Ο Jung πίστευε ότι η δημιουργία του συμβόλου ήταν το κλειδί για την κατανόηση της ανθρώπινης φύσης.
Το Σύμβολο, όπως ορίζεται από τον Jung, είναι η καλύτερη δυνατή έκφραση για κάτι ουσιαστικά άγνωστο. Ήθελε να εξερευνήσει την ομοιότητα των συμβόλων που υπάρχουν στις διάφορες θρησκείες, στα μυθολογικά και μαγικά συστήματα που εμφανίζονται σε πολλούς πολιτισμούς και χρονικές περιόδους.
Για να ληφθούν υπόψη αυτά τα παρόμοια σύμβολα που εμφανίζονται σε διαφορετικούς πολιτισμούς και χρονικές περιόδους, πρότεινε την ύπαρξη δύο επιπέδων του ασυνείδητου ψυχισμού. Το πρώτο από τα δύο επίπεδα ήταν το προσωπικό ασυνείδητο. Αυτό περιλαμβάνει ό,τι έχει αποκομίσει το άτομο στην ζωή του/της, αλλά που έχει ξεχαστεί ή καταπιεστεί. Το δεύτερο επίπεδο είναι το συλλογικό ασυνείδητο το οποίο περιλαμβάνει μνημονικά ίχνη τα οποία είναι κοινά για όλη την ανθρωπότητα. Αυτές οι εμπειρίες δημιουργούν τα αρχέτυπα. Τα αρχέτυπα είναι έμφυτες προδιαθέσεις της εμπειρίας και συμβολίζουν συγκεκριμένες περιπτώσεις με ένα ξεχωριστό τρόπο. Υπάρχουν πολλά αρχέτυπα, όπως ή ύπαρξη γονέων, η εύρεση συντρόφου, η απόκτηση παιδιών και η αντιμετώπιση του θανάτου. Πολύ περίπλοκα αρχέτυπα βρίσκονται σε όλα τα μυθολογικά και θρησκευτικά συστήματα. Κοντά στο τέλος της ζωής του, ο Jung πρόσθεσε πως, τα βαθύτερα στρώματα του ασυνειδήτου, λειτουργούν ανεξάρτητα από τους νόμους του χώρου, του χρόνου και της αιτιότητας. Αυτό είναι αυτό που δημιουργεί τα παραφυσικά φαινόμενα.
Η εσωστρέφεια και η εξωστρέφεια είναι τα κύρια συστατικά της προσωπικότητας, σύμφωνα με Jung. Ο εσωστρεφής είναι ήσυχος, αποσυρμένος και ενδιαφέρεται για τις ιδέες και όχι τους ανθρώπους. Αντίθετα, ο εξωστρεφής είναι κοινωνικός και κοινωνικά προσανατολισμένος. Για τον Jung ένα άτομο που έχει μια υγιή προσωπικότητα μπορεί να αναγνωρίσει αυτές τις αντίθετες τάσεις μέσα στον ίδιο του τον εαυτό και μπορεί να εκφράσει την καθεμιά. Τα όνειρα εξυπηρετούν την αντιστάθμιση τυχόν παραμελημένων πτυχών της προσωπικότητας.
