Μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο τρέχον τεύχος του επιστημονικού περιοδικού “Psychotherapy and Psychosomatics” αποδεικνύει για πρώτη φορά ότι η διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD) μπορεί να προκαλέσει βλάβη του DNA, αλλά η ψυχοθεραπεία μπορεί να την αποκαταστήσει. Προηγούμενες έρευνες έχουν φανερώσει τη σύνδεση μεταξύ μετατραυματικού στρες και του αυξημένου κίνδυνου για πολλές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου.
Σε μοριακό επίπεδο, το άγχος μπορεί να αυξήσει την καρκινογένεση μέσω της αυξημένης βλάβης του DNA και της διαταραχής των μηχανισμών επιδιόρθωσης του DNA. Οι συγγραφείς αξιολόγησαν τη βλάβη του DNA σε μονοπύρηνα κύτταρα περιφερικού αίματος από άτομα με PTSD και μετρήθηκε η κυτταρική ικανότητα αποκατάστασης βλάβης μονής έλικας μετά από έκθεση σε ιονίζουσα ακτινοβολία Χ. Επίσης, διερεύνησαν την επίδραση της ψυχοθεραπείας τόσο στη θραύση όσο και την αποκατάστασή του DNA.
Σε μια πρώτη μελέτη ερευνήθηκε η βλάβη του DNA και η αποκατάστασή του σε 34 άτομα με PTSD και 31 άτομα στην ομάδα ελέγχου. Οι συμμετέχοντες στην ομάδα ελέγχου υποδιαιρέθηκαν σε 11 άτομα που είχαν υποστεί τραυματικές εμπειρίες και σε 20 άτομα χωρίς έκθεση σε ψυχικό τραύμα. Σε μια δεύτερη μελέτη, αναλύθηκε η επίδραση της ψυχοθεραπείας (Αφηγηματική Ψυχοθεραπεία) στη βλάβη του DNA και την αποκατάστασή του. Τριάντα-οκτώ άτομα με PTSD επιλέχθηκαν τυχαία είτε για να τους παρασχεθεί ψυχοθεραπεία είτε για να μπουν σε μία ομάδα η οποία θα δεχόταν τις θεραπευτικές παρεμβάσεις μετά την πρώτη ομάδα (Wait List Control group). Το follow up στην έρευνα έγινε 4 μήνες και 1 χρόνο μετά τη θεραπεία.
Στην πρώτη μελέτη βρέθηκαν υψηλότερα επίπεδα βλάβης του DNA στη βάση του, σε άτομα με PTSD και έκθεση σε ψυχικό τραύμα από ό, τι στην ομάδα ελέγχου, υποδεικνύοντας ότι το τραυματικό στρες συνδέεται με τη βλάβη του DNA. Στη δεύτερη μελέτη βρέθηκε ότι η ψυχοθεραπεία όχι μόνο αντέστρεψε τα συμπτώματα του PTSD, αλλά επίσης και τη συσσώρευση θραύσεων στην αλυσίδα του DNA. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν – για πρώτη φορά in vivo – μια σύνδεση μεταξύ τραυματικού στρες και βλάβης του DNA. Επίσης, αποδεικνύουν αλλαγές σε μοριακό επίπεδο, δηλαδή για παράδειγμα στην ακεραιότητα του DNA, μετά από ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις.
