνονται, δώστε βάση στο παρακάτω κείμενο για να τους βοηθήσετε.
Εάν είστε φίλος με κάποιον που έχει άγχος, είναι πολύ πιθανό να έχετε ζήσει κάποιες αγχογόνες, περίπλοκες ή απλώς ενοχλητικές καταστάσεις σε αυτή τη σχέση.
Τα αναπάντητα μηνύματα και οιαρνητικές απαντήσεις σε προσκλήσεις, ίσως να είναι τυπικά περιστατικά σε τέτοιου είδους φιλίες, αλλά υπάρχει ορισμένα πράγματα που χρειάζεται να γνωρίζετε:
1. Οτιδήποτε τους προκαλεί άγχος, μπορεί να φαίνεται σε εσένα παράλογο, αλλά γι’ αυτούς είναι πολύ αληθινό.
2. Το να νιώθετε άγχος, μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε στιγμή και όταν οι φίλοι σας το νιώθουν χρειάζονται μόνο ένα πράγμα από εσάς: υποστήριξη.
3. Δε σας στήνουν. Είναι δύσκολο γι’αυτούς να κάνουν σχέδια, ακόμα και το να μιλούν στο τηλέφωνο είναι δύσκολο μερικές φορές. Δε σημαίνει ότι δε θέλουν να περάσουν χρόνο μαζί σας ή να σας μιλήσουν, απλώς δε μπορούν.
4. Να είστε υπομονετικοί μαζί τους, το άγχος δε μοιάζει πάντα με κρίση πανικού. Κάποιες φορές εμφανίζεται με τη μορφή θυμού, ή μοιάζει με μεγάλη αναστάτωση ή ενόχληση.
5. Μην το παίρνετε προσωπικά αν όντως δείξουν θυμό ή αναστάτωση – δεν αφορά εσάς.
6. Ακόμα και όταν τα πράγματα είναι θαυμάσια, υπάρχει αυτό το άγχος και ο φόβος ότι κάτι απαίσιο περιμένει στη γωνία. Η ευτυχία στην καλύτερη περίπτωση, κρατάει λίγο.
7. Όταν είναι ήρεμοι, δεν είναι πάντα επειδή είναι λυπημένοι, κουρασμένοι ή βαριούνται. Υπάρχουν τόσες σκέψεις στο μυαλό τους που είναι δύσκολο να κρατούν επαφή με όλα όσα συμβαίνουν γύρω τους.
8. Το άγχος δεν έχει πάντα μια εξήγηση. Κάποιες φορές, ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν γιατί νιώθουν αγχωμένοι.
9. Λυπούνται για όλες τις προσκλήσεις που έχουν απορρίψει, για την παράλογη συμπεριφορά και τα πράγματα που έχουν πει όταν ένιωθαν φορτισμένοι ή τρομαγμένοι. Λυπούνται που το άγχος τους, πληγώνει τελικά και εσάς.
10. Ακόμα και αν φαίνονται πάντα απομονωμένοι, μην τα παρατάτε. Χρειάζεται να ξέρουν ότι ακόμα τους νοιάζεστε και θέλετε να τους δείτε. Συνεχίστε να τους προσκαλείτε, είναι σημαντικό και μόνο που τους το ζητάτε.
11. Το άγχος τους κάνει να εξετάζουν τα πάντα, όλη την ώρα. Αυτό μπορεί να είναι εξοντωτικό.
12. Δε θέλουν να προσπαθήσετε να «φτιάξετε» το πρόβλημα του άγχους. Αντίθετα, προσπαθήστε να τους αποδεχθείτε όπως είναι.
13. Το άγχος δεν είναι πάντα προφανές. Υπάρχουν φορές, που αν δε σας το πουν, ούτε που θα καταλαβαίνατε ότι βιώνουν άγχος.
14. Εάν δε νιώθουν άνετα να κάνουν κάτι, άφηστε το. Το να πιέζετε ένα ζήτημα, κάνει το άγχος χειρότερο. Χαμογελάστε και προχωρήστε παρακάτω.
15. Η κοινωνική αλληλεπίδραση είναι δύσκολη για κάποιους ανθρώπους με άγχος. Μην υποθέσετε ότι οι επαναλαμβανόμενες ακυρώσεις τους στα σχέδια σας είναι με οποιοδήποτε τρόπο ένδειξη ότι δεν είναι φιλικοί ή βαριούνται. Όταν τους χρειαστείτε πραγματικά, θα είναι πάντα εκεί για εσάς.
16. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζονται να ακούσουν είναι «απλώς ξεπέρασε το», ή «α, σκέφτεσαι χαζομάρες».
17. Συνεχίστε να τους προσκαλείτε να βγουν έξω και να κάνουν πράγματα μαζί σας. Το άγχος δεν είναι κάθε μέρα το ίδιο, κάποιες μέρες είναι καλύτερες από τις άλλες. Μπορεί να έρθει η στιγμή που η απάντηση τους θα σας εκπλήξει.
18. Όταν σας λένε ότι έχουν φτάσει στα όρια τους και δε μπορούν άλλο, πραγματικά το εννοούν. Σεβαστείτε το και δώστε τους χώρο να ανασάνουν.
19. Όταν σας λένε ότι δε μπορούν να κάνουν κάτι, νιώθουν περισσότερο απογοήτευση από εσάς.
20. Κάποιες φορές χρειάζονται να είναι μόνοι. Το άγχος δεν είναι εύκολο να το αποδιώξουν με το να «κάνουν κάτι διασκεδαστικό» και δε μπορείτε να απαλλαγείτε από αυτό χρησιμοποιώντας τις ίδιες μεθόδους με κάποιον που έχει πρόσφατα χωρίσει ή απολυθεί. Δεν είναι θυμωμένοι ή αναστατωμένοι, απλώς χρειάζονται να χαλαρώσουν.
21. Όταν θέλουν να σας μιλήσουν, θα επανεξετάσουν κάθε λέξη: το πλαίσιο, τη γραμματική, τα υπονοούμενα. Και ίσως συνεχίσουν να ασχολούνται υπερβολικά με όλες τις συζητήσεις για χρόνια.
22. Χρειάζεται να γνωρίζουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι το άγχος τους. Είναι μοναδικά άτομα, που το μόνο που θέλουν είναι αυτό που θέλουμε όλοι.. να μας αγαπούν άνευ όρων..
Πηγή : Τhe Emotion Machine
Απόδοση: Ελένη Ψαθάκη
Επιμέλεια: Psychologynow.gr
