Ο Άκερμαν ενσωμάτωσε ιδέες τόσο από την παραδοσιακή ψυχοδυναμική θεραπεία, όσο και από τη θεραπεία οικογενειακών συστημάτων στην πρακτική του, τονίζοντας ότι η οικογένεια είναι μια κοινωνική μονάδα. Υποστήριξε, ότι η οικογένεια, ακριβώς όπως το άτομο, περνά από αναπτυξιακά στάδια και τον γοήτευαν ιδιαίτερα οι οικογενειακοί δεσμοί των γενεών και ο ρόλος που το συναίσθημα διαδραματίζει μέσα στην οικογενειακή μονάδα.
Ο Νάθαν Άκερμαν γεννήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1908, στη Ρωσία. Όταν ήταν μόνο τεσσάρων ετών, η οικογένειά του μετακόμισε στην Αμερική. Ο Άκερμαν γράφτηκε στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα στη Νέα Υόρκη και φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια. Έλαβε το πτυχίο του το 1929 και τέσσερα χρόνια αργότερα το πτυχίο ιατρικής από το Κολούμπια. Έκανε την πρακτική του εξάσκηση τόσο στο Μοντεφιόρε νοσοκομείο στο Μπρονξ, Νέα Υόρκη, όσο και στην κλινική Μένινγκερ στην Τοπέκα, Κάνσας.
Επαγγελματική ζωή
Το 1935, ο Άκερμαν αποδέχτηκε μια θέση στην κλινική Μένινγκερ. Σε δύο μόλις χρόνια, ο Άκερμαν εξελίχθηκε σε επικεφαλή ψυχίατρο της κλινικής. Ήταν επίσης μέλος διαφόρων άλλων επαγγελματικών οργανώσεων στη Νέα Υόρκη. Εργάσθηκε με τον Ερυθρό Σταυρό κατά τη διάρκεια του πολέμου και όταν τελείωσε ο πόλεμος, προσκλήθηκε να ενταχθεί το προσωπικό του Πανεπιστημίου της Κολούμπια ως καθηγητής της ψυχιατρικής. Όλο αυτό το διάστημα, ο Άκερμαν παρέμεινε ενεργός ως επισκέπτης καθηγητής σε άλλα κολλέγια ανά τη χώρα. Του ζητήθηκε επίσης να εργασθεί σε μια ειδική αντιπροσωπεία για τα παιδιά σε μια διάσκεψη του Λευκού Οίκου.
Συμβολή στην ψυχολογία
Ο Άκερμαν θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους στην ψυχολογία της οικογένειας. Εκπαιδεύτηκε αρχικά ως κλασικός ψυχαναλυτής και ερεύνησε τις ψυχοσεξουαλικές φάσεις της ανάπτυξης, με ιδιαίτερη έμφαση στο πώς οι φάσεις αυτές επηρεάζουν την ανάπτυξη της προσωπικότητας και του χαρακτήρα. Αργότερα ενδιαφέρθηκε για την ενσωμάτωση ψυχοδυναμικών ιδεών στο πλαίσιο μιας ομάδας θεραπείας και άρχισε να υποστηρίζει το ρόλο της οικογένειας στη θεραπεία, μετά από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο να φέρει τη θεωρία της οικογενειακής θεραπείας στην επικρατούσα τάση, όταν ξεκίνησε μια δημόσια συζήτηση σχετικά με την οικογενειακή θεραπεία σε μία συνεδρίαση της Αμερικανικής Ένωσης Ορθοψυχιατρικής. Όπως άλλοι ψυχιάτροι της εποχής του, θεωρητικολόγησε, ότι η ψυχολογική ευημερία του ατόμου ήταν άμεσο αποτέλεσμα και σχετιζόταν με την κατάσταση της οικογένειας. Πίστευε ακράδαντα, ότι ένας πελάτης εξυπηρετούνταν καλύτερα αν ολόκληρη η οικογένεια έκανε θεραπεία. Ο Άκερμαν πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της σταδιοδρομίας του υποστηρίζοντας την ανάγκη για την προαγωγή και την αποδοχή της οικογενειακής θεραπείας.
Ο Άκερμαν ενσωμάτωσε ιδέες τόσο από την παραδοσιακή ψυχοδυναμική θεραπεία, όσο και από τη θεραπεία οικογενειακών συστημάτων στην πρακτική του, τονίζοντας ότι η οικογένεια είναι μια κοινωνική μονάδα. Υποστήριξε, ότι η οικογένεια, ακριβώς όπως το άτομο, περνά από αναπτυξιακά στάδια και τον γοήτευαν ιδιαίτερα οι οικογενειακοί δεσμοί των γενεών και ο ρόλος που το συναίσθημα διαδραματίζει μέσα στην οικογενειακή μονάδα.
Το 1938, ο Άκερμαν εξέδωσε δύο βιβλία που δημοσίευσαν τις απόψεις του για την οικογενειακή θεωρία. Τα βιβλία του «Οικογενειακή Διάγνωση: Μια προσέγγιση του παιδιού προσχολικής ηλικίας» και «Η Ενότητα της Οικογένειας» ήταν μεταξύ πολλών (βιβλίων), που ο Άκερμαν δημοσίευσε κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης σταδιοδρομίας του. Μαζί με τον συνάδελφό του Ντον Τζάκσον, ο Άκερμαν δημιούργησε το επαγγελματικό περιοδικό, «Οικογενειακή Μέθοδος». Μέχρι σήμερα, το περιοδικό αυτό θεωρείται ως μία από τις κύριες πηγές στον τομέα της οικογενειακής ψυχικής υγείας και της θεραπείας της οικογένειας. Εκτός από το θέμα της ψυχολογίας, ο Άκερμαν έγραψε για τις εβραϊκές ανησυχίες και τον αντισημιτισμό.
Ο Άκερμαν ίδρυσε το 1960 το Ινστιτούτο Άκερμαν για την οικογένεια. Το κέντρο εξακολουθεί να υπάρχει και σχεδιάστηκε για να προσφέρει εκπαίδευση και πόρους για την ψυχική υγεία των οικογενειών. Η έρευνα του κέντρου έχει επεκταθεί σε σημαντικό βαθμό σε μελέτη σχεδόν όλων των τομέων της οικογενειακής δυναμικής, με ιδιαίτερη έμφαση στους τρόπους που οι κοινωνικές αλλαγές επηρεάζουν την δυναμική της οικογένειας. Ο Άκερμαν υπηρέτησε στο Διοικητικό Συμβούλιο πολλών οργανισμών και κράτησε τον τίτλο του Προέδρου του Συλλόγου της Ψυχαναλυτικής Ιατρικής για μια περίοδο. Αναγνωρίστηκε για τα πολλά επιτεύγματά του με το βραβείο Wilfred Hulse και το βραβείο Rudolph Meyer.
Βιβλία του Νάθαν Άκερμαν
• The Psychodynamics of Family Life (1958)
• Treating the Troubled Family (1966)
• Family Process (1970)
Πηγή: goodtherapy.org
