Το “Holy Motors” είναι από τις πιο περίεργες και πιο ιδιαίτερες ταινίες που μπορεί να παρακολουθήσει ο θεατής.
Προβαίνοντας σε μία κατάθεση σχετικά με την υποκριτική και την ψηφιοποίηση του κόσμου, στην ταινία του Leos Carax, πρωταγωνιστεί ο Denis Lavant ως ένας άνθρωπος που ταξιδεύει από το Παρίσι σε μια λευκή λιμουζίνα που οδηγείται από Edith Scob. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, σταματάει σε διάφορα ραντεβού στα οποία ο ίδιος υιοθετεί ένα εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα με πλήρη μακιγιάζ, ιδιομορφίες και ομιλία. Καθ ‘όλη τη διάρκεια της ημέρας γίνεται ένας ζητιάνος γυναίκα, καλλιτέχνης καταγραφής σκηνών, δολοφόνος, απογοητευμένος πατέρας καθώς και πολλά άλλα.
Το μήνυμα της ταινίας είναι ανοικτό για ερμηνεία και αφήνει τον θεατή να το δει από τη δική του οπτική. Κάθε ένας θα την αντιμετωπίσει διαφορετικά. Κρύβει πολλά κρυφά μηνύματα, τα οποία χρειάζεται να ανακαλύψει ο θεατής αν κοιτάξει με συστημική ματιά, αφήνοντας το προφανές του “περίεργου” της ταινίας παράμερα. Το Holy Motors είναι μια συναρπαστική, υπόγεια κωμική και “παρανοϊκή” ταινία που για όλα αυτά αξίζει να την παρακολουθήσει κανείς.
Είναι σαν μία σάτιρα σχετικά με τη φύση της ηθοποιίας και το πώς αυτές τις μέρες με τις τόσες φωτογραφικές μηχανές και τις κάμερες CCTV, νιώθουμε ότι είναι σαν να παίζουμε σε ένα έργο με κάποιους να παρακολουθούν. Επίσης θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως μία έκφραση διαφορετικών συμπεριφοριστικών πλευρών του εαυτού μας όταν καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε διαφορετικούς ανθρώπους. Γνωρίζω ότι είμαι ένας εντελώς διαφορετικός άνθρωπος με την οικογένειά μου, διαφορετικός στο χώρο εργασίας μου και διαφορετικός με τους φίλους μου. Φαίνεται πιθανό ότι η ταινία προσπαθεί να μιλήσει για μια ποικιλία θεμάτων και θεμάτων και ίσως και άλλοι άνθρωποι θα διακρίνουν διαφορετικές πλευρές του παράξενου κόσμου που δημιουργεί. Αυτός και η ηθοποιία του Lavant είναι οι δύο μεγάλες δυνάμεις της ταινίας.
Η πιο σημαντική συνομιλία λαμβάνει χώρα μεταξύ Μ. Όσκαρ και της «κόρης του, η οποία ίσως αποκαλύπτει μια άλλη πιθανή ερμηνεία, ενδεχομένως το γενικό μήνυμα του “Holy Motors”. Η σκηνή: Η κόρη του νιώθει ντροπή για τον εαυτό της γιατί δεν χόρεψε σε ένα πάρτι. Νιώθοντας αμηχανία από αυτό, δεν λέει στον πατέρα την αλήθεια. Συνεπώς εκείνος, έπρεπε να την τιμωρήσει. Η τιμωρία του Oscar είναι ότι το κορίτσι πρέπει να είναι ο εαυτός της και να είναι ευτυχισμένη με αυτό, κάτι που φαινομενικά δεν μπορούσε να διαχειριστεί. Κάτι που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε όλοι μας και δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια.
Σκηνοθεσία: Leos Carax
Πρωταγωνιστές: Denis Lavant, Edith Scob
